Nisan

Küçük bir kýz çocuðunun adýdýr, nisan...
Aðaçlarýn kýþ uykusundan uyandýðý, güneþle buluþan çocuklarýn kazaklarýný atarak sokaklarda, parklarda koþuþtuðu ay...

Nisan balayýdýr. Arýlarýn süt verdiði, kovanlarýn bal dolduðu gerdek ayý.
Aþk ve doðum ayý...

Çiçek tozlarýnýn rüzgarla uçuþarak, nehirde yüzerek, kuþlarýn kanatlarýna binerek döllenmek için diðer aðaçlara, bitkilere ulaþmaya çalýþtýðý ay. Kazayla aðaç yerine insanlara konduklarýnda çiçek tozlarý alerji yapar. Yalnýzlýðýn nisan alerjisidir bu. Eþini bulamayan bitki ve insan cinsinin, kazayla birleþmelerinden doðan etki-tepki. Michel Tournier, (beyaz adamýn üstünlüðünü doðal seleksiyon sayan, ýrkçý çaðrýþýmlar yapan Defoe’nin o meþhur Robinson Crusoe adlý romanýna alternatif) yazdýðý ‘Cuma’da, Robinson’u bir aðaçla seviþtirir. Ama günün birinde doða, seviþmenin orta yerinde, aðacýn kovuðunda yaþayan bir örümcek aracýlýðýyla Robinson’dan intikam alýr.

Nisanda çiçekler erotik anlamlar yüklenir. Gül sevgilinin dudaðý olur þiirlerde, pembe orkide, Courbet’nin ‘origine du monde’ (dünyanýn merkezi) adlý tablosunda izleyenlerin soluðunu keser. Eller papatyadýr nisanda, gözler arpa çiçeði...

Nisan’da güneþin týlsýmlý ýþýklarýyla uyuþukluðu, utangaçlýðý ve karamsarlýðý üzerinden atan ‘yalnýz’lar, cesaret yüklenip karþý cinslerine yönelir. Pembe gözlükler takýlýr. Daha bir ay önce ilgisiz baktýklarý insanlara, nisan’ýn geliþiyle birlikte aþýk olurlar. Ýyimserlik çiçek açar, kýþýn yalnýzlýðýn kuraklaþtýrdýðý bedenlerde, delice akmaya baþlar, kan. Sonra hafif bir piþmanlýk duyar ve sessizce mýrýldanýrlar:
”Nisan’da çiçek açacaðýný düþünemediðim, uzansam dokunabileceðim kadar yakýnýmdaki aðaçlarý, yaðmursuz kýþ günlerinde neden sulamadým ki”. “Ya onlar. Onlar neden su vermediler bana ve bir kýþý yalnýz geçirdim...geçirdik...”

Nisan þiir ayýdýr. Türkü ayý. Þiirler türkü olur, türküler þiir. Günlükler bulunur, lise yýllarýnda yazýlýp býrakýlmýþ þiirler çýkarýlýr çeyizlerden. Karþýlýklý atýþýr aþýklar. En kötü mýsralar þiir, sigaranýn ve-veya yýllarýn bozduðu sesler, bülbül sesi sanýlýr. Tavus kuþunun güzelliðine vurulan aþýk, o kanatlarýný açtýðý zaman, arkasýný yani en çirkin yerini görmez, ya da o güzellikle baðdaþmayan sesini duymaz.

Nisan’da, bittiði ilan edilen aþklar yeniden canlanýr. Yalnýz yaþamaya dayanamayan eski sevgililer birleþir. Nisan gelmiþ, çiçekler açmýþ, aþk naðmeleri rüzgarla kulaklarýna fýsýldanmaya baþlamýþtýr. Güneþle ýsýnan bedenler karþý cinsini arar. Eski sevgililer, kýsa bir süre önce ayrýlan karý-kocalar, sonradan piþman olacaklarýný bile bile, bir olurlar yeniden. Yeni aþklara koþamadýklarýndan, bilinmez ufuklara açýlamadýklarýndan, denenmiþ-týkanmýþ-bitmiþ iliþkileri, yalnýzlýða tercih ederler.

Nisan balayýdýr. Aþk ve doðum ayý. Ama ayný zamanda ‘kaza’ ayýdýr, nisan. Kimi kýzlar ne olup bittiðini anlayamadan, bilerek, isteyerek “o” aný yaþayamadan, tek kiþilik ödünç bir yatakta ‘kaza’yla bekaretini yitirir. Kimi erkek ‘kaza’ sonrasý, silah zoruyla oturtulur nikah masasýna. Yasak aþklardan ‘kaza’yla hamile kalýr kadýnlar. Kaçamak yapan evliler, küçük dünyalarýnýn skandallarla alt-üst olacaðýný düþünmeden aþk yaþarlar.

Eski nisan’lar yanýlgýdýr, bu nisan gerçek. Biten aþklar eksiktir, bu nisan’daki tam ve ebedi. Ýnsanlar unutup bir önceki nisan’da eski sevgililerine ayný cümlelerle aþklarýný ifade ettiklerini, bu nisan’da yine ‘ilk’lerden, gerçek aþklardan, artýk aradýklarýný bulduklarýndan söz ederler. Aþklardan dili yanan ama yine nisanlarda aþk yaþamaktan kendini alamayan yorgun-küs insanlar, müstehzi bir gülümsemeyle dinlerler “gerçek aþk, hayatýmýn aþký, diðerleri yanýlgýymýþ, seni seviyorum...” sözcüklerini.

Nisan hayal ayýdýr. Ýltifat ayý. Çirkine güzel denir, güzele dünya güzeli. Evli, bekarým der ya da iliþkimiz bitti de çocuklarýn hatýrý için... masalý. Yalan senaryolar üretilir. Kadýnlar hayatlarýna giren erkek sayýsýný, ikiye bölüp-azaltýp söylerlerken, erkekler tersine abartýp ikiyle çarparlar.

Velhasýl cömert bir aydýr nisan. Aðaçlar cömertçe çiçek açar, çiçekler meyveye durur. Seviþmeler, iltifatlar, ilan-ý aþklar, çapkýn bakýþlar cömertçedir. Nisan yaðmurlarý ýlýk ve cömerttir. Yaðmurda dolaþmak ve ýslanmak sevgiliyle bir þenliktir nisanda.

Nisan’da gecekondular renklenir. Isýnýr haneler. Gelecek kýþa daha hazýrlýklý, katýklý, odunlu-kömürlü, erzaklý girebilmek için nisan umut yükler yoksullara.

Nisan’da cinayetler, tecavüzler, savaþlar ve soygunlar sürer. Çiçekler kin ve kötülük için dünyaya gelmiþ, nefret insanlarýna hiçbir yenilik ifade etmez. Ruhlarý tüccarlaþmýþ iþadamlarýna-kadýnlarýna výz gelir nisan. Ne tatil programý yapar, ne de bir buket çiçek alýp giderler evlerine. Haným-metres-çocuk-para veya dost-koca-çocuk-para dörtgeninde, nisandan habersiz yaþarlar.

Nisan’da bir önceki yazý ýskaladýðýný düþünüp kýþ boyunca dövünen, yaþlý turist avcýlarý, yaz için hazýrlýk yapar. Zengin karý-koca hayaliyle yaþayan fingirdek kýzlar-erkekler, belki bu yaz yaþlý-çirkin-güzel farketmez, bir alamancýya kapaklanýrýz diye umutlanýrlar. Ýnternet çýkmýþ mertlik bozulmuþtur. Yalan sahi, sanal gerçek sanýlýr. “Çet”leþilir, resimler gider gelir, sonunda buluþulur. Ama genellikle avlayacaðým diyen avlanýr, evleneceðim diye umut eden, aldanýp kullanýlýr. Bir ömür için kurulan hayaller yýkýlýr. Saçlar baþlar yolunur, ‘nasýl düþtüm bu duruma’ diye aðýtlar yakýlýr.

Nisan, çirkinlerin güzelleþtiði, güzellerin güneþ gibi göz kamaþtýrdýðý ay.

Nisan, anti-depresörlerin çöpe atýldýðý, karamsarlýðýn, intihar düþüncesinin yerini yaþama umudunun aldýðý ay.

Kiraz mevsiminin habercisi, “Seni seviyorum” sözcüklerinin en çok söylendiði; yalan ve gerçeðin, hayal ile nesnelin, kýþ ve yazýn buluþup, bir noktada kesiþip öpüþtüðü ay.

Nisan intikam ayýdýr. Yýllardýr bedenlerini ‘meta’ olarak kullanan, aþaðýlayan, aldatan kocalarýndan-sevgililerinden intikam alma fýrsatý bulur bulmaz yasak aþk yaþayan kadýnlarýn ayý.

Sahte aþklarýn, sanal sevgilerin, parayla kirletilen iliþkilerin, riyakarlýðýn yaný sýra, gerçek aþklar da doðar, nisan’da. Ve meyve verir.

Nisan zoru baþartýr, olmazý oldurur. Aþk, sevgi, saygý, cinsel uyum, tek bir erkek-kadýnla yaþanmaz diyenleri yanýltýr. Yasak veya deðil, önünde saygýyla eðilinecek aþklar da yaþanýr, nisan’da,.

Nisan küçük bir kýz çocuðunun adýdýr. Küçük kýz çocuðu Nisan, þu güzelim nisan ayýnda þaþkýn ve korku dolu gözlerle bakmaktadýr televizyonda gösterilen, kendi yaþýtý kýz ve erkek çocuklarýnýn yanmýþ, kolsuz veya bacaksýz kalmýþ bedenlerine.

Aþk ayýdýr nisan, ama bu nisan savaþla kirletilmektedir baþka coðrafyalarda....

Adil Okay
okayadil@hotmail.com