 |
 Anasayfa |
| Son
Eklenenler |
| Forumlar |
| Üyelik |
| Yazar
Katýlýmý |
| Yazar Kütüphaneleri |
 |
|
14 Kasým 2003
Öylesine...
Unutulmuþ Diyarlardan
Faik Emre Koþan
| Öylesine bir yazý iþte.. öylesine okumak isteyenlere... |
|
Öylesine yürüyorum iþte. Gece çökmüþ, soðuk poyraz sonbaharýn hüznünü yapýþtýrýyor suratýma. Belli belirsiz bir gülümseme var yüzümde. Anýlarýma mý yoksa umutlarýma mý gülümsemeliyim acý acý, bilemiyorum. Soðuk poyraz bile durduramýyor beni. Gülümsüyorum…
Sokaklar cývýl cývýl insan kaynýyor bu soðuða raðmen. Sarmaþ dolaþ olmuþ sevgililerin yanýndan geçiyorum. Onlar çift ben tek.. Sahi ya en son ne zaman çift dolaþmýþtým bu sokaklarda. En son kimi takmýþtým koluma? Gülümsüyorum. Aklýma sen geliyorsun sonra. Ben senin ellerinden böyle mi tutmuþtum. –Ýki sevgili oturmuþ öpüþüyorlar kimseye aldýrmaksýzýn- Ben de öyle mi öpmüþtüm seni doya doya? Hiçbirini hatýrlamýyorum, dakikalar geçiyor, ben öylesine yürüyorum… Gülümseme hala dudaklarýmda.
Karþý ki kaldýrýmda bir kýz var, baðýrýyor yanýndaki adama. Topuklu ayakkabýsýný vuruyor yere. Tak!. Sýrt çevirip yürümeye baþlýyor sonra. Hayret, adam hiiiç oralý deðil. Atlýyor son model arabasýna, gaza basýyor.. Výýn. Aklýma sen geliyorsun tekrar; kavgalarýmýz, gürültülerimiz geliyor. Ne çok gülmüþlerdi baþkalarý.. Gülümsüyorum. Bostancý’nýn sokaklarýný arþýnlamaya devam ediyorum. Elimi tutacak kimsem yok hala, gülümsenecek bu kadar þey varken…
Sen kim bilir nerdesin þimdi? Ben bu soðuk poyrazda seni düþünürken, sen … sahilinde boðazý izliyorsundur mutlaka. Acaba kim tutuyordur þimdi o yumuk yumuk ellerini, kim dokunuyordur o uçuk al dudaklarýna. Kim bilir? Bak ne diyeceðim sana, eðer baþýný kaldýrýp karþýya bakarsan; büyük, eski bir bina göreceksin. Haydarpaþa garý.. Ben o gardan her gece yirmi üç buçukta kalkan mavi trenim biliyor musun? Sabahýn ilk ýþýklarý bitirir yolculuðumu.. Son duraða varmýþ olurum. Geceleri yaþarým ben, mavi tren gibi… Çünkü gecelerimde sen varsýn, çünkü gecelerimde hayalin var, kokun var.. Geceleri döndüðüm her köþeden anýlarýn var..
Gülümsüyorum oysa…
Soðuktan titreyen iki çocuk geliyor yanýma, ateþ istiyorlar benden. Sigaralarýný yakacak ateþim yok, yakamýyorum. Sen býrakmama,ý istemiþtin deðil mi? Sen aðzýmdan almýþtýn. Bir senden vazgeçemedim, bir de þu zýkkýmdan… Senden ayrýlalýberi götürmemeye çalýþýyorum aðzýma sigarayý. Arada yakacak olursam tek tük aklýma sen geliyorsun yarýsýna gelmeden atýyorum..
Öylesine yürüyorum iþte. Seni evinde bekleyen birileri vardýr mutlaka. Annen, baban, kardeþin vardýr. Benimse kimse yok, birkaç boþ þiþe ve yarým kalmýþ viski dýþýnda! Sen evinde annenle ýsýtýyorsundur içini ya da sahilde seni bekleyen sevgilinle.. Ben ise donmuþ bir et yýðýnýyým, þiþelerime sarýlýyorum…
…
“Heyhat, sabah gün ýþýldar
Yalnýz gece buluþanlar
Yaþlý gözlerle ayrýlýrlar bizim gibi..” demiþ birisi…
Gün ýþýyor aðýr aðýr.. Evime dönmem gerek .. Hayret ýþýðý yanýyor mutfaðýn. Biri eve gelmiþ olmalý. Sen misin yoksa? Hadi caným, … sahili dururken. Gülümsüyorum. Merdivenleri aðýr aðýr çýkýyorum. Zili çalýyorum belki de senin sesini duymak ümidiyle. Neden sonra geliyor aklýma ýþýðý açýk býrakýp gittiðim. Elim anahtara gidiyor. Kapýyý açýyorum. Krak.
Pencereleri açýyorum. Güneþ doðmuþ, poyrazdan eser yok… Gülümsemem kayboluyor ansýzýn, yaþarýyor gözlerim..
Öylesine yaþýyorum iþte…
|
Söyleyeceklerim var!
Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor?
Yazýlarý
yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz
ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz,
yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler.
Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.
|
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
|
Ýnsan gerçek hayatta geveze ise, bunu yazýya dökmeli. Sadece konuþtuklara deðil, izdüþümlerini hissettiklerine de anlatmalý. . . Ben de o hiç kapanmayan çenemi kapatýp kalemimi kullanýyorum. Ýnsanlarýn izdüþümlerini yakalýyorum.
Etkilendiði Yazarlar:
Nazým Hikmet, Oscar Wilde, Ýlhan Ýrem
|
|
|
