""Kalp Atýþým'a,
   Sevgili sözcüðü ile baþlayamadým.Çünkü artýk bu sözcüðü kullanamayacaðýmý biliyorum.
   Aþk þarkýlarý dinlerken hala sana, bana, bize aðlamak, özlem duymak, unutamamak...Çaresizlik, bilinçle bilinçsizlik arasýnda gidip gelmek: Delilik. Biliyorum.
   Ne çok sevmiþtik birbirimizi. Benim yerimde þimdi baþka biri var. Beni sevdiðinden de çok mu seviyorsun onu? Ben senin için yaþarken, sen baþkasý için yaþýyorsun. Ben yalnýz senin ismini sayýklarken sen sevgini ona sunuyorsun. Bunu düþünmeye bile dayanamýyorum. Aþk acýsý öyle kötü ki.. Ama bu acýyý kaný çekilerek yüreðinde hissetmeyenler bilemez. Bu yüzden beni anlamaný beklemiyorum.
   Bu satýrlarý yazmak benim için kolay deðil aslýnda. Baþka biri için terk edilmenin yarattýðý karamsarlýk dolu duygularla hala sevdiðin için savaþmak, aþkýný haykýrmak isterken sesini duyuramayacaðýndan korkmak... Öyle zor, öyle dayanýlmaz, öyle insanýn içine býçak gibi saplanan bir acý ki...
   Seni ne kadar sevdiðimi bilmiyorsun...Bundan habersiz bir baþkasýnýn kollarýndasýn. Senin sýmsýcak ellerine, güzel gözlerine, yumuþacýk sözlerine ihtiyacým var. Senden baþka hiçbir þey düþünemez oldum. Gün geçtikçe gücüm azalýyor. Tükeniyorum.   Ne yapsam vazgeçemiyorum senden. Belki istemiyorsun seni sevmemi. Ama seviyorum iþte. Hem de çok seviyorum. Seni düþünmeden geçmiyor ki bir saniyem. Ama ne fayda? Geri dönmüyorsun!"

   Mektup Alp'in eline geçtiðinde Alp'in kalbi paramparça olmuþtu. Ama aþkla deðil. Vicdan azabý ve piþmanlýkla. Ne yapmasý gerektiðini bilmiyordu. Bu kadar çok sevilmeyi de hak etmiyordu. Cesaretini toplayarak aramalýydý Eylül'ü. Söylemeliydi her þeyin bittiðini. Ama yapmadý, yapamadý. Korkmuþtu aramaktan.
   Tam dört hafta boyunca Eylül'den haber de mektup da gelmedi. Alp, Eylül'ün vazgeçtiðini düþündü ve/veya inandýrdý kendini. Ama bunun doðru olmadýðýný o Kara Cuma öðrendi. Gelen bir telefonla Alp her þeyi gördü:
   -Sen nasýl bir insansýn Alp? Eylül sana aþkýný haykýrdý ama sen ne yaptýn? Geçirilen bir buçuk seneye raðmen ona aldýrmadýn bile. Ona ne yaptýðýný farkýnda bile deðilsin. Ama ben sana söyleyeceðim. Sen onun hayatýný mahvettin. O sonsuza dek gitti. Bu ne demek anlýyor musun? Gitti, uçup gitti. Neden? Senin gibi duygusuz birine aþýk olduðu için. Umarým sen de ona yaptýrdýklarýnýn daha kötüsünü yaþarsýn!
   Telefon Alp'in yüzüne kapanmýþtý. VE o anda Alp'in yüreði tuz ve buz oldu. Tuzla buz.Artýk ne iþe yarardý acý çekse? Eylül Güneþi gitmiþti, batmýþtý hem de hiç doðmamak üzere. Artýk tek bir mevsim yaþanacaktý Alp'in geleceðinde: Kýþ. Güneþ yoktu ki mevsimler olmuþ olmamýþ ne önemi vardý?
   Alp gözlerinden akan yaþlarla, acýyla karýþmýþ yalnýzlýðýyla "Eylül, beni affet" dedi yorgun ve piþman bir sesle.
   Artýk Eylül yoktu. Eylül yoktu da sanki Alp var mýydý? Artýk Alp de yoktu. Alp ve Eylül bitmiþti. Alp ve Eylül'ün öyküsü de. Yoksa hiç olmamýþ mýydý?