OYUNA DEVAM


Yumdu gözlerini þehir,
bir damlaya, aðlamaya
yüreði temizleyecek,
enkazý daðýtacak fýrtýnaya sonra.


Usumdaki resim çizilemiyorsa bir kaðýda, dilim alýr ellerimi, bir sancý baþlar yine:


-Uzun bir yoldu geldiðim, hem yalnýz. Ýstemeden uzaltýlmýþ. Rastladýðým arayollara sapmadan, kýnamalara ve baþka yol haritalarýna kulak asmadan, baþladýðýmýz yerden giden düz bir yol... Bizden öncekilerin aðaçlara astýðý acýlarý toplayarak, döktükleri gözyaþlarýndan can alan adsýz çiçekleri sulayarak, ihanet taþlarýnda yere kapaklanarak. Sabýr bir iþkenceyse zamanýn elinde, yýlma. Kanýyorsa yaran, yaþayan yerin var demek. Ve umut önünde, yolun sonunda yaratacaðýn yeni insanda...


-Bu yolu çok uzun yürüdüm ben. Yoldaþým yolun baþýnda tökezleyip kalmýþtý ve baþka yollara sapmýþtý. Yorulacaktý, anlayacaktý sonunda gidilecek tek yol olduðunu. Yaþamýn bize yüklediði, bize býrakýlaný geliþtirip devam ettirmekti, anlayacaktý da, baþka yollardan bize ne getirecekti kimbilir... Arayollardan birinden çýkýp gelecekti. O yolun sonunu birlikte görecektik. Halaya duracaktý rengarenk doða. Ayrý yollarda da olsa, çoðalttýðýmýz güzellikler yaþam bulacaktý. Dostluk yaðacaktý gökten, sevda çatlamýþ tohum içimizde. Gülen gözlerini öpecektik çocuklarýn... Yeni dostlar katýldý yanýma, kimisi çabuk tükendi, kimisi sessizce sürdürdü yolculuðu önümde arkamda. Ben onu arýyordum, arkamdaki ayak seslerinin ona ait olmadýðýný bilerek, baþka bir yolda süren yolculuðun zorluðunu hissederek.


-Sabýr iþkenceydi zamanýn elinde, umut denilen yolsa sonu olmayan bir bilinmezlik. Yol tükenmedi, arayollar kapandý ama. Umudun rengi deðiþti, sabýr bilendi geleceðe... Yolun sonu gelir de yeniden kurulursa yaþam, bende hüzünde dinlenmiþ bir coþku olacak, o affedilmiþ sevdayý taþýyacak göðsünde. Bilmediðimiz renkte bir yaþam kurulacak sonunda.

*****


Ýkiye bölündü þehir,
göðüm ateþ topu sanki
patladý patlayacak,
çýrpýnmakta doðaya.


Bir aþk diðerini öldürmekte. Bir saman alevi deðildi, umudu yorgan-döþek yapýp yaþadý bunca zaman. Öldürülmekte, direndi çünkü:


-Gri dünya. Ýyi-kötü, suçlu-masum, temiz-kirli, sevinç-öfke, sevgi-nefret. Net deðil hiçbiri. Bu sitem niye? Öyle öðrendik zaten. Çeliþkiler, karþýtlarýn birliði, karþýtlarýn mücadelesinden doðan geliþim. Bir de uzlaþtýrýlabilir ve uzlaþmaz (antagonist) çeliþmeler vardý. Keþke saydýðým tüm bu durumlar antagonist olsaydý, sonunda bir taraf kazansaydý... Hem þimdi nerden çýktý bu sorgu? Diyalektiði yeniden kuracak deðilsin ya! Ýyi derken kötüyü gördün, için aðlarken güldün. Þimdiki kural bu deðil mi?


-Aþkýný gözünde büyüten bakýþ. Üç kiþiydik o masada ve iki aþk. Biri doðmakta, çiçeði burnunda; diðeri yýllanmýþ, öldürülmekte... Aldanma. Herþey yalan olabilir, suskunluktan ve gözlerden baþka. Gerekince her aþk kendini öldürmeli. Bu yüzden senin elin bana varamaz... Korkma. Amaç yalnýzca öldürmek deðil, önce zararsýzlýðýný görmekti madem. Zararý varsa sana deðil kendinedir. Korkma.


-Eskidim, tükendim. Yeni olan onlar. El ele, ürkekçe, belki heyecandan. Suskunca, aný yaþamak ister gibi. Ve acýyarak. Eskiye, ölmesi gerekene. Bu da oldu iþte, bir yara daha yüreðime. -Köyde doðup kentte büyümüþ bir kadýnýn ruhunu acýtan modernite, sen de eskimedin mi?- ...Ah Düþ Çocuk! Anlamaz mýyým? Ben bu aþkýn sonuna da aðlayacaðým.

*****

Karþýda aralandý bulutlar,
þehir karaya bürünmeden
azýcýk ümit ver bize,
aþk solmasýn diye.


-Evet Düþ Çocuk, bir oyun bu. Hayat diye bize sunduklarý bir oyun. Hem de hilesiz dolansýz bir çocuk oyunu, hile yapanýn cezalandýrýldýðý. Ve çok aþamalý... Artýk ayaklarým yerde daha saðlam, önümü de açýklýkla görebiliyorum. Çok uzun yürüdüðüm bu yol bir oyun çünkü... Yalnýz bu oyunu yazanlar yürekleri unutmuþlar. Mutluysak oyuna devam edecek, acýyý görünce býrakýp gideceðiz sanmýþlar. Bak iþte! Acýyla, kanayarak devam ediyoruz. Çünkü biz “bu yolun sonunda doðacak güneþi görüyoruz.”


-Düþ Çocuk, oyuna devam... Hayatý ciddiye alan, böylece onu zorlaþtýran kendini bilmezler(?)den biriydim. Bak ne oldu... Dizlerim kanadý, gözlerime toz da kaçtý. Ama anladým ve bu nedenle artýk daha eðlenceli. Oyuna devam.


-Bak! Ritm yükseliyor... Oyuna devam... Devam...


Mehtap B. Aydýn
Mayýs 2003