Bir Nefes Alýp Verme Uzunluðunda…

Seval Deniz Karahaliloðlu

Bir nefes alýp verme uzunluðunda kaldým bu dünyada,
Sýcak bir dokunuþ uzaklýðýnda,
Serin pastýrma yazlarýnýn öðleden sonralarýnda,
Takýlý kalan gülüþlerin hafifliðinde,
Bir nefes alýp verme uzunluðunda kaldým bu dünyada

Beyaz perdeye yansýrken hayatýmýn hikayesi,
Karanlýk salonun en arka koltuðunda uyuklarken,
Ve yýldýzlarla donanmýþ bir gecede,
Gökteki elmaslardan biri olma düþleri kurarken,
Bir nefes alýp verme uzunluðunda kaldým bu dünyada

Kaçamak bakýþlarýn utancýyla,
Henüz güller açarken yanaklarýmda,
Paylaþýlan sýcaklýðýn anýlarý hala tazeyken,
Hem de yeni açmýþ bir gonca kadar,
Canlý hissederken kendimi,
Bir nefes alýp varma uzunluðunda kaldým bu dünyada.

Bir öpüþün sonsuzluðunda,
Uçucu sözlerin pembe yalanlarýnda,
Yorgunluk göz kapaklarýma inerken,
Üstelik hala 20’li yaþlarýn kavak yelleri eserken yaþlý baþýmda,
Bir nefes alýp varma uzunluðunda kaldým bu dünyada

Tam da ayrýlýrken,
Sanki hýrsýzlamasýna bir sigara içimi uðramýþ gibi,
Hani kapý önü sohbetlerinin dayanýlmaz kýsalýðýnda,
Daha yapacaklarýmýn kaygýsý yüreðimi kavururken,
Bir nefes alýp verme uzunluðunda kaldým bu dünyada.

Eðer þanslýysam,
Ayrýlýrken bir kaç güzel fotoðraf alýrým yanýma,
Uçup giden anýlardan arta kalan,
Bir tutam gülüþ,
Taze kesilmiþ otlarýn kokusu,
Bahar sabahlarýnýn mahmurluðuna karýþan güneþin sýcaklýðý,
Kocaman bir öpüþ,
Mutlu anýlar,
Sevdiklerimizle paylaþýlan…

Huzurlu bir teslimiyetle ayrýlýrken,
Asla hiçbir þeyden piþman olmamanýn rahatlýðýyla,
Bir nefes alýp verme uzunluðunda kaldým bu dünyada,
Ve göz açýp kapayýncaya kadar geçti diyeceðim son anýmda…