Bu kaçýncý karþýlaþmamýz seninle, bilmiyorum
Ama bu kez senden hiç korkmuyorum
Çünkü artýk senin yoklamalarýna alýþtým
Meðer insanlarýn korktuðu sen deðilmiþsin
Ölümün ta kendisiymiþ, bunu anladým
Sende bir emir kulusun
Elçiye zeval olmazmýþ, ne duruyorsun?
Hadi sen bir baþarýnýn daha zevkini yaþa
Bense artýk kalayým sonumla baþbaþa
Çýkayým artýk kaçýnýlmaz yolculuða
Uzun… meçhul… soðuk yolculuða…

Hatýrlýyor musun? …
Önceleri hep dar anlarýmda çýkardýn karþýma
Ya bir yýðýn hurda arabanýn arasýnda sýkýþýp kalmýþken
Ya ciðeri beþ para etmezlerin namlusu üzerime doðrulmuþken
Ya hayata küsmüþ, terkedilmiþ, üzgün bir anýmda
Bir uçurumun kenarýndan aþaðýya bakarken
Ya da yeri ve zamaný senin seçtiðin bir anda
Hep ani sürprizler yapardýn bana…

Bugün sürpriz yapma sýrasý bende
Ýþte bu kez ben çýktým senin karþýna
Korkmuyorum artýk ne senden, ne ölümden, ne de unutulmaktan
Ýyi hazýrladým kendimi, hazýrlýklýyým bu ana
Göreceðimi gördüm, dersimi aldým hayattan
Çekirge bir sýçrar, iki sýçrar, boyunun ölçüsünü alýrmýþ sonunda
Al iþte mezura, iþte boyum… Al iþte ruhum…
Ha bugün ha yarýn, ne farkeder
Nasýlsa senin deðil mi son soluðum…

Woerden, 16-05-2003
Wörgl, 05-07-2003