kýyýda kiralýk sandal
elde çapari koltukta mangal
baþýnda duman
mandalla tutturulmuþ bulutlar
filizlenmiþ yaðmur çiçeði
rakýnýn hasýný içerdi yaren
türküler geçerdi ýslýðýnýn
yedi renginden

adýný koyamadan ard arda
kendi ekseninde dönen günler
söyleþiler taþýndý sabah çiyine
nezaket gani bilgi umman
sözün tohumu sende yaren
çocuk duasý kadar serin
yediveren

gülüþünü kümbetleyip þuramda
gittin ya yaren
günler deðil git gide kýsalan
pir aþkýna dost aþkýna dolan
boþalan kadehler gibi
tükenen gölgeler içiyorum
gök yüzünün kanayan rahminden