Herhangi bir konuda baþarýyý getirecek öðütler verebilecek birisi olmayý ne çok isterdim anlatamam size. Ama gelin görün ki insanýn öyle her istediði olmuyor iþte hayatta. Tarafýnýzdan tecrübe edilen ya da baþkalarýnýn zaten tecrübe etmiþ olduklarýný size yazýlý, görsel, iþitsel ya da dayatmacý bir þekilde edindirdiði bilmiþliðe ek olarak bir de insanýn akýl laboratuarýnda deneyip öðrendikleri var hayatta. Nasýl olmasýn onca deneme ve baþarýsýzlýktan sonra insan acayip bilgili hissediyor kendini.

Varsýn olsun tecrübe tecrübedir. Belki bir faydasýný görür yahut hayatýn bir kalem zararýndan muaf olmayý becerebilirsiniz yürüdüðümüz dikenli patikalarýn birisinde belki de bu okuyacaklarýnýz sayesinde.

Baþarýsýz olmanýn en hakiki ve ALTIN kuralý þudur.

Sizden istenen, beklenen ya da sizin taahhüt ettiðiniz iþle ilgili ne kadar insan kiþi ve kurum varsa hepsini birden mutlu etmeye çalýþýn. Konuyla az ya da çok ilgili herkesi ya da en yüksek sayýda kiþiyi mutlu etmeye kalkmak baþarýsýzlýðýn altýn kuralýdýr. Ve inanýn her zaman iþe yarar.

Düþünün þimdi. Anneniz sizden salonu boyamanýzý istedi. Aðabeyinizin geçen sene hangi akla hizmet etmek için aldýðýný bir türlü anlayamadýðýnýz türbe yeþili yaðlý boya bidonlarý uzun zamandýr tavan arasýnda durmakta. Bir hafta sonunu ve eski bir blucinle penyeyi feda ederek bu iþten kolayca sýyrýlmak mümkün gibi geliyor size. Ama büyük ablanýz salonun Somon rengi olmasýnýn ne kadar iyi (ya da aksinin sizin ruh saðlýðýnýz açýsýndan ne kadar kötü olacaðýný kast ederek) olacaðýný hafta boyunca iþlemekte inceden inceye. Bu arada liseden beridir harçlýðýný çýkartmak için boya yapan okul arkadaþýnýz Kerim iki sokak aþaðýnýzda oturmakta ve sýkça görüþmektesiniz onunla. Hatta geçenlere onun “Yahu arkadaþ þu evini kendi boyamaya kalkýþanlarý bir türlü anlamýyorum. Feda edecekleri pantolonlun parsýna ziyan edecekleri kadar boya ve alçýyý ekleseler bu iþi benim gibi bir profesyonele yaptýrmalarý iþten bile deðil” serzeniþine nasýl da onay verdiniz uluorta bir yerde kafanýzý emme basma tulumba gibi sallayarak öyle. Bir yandan maçta var hafta sonu. Tamam stat uzak biraz (Atina’ya giderken hemen saðda kalýyor) ama kombine bilet aldýnýz ve takýmýnýz iç saha maçýnda.

Bakýn konuyla ilgili bir sürü taraf var. Evini boyayacak kadar evine baðlý ve domestic davranabilen ve yetenekli bir erkek evlada sahip olduðu fikrini temiz hava gibi ciðerlerine çekmek isteyen bir anne. Berbat ettiðiniz her þeyi kendisi temizleyecek olan ve zaten bu iþi elinize yüzünüze bulaþtýracaðýnýzý adý gibi bilen ve ekonomi saðlamak için evin salonunu cami gibi yeþile boyamanýza ne pahasýna olursa olsun izin vermeyeceðini açýkça deklare eden bir abla ve bu iþten kahvede geçireceði bir hafta sonunu sizin salonda geçirip zeytinyaðlý týkýnmaktan arta kalan zamanlarda size iþin en aðýrýný yaptýrmak suretiyle bir gelir temin etmeyi bekleyen bir okul arkadaþý. Üstelik o türbe yeþili boyalar yüzünden nadiren de olsa alaya alýnan bir aðabeyin onurunu kurtarma fýrsatý da ufukta bir yýldýz gibi parlamakta adeta.

Basireti doðuþtan baðlý olan bendenizin yapabileceði ancak þu olabilir burada. En sevdiðim pantolonumu (diðerlerinin tümü yýkanmakta, kurumakta, yada salon boyanacaðý için eþyalarýn toplandýðý odanýn taa en sonundaki dolapta olduðu için) giyip, anneciðim biliyorsun bizim Kerim bu iþin kompetaný ben de yardým edeceðim süper olacak diye ikna edip, türbe yeþili boyalara katmak için aklý evvel bir arkadaþýn aklýna uyup erguvan, beyaz, kýrmýzý ve çivit mavi boyaya bir dünya daha para verip, ablam iþi uyanmasýn diye ona ve yakýn üç arkadaþýna bilet alýp uzunca zamandýr görmek istediði filme yollayýp, Kerim beyimizin emir ve komutasýnda it gibi çalýþýp salonu bir güzel nefti yeþile boyayýp (hatta oldu olacak þu kapýya da NÝZAMÝYE mi yazsak diyecek kadar feci bir durum arz edene kadar iþ gücümüzü tüketip) sonrada bir sigara yakýp aðlamak olurdu sanýrým.

Daha sonra kabul baþlardý herhalde. Baþta (ben senden bunu mu istedim?) diyen annem olmak üzere, sinemadan gelen ablam ve üç arkadaþýndan, boyalarýn ona lazým olduðunu söyleyen aðabeyimden, ona birazcýk yardým etmiþ olmamýn yevmiyesini eksik vermemi gerektirmediði için Kerim beyden, (Yuh be amca bunu nasýl yaparsýn renge bak ööððgghh diyen) benden tam 21 yaþ küçük yeðenimden ve son olarak maça gidemediðim için arkadaþlarýmdan türlü çap ve markalarda fýrça yerdim kesinlikle.

Siz siz olun böyle bir durumda annenize ne renk istediðini kesinlikle sorun, bir boyacý bulun ve asla yardým etmeyin olur mu? Ablanýza annenizin bu renk olmasýný istediðini, Kerim’e annenizin zaten bir usta bulmuþ olduðunu, aðabeyinize o boyalarý camiye baðýþlamasýný, ablanýzýn arkadaþlarýna DVD seyretmelerini ya da rejim yapmalarýný, yeðeninize iþine bakýp derslerine çalýþmasýný aksi halde boynunu kýrabileceðinizi ve bundan büyük bir zevk duyacaðýnýzý söyleyerek daha mutlu ve baþarýlý olabilirsiniz aslýnda.

Baþarýlarýnýzýn devamýný dilerim...



Not : Bu hikayedeki olaylar ve kahramanlar tamamen hayal ürünüdür. Bu olay kesinlikle yaþanmamýþtýr, kurmacadýr, ayrýca kuru temizleme yaðlý boya lekelerini çýkaramamaktadýr, Bizim sýnýfta Kerim diye birisi yoktu iki sýnýf üsten Turan diye bir arkadaþtýr kendisi, yeðenimse benden 19 yaþ küçüktür. Ve ablamýn arkadaþlarý asla yüzlerine rejim yapýn denilebilecek kadar anlayýþlý kiþiler deðildirler ve hayli tombuldurlar.