Rüzgar hýzla yüzüne vururken hissetti denizin koyu mavi yosun kokularýný. Yaðmursuz bir günde, rüzgarla tanýþmýþ olmanýn mutluluðuyla denize doðru yol alýyordu. Kendini bile vurduran kokuyu tüm ciðerlerine çekti. Bir nefes bile olsa, rüzgara aþýk olacaðýný hiç tahmin etmezdi. Uçmanýn bile tadý bir ayrýydý buruþturulmuþ yaþamda..

  Kollarýný iki yana açtý. Son ayrýlýðýnda da açmýþtý kollarýný, son elveda hatýrasýna. Bir resim çekmiþ ve asmýþtý hatýralarýn en güzel duvarýna. Yasaksýz ve baskýsýz bir sevdanýn ardýndan, aldatýlmýþtý en kötü þarkýlarda. Bir kere bile olsa yanmýþtý ya yüreði pulbiberin halt ettiði aþk acýsýyla. Sonu ayrýlýk bile olsa gam yemezdi artýk. Bir damla çýktý gözlerinden, alel acele yukarýya kaçtý..

  Bacaklarýný kapattý. Adý konulmamýþ hedefe daha hýzlý ulaþmalýydý. Bir gülü dalýndan koparýrken duyulan heyecan gibi olmalýydý. Hýzlý ve ürkek.. Kar yaðmamýþ sevdaya hediye edilen bir beyaz gülün dramý geldi gözlerinin önüne. Yaþamýn neresinde olduðunu bilinmeyen bir yaþta, gökyüzünde batmalýydý son diken. Gül koparýlacaksa eðer, bir damla kan feda edilmeliydi ki, borç býrakýlmamalýydý alev kýrmýzýsý yaþama..

  Sýrtýný denize verdi. Gökyüzünü ilk defa böylesine güzel seyrediyordu. Dertlere ferman olmuþ yýldýzlara gülümsedi. Çoktan tükenmiþ bir kalemle yazýlmýþ yaþam kaðýdýnýn son satýrlarýndaydý. Sýnavda olsa sýfýr alýrdý, çünkü kaðýt bomboþtu. Yarýda kalmýþ uykulara vurdu boðazýn ýþýklarýný, sarý bir sancý vurmuþtu gözlerine. Bir çocuk gibi hissetti yaþlanmýþ yüreðini, biri kalk parka gidelim dese, saatlerce sallanmalýydý semaya ulaþan yorgun salýncaklarda..

  Gözlerini kapattý. Sadece iki kaðýdýn var olduðu bir mekan düþledi. Sonradan akla gelmemeliydi piþmanlýklar ve kanamamalýydý gözler sabaha kadar. Adresi belirsiz bir trene binmiþ yaralý kalpleri, destursuz þimþeklerin  korkutamadýðý bir mekan. Korku olmamalýydý kimsede ve haykýrmalýydý tüm cefakarlar pasaklý yaþama, kirletilmemeliydi artýk yakýnýndaki karanlýk martýlar..

  Ýçine çektiði nefesi býraktý. Yalnýz verilen bir nefesin, kötü kokmuþ artýklarýydý saçýlanlar. Tüm bu yýldýzlara raðmen, bu kadar aðýr mý olmalýydý yaþananlar ? Açýk seçik paramparça olmuþtu tüm evren. Satýrlar bitti, imza çoktan atýlmýþtý boþ yaþama kaðýdýna. Sýnýfta kalmanýn verdiði boynu bükükle verdi kendini kan kokmamýþ denize. Boðaz köprüsünden bedenini emanet etmiþti boþluða ve isyan bayraðýný çoktan çekmiþti, yüzyýllardýr hicranýný kaybetmiþ yaþama..