Eskiþehir garýnda bir Perþembe sabahý

Rüzgar daðýtacak saçlarýmý ve

Soracaðým adresi bilen

Hoþ geldin diyen beni kucaklayan yok

Yediye beþ kala sým sýcak bir günaydýn

Parmaklarým uyuþmuþ soðuktan

Buz tutmuþ býyýklarým

Açýk kalmýþ bavulum

Yollara dökülüyor þiirlerim þarkýlarým

Bir yudum sýcak çay bir öpücük ve

Deðeri ölçülmez hiçbir þeyle o merhabanýn

Eskiþehir garýnda bir Perþembe sabahý.

Ýstasyon caddesinde yürüyorum yapayalnýz

Aðaçlarýn sararan yapraklarý üþüyor

Ben üþüyorum

Yaðmur yaðsa diyorum kirpiklerim ýslansa

Vitrinlerden kaldýrýmlara dökülüyor ýþýklar

Kol kola-omuz omuza-konuþa konuþa yürüyor

Ýþe giden-iþten dönen

Genç kýzlar ve delikanlýlar

Uzak akþamlarý yaþanmamýþ anlarý ve seni

Düþünüyorum

Ýstasyon caddesinde yürüyorum yapayalnýz.

Köprü baþýnda biraz dinlensem diyorum

‘körfezdeki dalgýn suya bir bak göreceksin’

þarkýsý

nereden geldi aklýma bilmiyorum

gökyüzünde bulut bulut bir hüzün

avuçlarýmýn arkasýnda sanki

dudaklarýn ve kahve rengi gözlerin ve yüzün

maraton koþmuþ gibiyim

yorgunum

köprübaþýnda durup biraz dinlensem diyorum.