Bir tünel inþaatý baþladý yüreðimde
Onay vermemiþtim, onu medeniyette vermeyecektim
Doðasý gizlenmeliydi, korunmalýydý..
Savunmasýz kaldýðým bir anda ansýzýn istila baþladý
Çok saðlam temeller attýlar derinliklere
Kilometreler sürüyor uzunluðu
Yinede besbelli gecekondu
Ben karþý çýkamadan yýkamadan
Kaçak hizmete sunuldu
Halbuki daha bitmemiþti yapýmý
Þimdi kaygýyla derinden sýzlýyor bedenim
Acýlarýn farlarý yok,
Ardarda gelen kazalarla hýrpalanýyor
Korna sesiyle yankýlanýyor kalbim
Oklar hep çýkmazlara yönelmiþ
Olur olmaz yerlere uyarýlar yerleþtirilmiþ
Kaybolan sevinçler yolunu bulacak mý?
Hayaller korkmadan tüneli kullanacak mý?
Yüreðim sarsýlmadan duracak mý?
Azimle vuruyorlar duvarlarýna
Her darbede eriyor dermansýz topraðým
Daðýmýn çiçekleri soluyor,
Filizlenmeye çalýþanlar vazgeçiyor varolmaktan
Acý içinde çýrpýnýyor yüreðim
Ýnþaasý artýk bitmeli, sonu aydýnlýða ermeli tünelin
Can damarým kaza kalýntýlarýný akýtmalý,
Tohumlar berekete doymalý
Tüm umudum senden yana gün ýþýðý
Iþýk ver çýkýþa, yol ver drama
Tünel insafa gelsin kasvetiyle korkutmasýn
Kalbimin doðasýna uyum saðlasýn
Yüreðim içini bölen dev yarýðada
Çiçekleri gibi baksýn
Benliðime kýymasýn