ensest duygularý , lirik yalnýzlýðýmýn
dil atýyorlar þimdi azgýn çengelli iðnelere
ve yaz beresini çýkarmýþ sandýktan önümüz kýþ
karantina bölgesinde ölüm kol geziyor...

korkmuyorum ama ben , hiç korkmuyorum
antrepolar cayýr cayýr yanýyor mahþere az kaldý
kabimde ateþ gibi bir yara , kan kýrmýzýsý
biliyorum , öyle de hemen soðumaz lekesi..

ölümü bekliyorum , az kaldý , önümüz kýþ
sýfýra selam duran nöbetçi erleri karþý kulubede
feneri gözüme tutup parola soruyorlar
korkmuyorum ama ben , inanýn hiç korkmuyorum..

karantina bölgesinde eksi kýrk derece soðuk
parola güneþ diyorum bilmem milyonda kaç þansým
takýr takýr vuruyorlar beni üçü beþi kalbime giriyor
dumanlar yükselirken bacalarýndan ýþýltýlý evlerin...

korkmuyorum dedim ya neden korkayým
ensest duygularým dedim ya ölümüne hengame
zaten azgýn çengelli iðneler zulaya çekildiler
ve antrepolar soðutuluyor artýk yavaþ yavaþ..

ölüm fena yakaladý beni kýþ çoktan gelmiþ meðer
içerisi , dýþarýsý þimdi eksi kýrk derece soðuk
kalbimde ama hala sýcak bir yara , kan kýrmýzýsý
biliyorum , öyle de hemen soðumaz sancýsý...