ölümdü ya gidiþin
öldürdün ya beni dün,
tüm maskeleri çýkarýp attýðým
soyunup hazýrlandýðým ölümmüþ
bu yüz yýlýn sevdasý da Þirin ’i yazacakmýþ
daðlarýnda ki zulmü ben bilirim
ne sen aþabildin, ne ben yaþayabildim sensiz
okuduðum tüm aþk romanlarýný yakýyorum
yazýlmamýþ sevda ateþiyle
yalnýzlýðýma (.) idin yar
mutluluðun anahtarý idin yar
ben senli yaþamý sevdim
sensizlikle baþ edemedim
Son bakýþýn son noktamýydý
söz bitiþi dudaklarýna konardý
susmak aþký yaþamaktý,
þimdi yasak mý dudaklarýn bana
þimdi uzak mý sevdam sana
iç çekiþinin manasýný çözemez oldum
kýzaran gözlerinin akmayan yaþý gibi
titreyen dudaklarýnýn arasýndan ismim çýkmýyor kaç zamandýr
söylememeye yeminli misin? adýmý
veda ederken sarýlmak gibi anlamsýz seviþim seni
“her gün ölmektense
sözlerin bitiminde ölmek olsun yazýmýz
yada ölene kadar bitirememek “
kurþun oldu son sözün her gün öldüm
söz bitti bitiremedim seni.
Elçin ORHAN
11/11/2003
Anasayfa
