Damarlarýmda tutuþur kanýmýn her damlasý,
Nefesim rüzgar olur kah þahlanýr,
Feryada ne nefesim nede caným dayanýr.
Vurgun yemiþ misali çýrpýnýr durur böðrüm,
Kefaret ehline girmiþtir ömrüm.


Gözyaþým sel olur ,sahra çölünde,
Þimal rüzgarý eser bedenimde.
Beynim alabora sensizliðimle,
Çýrpýnýyor soluðum ayýn gizeminde,
Mevsim hep hazan,hüzün yüzümde.


Girdabýn içinde herþey yüz çevirmekte,
Onca insan,onca dünya ýþýklar içinde,
Ateþ ve su,yaþam ve ölüm,
Sanki herþey düzmece,bir bilmece.
Karanlýk diz boyu bozkýrlarýmda süzülmekte.


Yakarmý,yýkarmý,sandýn.. üzülme!
Ýsa bile piþman olmamýþken yaþadýðýna.
Soru iþareti gibi kalsamda dünya da,
Bende çifte sonbahar olsa da,
Hayat altedemez beni hâþâ...!!