Öðrencilik yýllarýmýn gecelerine karýþýrken fotokopi hýþýrtýlarý
genelde bizim ev de kimse ders çalýþmazdý
ve ben kopya hazýrlardým
kopya kaðýtlarýmda hep ayný cümle yazardý
sýralara da karaladýðým;
''Seni Seviyorum...''

Çekirdek kabuklarýndan tepeler yapardým
yatsýya eþlik ettiðim gecelerde
ya da sayardým papatya falý niyetine
bir ''çýt'' seviyor
bir ''çýt'' sevmiyor
ve son ''çýt'' ýn tuzu karýþýrdý yalnýzlýðýma
susardým
kýzýl þarabýn hasretiyle
sen bilmezdin ama
yorgunluðun vururdu tüm hücrelerime
uyurdum
imge dünyamda kapanan gözlerimi
sýnav dünyamda açarken acemice
yarýn çoktan olurdu
sýnavlara hep geç kalýrdým
senden baþka verecek cevabýmda yoktu zaten
senden baþka bir þey bilmezdim...

Kopya kaðýtlarým her zaman yanýmdaydý
ve kopya kaðýtlarýmda hep ayný cümle yazardý
sýralara da karaladýðým;
''Seni Seviyorum...''

Aslýnda ben hiç kopya çek(e)medim!
Çocukça þiirlerimde de olduðu gibi
Tüm kopya kaðýtlarýmda 'sen' vardýn...