Bu bir uçurtma özgürlüðü ve kendini saklayan böcek sorunsalýdýr.

Saklandýkça kendini bulan böcek ile uzaklaþtýkça özgürleþen uçurtmanýn aþkýdýr.

Rüzgar duyamaz bir böceðin kendini sakladýðýný. Bu böceðin yüzeyi karanlýk, bu böceðin gözleri görünmüyor.

Uçurtma ona göre fazlasýyla güzel ve renkli. O uçurtmaya aþýk, o uçurtmanýn hayatýnda gördüðü en güzel þey olduðunu düþünüyor.

O gökyüzünde böyle süzülemez, o daha aciz sanki, o daha incitilebilir ...

Uçurtma yorulmaz, böcek bitkin düþebilir.

Uçurtmaya yakýn olmak istiyor o, aðacýn tepesine çýkmak için günlerce týrmanýyor – açlýðýný ve sevgisini kalbinde çoðaltýyor.

Büyük bir çam aðacýna týrmandý ve aþaðýya baktý. Her þey ne kadar da küçük ve anlamsýz görünüyordu. Uçurtma onu görmemiþ, fark etmemiþti. Buna þimdi emin olmuþtu.

Tam o sýrada rüzgar ve yaðmur birleþerek dans etmeye baþladý. Uçurtma sahipsiz kaldýðýnda acizdi ve böcek bunu bilmiyordu. Bir baktý ki üzerinde misafir olduðu aðacýn en yüksek dallarýndan birinde uçurtma duruyor. Yaralý uçurtma, yýrtýlmýþ uçurtma, kirlenmiþ uçurtma, göz yaþlarý ile uçurtma.

Yanýna týrmanýyor. Uçurtmanýn yanýnda þimdi. Uçurtmanýn üzerine çýkýyor, dolaþýyor. Rengi solgun uçurtma, ölü uçurtma. Uçurtma yaþamýyor, cansýz uçurtma. - - -------------------------------Bitti !