göz gözü görmüyor
zifiri karanlýk ortalýk
bu sessiz gecede
sessizliði dinliyorum salonumda
hafifçe söylüyor Zuhal Olcay
"Yaþamak zorunda olduðum beraberliðimsin"

rüzgar var dýþarýda
yapraklarýn hýþýrtýlarý yankýlanýyor kulaklarýmda
hýzla yaklaþýyor tok adým sesleri
bomboþ sokakta
bir köpek
öfkeyle havlýyor
epeyi uzakta
devrilen bir varil sesi
sonra acý bir miyavlama
bir klakson sesi yýrtýyor geceyi
çýðlýk çýðlýða
yaðmur damlalarýnýn sesi karýþýyor geceye
gecedeki sessizliðe

gece mi sessiz
yoksa...?

kalkýp ýþýðý söndürüyorum
bitimsiz sessizlikle