Kadýn bir sigara yaktý, artýk kendi sigarasýný kendi
yakýyordu...gerçi hala elleri titriyordu ama
olsun...elindeki kaðýtlara baktý..."rest" dedi...gözleri
þiþmiþti aðlamaktan...adam sadece kadýna
baktý....gülümsedi..."seni seviyorum" dedi..onun
sevmeleri böyleydi...adam elindeki kartlarý masaya
açtý...boþtu...içindekileri silmiþti.....kadýn perdeyi
açtý..."bak", dedi "bunlar hayallerimizdi"...kýrmýzý
güllerle dolu bir bahçeyi gösterdi, fonda gitar
sesleri....adam gözünü açtý kapadý, siyah beyaz bir
fotoðraf çekti.....
"Bunu nasýl baþarýyorsun?" diye sordu kadýn, adam yine
birþey söylemedi....
Kadýn umutlarýný soyundu, yandaki yeþil koltuða
býraktý...duvardaki gülen çocuk resminin bir çivisi
çýktý, resim aþaðý kaydý...hala gülümsüyordu ama þimdi
gözlerinde hüzün vardý...kanaryanýn sesi birden
kesildi, kendini kabarttý ve derin bir uykuya
daldý...."belki bir daha ötmez", dedi kadýn..."belki",
dedi adam....o hep belki derdi...evet veya hayýr dan
daha güvenliydi belki...masaya iki kart açýldý,
birinin üzerinde kolay yazýyordu diðerinde zor...adam
kolay olaný seçti....kadýna
zor olan kalmýþtý, açtý, "git" yazýyordu kartta "daha neyi bekliyorsun"...kadýn baþýný kaldýrdý, pencereden dýþarý
baktý...güller soldu, adam kendi sýrasý geldiðinde
onlarý sulamamýþtý...."neden ?", dedi
kadýn...."önce hayaller ölür", dedi adam...kadýn ayaða
kalktý...þarký sustu, gitarýn telleri koptu.....adamýn
yüzüne bulutlar indi, elini tuttu, "biliyorsun, senin
iyiliðin için", dedi...."öyle mi?" dedi kadýn, döndü
adama son kez sarýldý, öptü öptü doyamadý...kapýya
yöneldi, çýrýlçýplaktý...adam ardýndan baktý...kadýnýn
yarýsý yoktu...giderken yarýsýný orada býraktý...