Bundan 7-8 ay önceydi diye hatýrlýyorum. Xanhi’nin sokaklarda anlamsýzca dolaþtýðý gecelerden biri olmalýydý. Gökyüzü her zamanki gibi ýþýðý yutan siyahlýðýný þehrin huzursuz ýþýklarýnda kaybetmiþti. Ben galiba arkadaþlarýmla geçirdiðim sýkýcý bir gece sonrasý bir an önce eve varmaya çabalýyordum. Kaldýðým yerde sokaklar geceleyin baþka bir kimliðe bürünürler. Genelde onlarý tanýmak istemeyeceðiniz bir zamandýr gece yarýsýndan sonraki her saat. Þafak hafifçe kendini göstermeye baþladýðý ana kadar bu böyle devam eder. Tavsiyem asla gece dýþarýda dolaþmamanýzdýr. Tabii Xanhi bu söylediklerime de karþý çýkacaktýr. Onun söylediklerine kulak asmayýn lütfen. Her zamanki gibi saçmalýyordur. Kendisini tanýdýðýmdan beri, baþka bir þey yaptýðýna þahit olmadým.

Ben gece dýþarýda dolaþmaktan hiç hoþlanmam. Dolaþtýðýnýz tüm sokaklar birbirlerine baðlanýr geceleri. Gündüz hayatý o yüzden severim. Baþka bir sokaða geçtiðiniz anda bir öncekiyle tüm iliþkinizi kesmiþsiniz demektir. Tekrar birlikteliðiniz en iyi ihtimalle akþam eve dönerken – o da bir þeyler almak için yolunuzu uzattýðýnýzda – mümkün olur. Eski püskü bir sokakla birlikteliðin özenilecek bir þey olmadýðýný çoðu kiþi bilir. Bazýlarý da – yapacak daha iyi bir þey bulamadýklarýndan olsa gerek – sizi hayranlýkla izlerler. Onlarýn sahip olmadýklarý bir þeye sahip olduðunuzu düþündüklerinden, anlamsýz hayatlarýnýn ne kadar da keder dolu olduðundan dem vurup, yaþantýlarýna lanet ederek hayatlarýna devam ederler. Ben de aslýnda bu insanlardan sayýlýrým. Gece olup tüm sokaklar birbirlerine baðlanmaya baþladýðýnda korkum artar. Sokakta yürüyen insanlarýn kim olduðunu hep karýþtýrýrým. Kalabalýk ve korkak bir þehirde kaldýðým için insanlarýn da benim gibi gündüzü sevip geceden kaçan bir karaktere sahip olduklarýný görmek bana sadistçe bir zevk verir. Akþam sokakta yürümeye cesaret etmek, bu þehirde çok az kiþinin yapabileceði bir þeydir...