Zaman kadehinden aþk iksirini
Ýçti gönlüm eyvah eyvah diyerek
Sürüyüp ardýndan gam zincirini
Geçti ömrüm eyvah eyvah diyerek

Yýllarca dolaþýp bir aþk peþine
Düþemedim bu cihanda eþime
Sümbül kucaðýna gül ateþine
Yandý gönlüm eyvah eyvah diyerek

Þu figan bülbülün yaslý sesi mi
Yaralý kalbimin inlemesi mi
Yakama sarýlan aþk perisi mi
Deþti gönlüm eyvah eyvah diyerek

Üzerime yaðan kar diyemeden
Üþüdü yüreðim sar diyemeden
Benimde sevenim var diyemeden
Göçtü ömrüm eyvah eyvah diyerek

Ne yazlara doydum ne baharýna
Ne koklayýp doydum gülü zarýna
Bir umut kalmadý deyip yarýna
Küstü gönlüm eyvah eyvah diyerek

Hayatta nihayet bulunca demim
Çile deryasýnda kayboldu gemim
Olmadý dünyada candan sevenim
Geçti günüm eyvah eyvah diyerek

Can Ozaným hasret ile del oldu
Gözlerimin yaþý bahri sel oldu
Bazen tipi boran, bazen yel oldu
Biçti ömrüm eyvah eyvah diyerek