Ay, akþamdan ýþýktýr yaylalar,
Gün be gün emeðim zaylar,
Sana ben emek
Sana ben türkü
Sana ben halaylar
Dolusu mýsralar dizerek,
Her birinde uðruna ölerek,
Yeniden doðarak,
Ceylan gözlerine kurban olduðum,
Seni kendime Kýble yaparak,
Enel hak! diyerek
Amma Mahþer Günü dava ederek,
Sana ben uyan,
Sana ben sev,
Sana ben emek,
Sana ben gel,
Diyerek...

Önce gövdemi unuttum bilesin
Bütün dostlarýn sözlerini hiçe sayarak
Ve görmeyip onlarýn dertlerini
Susarak onlarýn dertlerinde
Hiç derman bulmadan
Geçen zamanda
Böylece kuruttuðum kalbimdesin.
Peki nerdesin?

Yüce dað baþýnda kar havasý var
Ama burasý Ýstanbul yar!
Kanýn ve kinin gibi görünse de
Sevginin þehrindesin
Boðaz’a insan akar Pazarlarý.
Sonra görmelisin
Yüksek binalarýn kapattýðý
Gecekondularda aþklarý.
Bir bak bakalým
Konfeksiyonda dostluk
Serviste dostluk
Kapýnýn önünde dostluk,
Gündüzlerin panzerlerin gölgesinde
Geceleri sirenlerin sesinde,
Üç gece boyunca
Üç kuruþa
Yedek parça atölyesinde,
Bu kez çamurlu yollardan dönerken eve,
Fýrýnýn içinde,
Bakkalýn önünde
Dostluk...
Nasýldýr...

Meþeden gel a sürmelim,
Neþeli neþeli gel!
Sevinmeli,
Ýnsan gibi bir insan
Elini uzattýðýnda.
Hemen elini vermeli.
Ýstersen dostça,
Yoldaþça.
Belki de alev alev yanan bir aþkça
Belki bir gece yarýsý çalacak telefona
Endiþeyle ama usanmadan bakar gibi,
Uzanmalý ve tutmalý,
Sana uzanan eli.

Çünkü sýcacýk dokunmamýþsa bir insana
Saçýný okþamamýþsa bir çocuðun
Omzunda deðilse bir dostun,
El çýkmýþtýr elliðinden artýk.
Elini sallasan deðse de dikene,
Uzanmalýsýn dokunabilmek için bir çiçeðe.
Kavramalýsýn bir sazý
Kapalý do yapabilmek için.
Avuçlamalýsýn kili
Yoðurmalýsýn hamuru.
Ýnsan olduðunu anlamak için.

Yoksa ciðerparem ben
Demiyorum ki ille sen
Sevmelisin diðer yarýn gibi beni.
Aksine sevmemelisin
Ýçinde fýrtýnalar koparmýyorsa
Boran gibi boran adým.
Ýþte bu demiyorsan bir sözümde,
Nerede kaldý diye bakmýyorsan yola bir gözünle,
Ve geceleri rahat uyuyorsan yataðýnda
Ve ben hastayken iyiysen,
Ben düþteyken gerçeksen,
Ve sesimi duymak için bahane aramýyorsan,
Ben sadece ben deðilsem sana,
Herhangi bir erkeksem mesela,
Gökyüzünden durmaksýzýn düþmek gibi
Benimle bir þarkýyý dillendirmek
Heyecanlandýrmýyorsa...
Sevmemelisin beni.

Yani kara kaþlý yar,
Sana emek,
Sana umut,
Sana can,
Verebilmek için,
Omuzdan kesili kolumuzu
Asýp saz niyetine duvarýmýza
Diðer kolumuzu
Koparýrýz göz kýrpmaksýzýn.
Sana hayat,
Sana gerçek,
Sana ben,
Bundan kelli söz söylemesek
Deðiþtirmez bilmekteyiz.
An gelir ölümüz toprak olur,
Baharda artýk tohumdur.
Patlar çiçek açarýz.
Bezeniriz sevdiðinin elininde
Sonra tac olur konarýz baþýna.
Yani ulaþýrýz sana.
Sana hayat,
Sana umut,
Sana emek,
Sana can,
Sana aþk
Veririz.

Þimdi hayattayken ben
Yakýn bir uzaðýndayken senin
Þair kýskandýran yanýndayken yani,
Kýskývrak yakalamak gibi
Bir derdim yok
Havayý saran ellerini.

Sana ben emek,
Yani,
Sana ben Dünya...