zaman acýmasýz bir kýrbacýn bedendeki izi ve sýzýsý gibi yansýyor hücrelerimize.. darmadaðýnýðýz..
kendimizi ancak belirli zamanlardan sonraki ayna yansýmalarýmýzla keþfedebiliyoruz.. ancak, sadece görsel olarak.. ya içimiz.. ya ruhumuz.. ya düþüncelerimiz ve umutlarýmýz.. onlar nasýllar.. nasýl deðiþirler.. hangi evrim sürecini geçirirler,
bilmiyoruz..
hep, belirli bir çaðýmýzýn evresinde kalýrýz çoðu zaman.. kýrlaþmaya baþlayan saçlarýmýz sadece aksesuar olarak durur baþýmýzda.. kýrýþmaya baþlayan ellerimiz bir sanat eserinin farklý lanse edilmesi için þekillenir sanki.. ama deðil.. zamana ve yerçekimi kuvvetine yenik düþüyoruz.. bitiyoruz.. tükeniyoruz..
tükenmelerimiz uzun bir soluktan sonra içimizde yankýlanýyor.. kaybettigimiz tüm enerjiler atmosferin belli yerlerine çoktaaan ulasmýþ oluyorlar bile.. hatta kimbilir hangi yýldýzlarýn pýrýltýsýnda dans ediyorlardýr.. belli mi olur, bir zaman gelir ki, birileri o suretlerimizi atmosferdeki seslerimizle bütünleþtirerek geçmiþlerini, geçmiþlerindeki biz atalarýný görüp, bir film þeridi gibi gözler önüne serebilir.. ancak ne fayda ki, o zamanlarda biz olmayacaðýz..
biz, sadece görsel yanýmýzla, þu an sahip olduðumuz ses rengimizle konuk olacaðýz onlara... su da bir gerçek ki, hemen hepsi çok ilkel bulacak bizleri.. gülecekler.. eðlenecekler.. ama bize benzeyecekler.. görsel olarak da, ses renkleri de... hele ki duygularý, bizimkilerden farklý olmayacak. ayný derinliklere ulaþmaya çalýþacaklar. belki bilinçli, belki bilinçsiz...
iþte, bizim yansýmamýz, bizim gelecekteki varlýðýmýz böyle olacak..
iyi de, biz kendimizi yaþayamadýktan, duygularýmýzýn hükmettirdiklerini erteledikten sonra, kendi deðerimizi keþfedemedikten sonra, istemlerimizi hayata geçiremedikten sonra, baþkalarýna yansýmýþýz, baþka ruhlarla bütünleþmisiz ne anlamý var..
dünüm vardý.. ya þimdim.. ya yarýným..
þimdimin konumu yarýnýmý belirliyorsa, o zaman ertelemem anlamsýz.. ertelemem sadece kendime ihanet.. duygularýma, istemlerime, türkülerde bulduðum kendime hakarettir.. yarýnýmý kendimce yaþayacaksam, þimdimi þekillendirmekten hiçbir düþünce alýkoyamaz beni...
mendilim hep elimdeydi.. sýký durun, halaybaþý oluyorum...
tey tey teeeeyyyy.....