ï¿½zEdebiyat - Tuba ï¿½iï¿½ek - Selï¿½litli Prenses ve At Hï¿½rsï¿½zï¿½ Prens

Yoksa siz hala ninenizin anlattýðý masallara sempati duyanlardan mýsýnýz? Tanrý bilir ya, bununla övünüp kendinizi rezil bir dünyaya raðmen, manevi deðerlerini koruyanlar kategorisine de koyuyorsunuzdur. Hayallerinizi yýkmak gibi olmasýn ama size diyeceklerim var...

Bugün kafayý masalcý nineye taktým ve ona iki çift laf etmeden de duramayacaðým korkarým.... Yoo korkumun sebebi, onun hýþmýna uðrayýp, kendimi peri masallarýnýn birinde ‘zalim büyücü’ ya da ‘kötü kraliçe’ olarak görmek deðil. Kaldý ki, saflýðý ve bönlüðü dillere destan prenses olmaktansa; cin fikirli ve parlak zekalý kraliçe olmayý yeðlerim.

Elbette her çocuk gibi ben de, güzel ve iyi huylu prenseslerin repliklerini ezberleyerek büyüdüm. Ve tabi beyaz atýndan baþka sermayesi olmayan prenslerin hayaliyle vuslata erdim. Amma ve lakin beyin kývrýmlarým birbiriyle temas etmeye baþladýkça, masalcý ninenin beni aptal yerine koymasýna isyan ettiðimi söylemeliyim.

Yahu be kadýn! Onca iyi niyetine ve sevecenliðine raðmen, tüm yaþamlarýný cefa çekerek ve zulme uðrayarak geçirmiþ prenseslerin sinirleri bir operasyonla alýnmýþ mýdýr? Yoksa biz dünyalýlar mý fazla asabiyiz? Hem senin kraliçelerle ve büyücülerle ne alýp veremediðin var? Tavuðuna mý ‘kýþt’ dediler, köpeðine mi ‘hoþt’ dediler?

Zaman zaman masalcý ninenin, bu ‘Ýnek Þaban’ý kýskandýran ve ancak masalýn sonunda talihi gülen, ‘ballý prenseslerinin’ güler yüzlerinden de iþkillenirim ben.

Ayrýntýlarý pas geçersek, iki çeþit gülüþ vardýr. Biri þeytan gülüþü, diðeri de melek gülüþü. Þeytan, yaþamýn kötü ve acýmasýz oluþundan kendine pay biçip gülerken; melek de evrenin kusursuzluðuna duyduðu hayranlýktan dolayý güler... Hadi þeytaný anlarým; o hep bir pislik peþindedir ve genellikle de kendine kurban bulmakta zorlanmaz. Eh kurbanlarýna pabuçlarýný ters giydirmesi de eðlenmesi için yeterli bir sebeptir. Lakin meleklerin bu bönlük sýnýrýný aþmýþ iyi niyetleri beni canýmdan bezdirir.

Üvey anne veya kötü kalpli büyücü prensesimize ‘masal iþkencesi’ yaptýkça, bizimki “büyüðümdür saygýda kusur etmem, lay lay looom” diyerekten ve hatta tek tek basaraktan kýrlara koþar, ota böcüðe karýþýp, papatya toplar vs. Ýþte tam da bu sahnede, prensesin aðzýna iki tane geçiresim gelir. ‘Amma abarttýn Tuba, onlar masal kahramaný’ felan demeyin. Gerçek yaþantýda da var onlardan yahu. Vallahi de var, billahi de var. Ve ben onlardan birkaç tanesini tanýyorum bile. Ha, ‘tanýyorum da neden aðýzlarýnýn payýný vermiyorum’ diye soracak olursanýz; varlýklarýndan haberdarým, bir vesileyle tanýþmýþým ama mecbur kalmadýkça görüþmeme kararý almýþým.

Kimi zaman da, kötü kraliçelerin hikayelerini merak ederken yakalarým kendimi.

Kimse ‘kötü kraliçe’ ya da ‘zalim büyücü’ olarak doðmaz elbette. Konuþmayý söker sökmez ‘ben büyüyünce kötü adam olacaðým’ diyen bir çocuða rastladýnýz mý? O yaþlarda, ya doktor ya da öðretmen olmanýn hesabýný tutarlar. Gerçi zamane çocuklarý televole kültürünün esrimesinde manken ya da ‘playboy’luða özeniyorlar ama onlar bile ‘tamamen duygusal’ kaygýlarýn güdümündeler...

Þahsen, külkedisinin üvey annesine, þöyle mezesi, alaturkasý bol bir içki masasýnda hikayesini anlattýrmayý çok isterdim. Üvey anneyi, önce bir iki kadeh þarap ve “talihin elinde oyuncak oldum/ kader böyle imiþ/ buymuþ alýn yazým” þarkýsý eþliðinde konuþturmayý denerseniz, onun bile hüzünlü bir hikayesi olduðunu göreceksiniz. Hatta, þarabýn ardýndan bir duble raký verip, üstüne bir de ‘kader, kime þikayet edeyim seni/ alnýma yazýlmýþ yazýsýn/ derinsin silemem’ þarkýsýný dinletince, oturup beraber aðlayabilirsiniz bile..

Eminim, üvey annenin sýzmadan önceki son sözleri þöyle olurdu: “Herkesin öyküsü, kendine özel gelir. Belki farklý deðildir kimsenin hikayesi diðerinden. Gerçek ve deðiþmez olan tek þeyse, kimsenin kendini kötü kraliçenin yerine koymadýðýdýr. Herkes, güzel ve iyi huylu prenses ya da kurtarýcý prenstir hikayesinde... “

Bir varmýýýýþ.. Bir yokmuuuuuþ.. Develer tellal, pireler berber iken; gri betonlar içinde, yeþil fukarasý bir memlekette, kýsa boylu, obez, suratý sivilceli, selülitli bir prenses yaþarmýþ. Kompleksli, fesat ve bencilmiþ de ayný zamanda. Prensesimizin kýrýþtýrdýðý prense gelince; para ondaymýþ ama kýronun Allah’ýymýþ. Öyle çirkinmiþ ki, ekin tarlasýna koysan kargalar korkuluk sanýp, tarlaya dadanmazlarmýþ. At hýrsýzý gibiymiþ. Söylentiye göre, beyaz atý da çalýntýymýþ...

Hadi saksýyý çalýþtýrýn da masalýn devamýný siz getirin. Eh bir zahmet e-mail adresime de pas edin masalýnýzý. Bakalým hayal gücünüz ne alemde.

Ne? Karþýlýðýnda ne mi vereceðim? Önce bir masalý görelim de hele, düþünürüz bir güzellik.. Bana laf yetiþtireceðinize gidin de masalýnýzý yazýn kardeþim! Çarkýfelek mi sandýnýz burayý? Hebidihübüdü mobilyadan etejer, yanýnda kýlyün marka cep telefonu ve bir adet de estekköstek porselenden üçççç kiþilik yemek takýmý...