En Kutlu Gece

Mübarek bir gece; en kutlu vakit, o an,
Bir ana sancý çeker, tebessüm eder alem.
Bir evlat…Nur yapýlý, varlýðý aleme nur,
Hürmettedir her varlýk, coþtukça coþar insan…

Alnýnda nur, gönlünde nur, kendisi billur,
Süzülmüþ kainatýn cennet ýrmaklarýndan.
Kan dolu sokaklarda insanlar aç, sefil,
Ýdealler irinden, saltanatlarý kandan.

En vahþi hayvanlarý utandýrýr duygular,
En masum yaralarda tükenmedik aðrý var.

Çakýr dikeni sarmýþ kahpeleþen ruhlarýn,
Ortasýnda bekleyen, can gönüllü gül durur.
Ýmdat uman yürekler, hasret ile yanarken,
Ümitlerin þuuru, gönülde nevbet vurur.

Teþrifi huzur verdi, kainata bir canýn,
Tükendi aðrýlarý, derdi bitti dünyanýn.

Aðýtlar sussun, feryat figan kalmasýn bitsin,
En keyifli gününü yaþasýn artýk dünya
Asýrlarca zulümle, zilletlerle örülü,
Ufuktan gün doðacak, þafaklar yýrtýk dünya.

Güneþi ufku tutmaz, sancýsý bitti þimdi,
Vakit tamamdýr, emir geldi, durmak yok.
Tam hedefe düþecek, çýkmýþ ilahi yaydan,
Eðrilmesi imkansýz, hedefe oturdu ok.

Yanacaksa eðri yansýn, doðrular vuslat bekler,
Dile gelip söylesin, þarkýsýný bebekler.

Ne zulme boyun eðsin, mazlum olup insanlýk,
Ne gökten çamur atsýn, zalime ebabiller.
Ne Kabe'ye yönelip gönül kanatsýn,
Üzeri zulüm yüklü yürüyen arsýz filler.

Ýpekten kundaklarla sarýp yüce yavruyu,
Ninnisini melekler söylesin ta yürekten.
Uykusuz bekler bunca zaman oldu insanlýk,
Býktý usandý bunca zamandýr beklemekten.

Bu müjde cihan deðer, hayallerde yok hüzün,
Alemler yaratýldý, hatýrýna öksüzün.