Yazýlarýmda, aþktan, sevginin gücünden, gülümsemenin ve yaþama olumlu bakmanýn öneminden, dostluktan, hayatý daha anlamlý ve keyifli kýlmanýn yollarýndan bahsetmeyi seviyorum. Aslýnda bunlarý bilmeyen yok. Yok da adýna yaþam dediðimiz süreçte, öyle çok þeyi bazen hiç farkýna varmadan, hiç önemsemeden yaþarken, bazen de üzülmeye bile deðmeyecek bir çok konuya takýlýp, yaþadýðýmýz anýn deðerini bilmeden, zamaný harcayýp duruyoruz.

Sorunlar, dertler, üzüntüler, sýkýntýlar hiç bitmiyor. Ya zaman yetmiyor yapacak iþlere ya para. Bazen haksýzlýða uðruyoruz, þanssýzlýktan þikayet ediyoruz. Ya ümit baðladýklarýmýz hayal kýrýklýðýna uðratýyor bizi ya da çok uðraþtýðýmýz, didindiðimiz bir konuda sonuca ulaþamamak umutlarýmýzý kýrýyor.

Bunlarýn olmamasý mümkün mü ? Tabii ki deðil. Bir düþünün bakalým. Bir konuda sonuca ulaþmak için harcadýðýnýz çabayý, çektiðiniz sýkýntýyý, katlandýðýnýz zorluklarý ve harcadýðýnýz zamaný bir düþünün. Bu, her konu için geçerli. Mesela bir sýnav hazýrlýðý, eðitim, bir insaný tanýmak, bir insaný unutmak, yeni bir eve taþýnmak, yeni bir iþ aramak, iþten atýlmak, terkedilmek, ihanete uðramak… Bütün bu olaylarda yaþadýðýnýz süre içerisinde çektiðimiz sýkýntý ve üzüntüleri bir düþünün…

Düþünmesi bile sýkýntý verici deðil mi.? Peki þimdi de bütün bu süre içerisinde kaçýrdýklarýnýzý bir düþünün. Kaç güneþ doðuþu kaçýrdýnýz? Kaç sevgi sözcüðünü duymazdan geldiniz ? Kaç yemeðin tadýný bile farkedemediniz. Kafanýz sorunlarla boðuþurken, neler kaçýrdýnýz, neleeeeeer kaçýrdýnýz.. Hala farketmiyor musunuz ???

Fügen Yýlmaz
25.06.2001