Nasýl özledim seni bir bilsen,
Unutamýyorum o güzel gözlerini,
Nasýl, nasýl býraktým seni ben...
Yalvaran bakýþlarýn bir an bile
Çýkmýyor aklýmdan....
Vicdansýz dediler bana,
Kalpsiz dediler...
Sevmenin, sahiplenmenin,
Ne olduðunu bilmiyor dediler...
Neden bu gözyaþlarý o zaman,
Keþke olmasaydý bir kalbim,
Keþke hissetmeseydim bu kadar seni...
Caným, aþkým, nur tanem,
Bebeðim, unutamam seni,
Avunurum resminle,
Sen kokan giysilerinle...
Yetmiyor seni ara sýra görmeler
Her gördüðümde doya doya öpmeler,
Biliyorum sen küçüksün anlamýyorsun henüz,
Annen Ankara’da diyorlar,
Orasý çok uzak diyorlar,
Seni býraktý diyorlar belki de,
Kimbilir belki de herkes,
Acýyarak bakýyor sana...
Caným yavrum bir tanem,
Ne olur sen üzülme,
Annen senin için çalýþýyor,
Mis kokuna kavuþmak için,
Daima seninle olabilmek,
Geceleri koynunda yatabilmek için...
Zor günler geçecek,
Elbet, elbet o gün gelecek,
Birlikte olacaðýz hep,
Doyasýya sarýlacaðým sana,
Islak ýslak öpeceðim seni,
Ve sen sileceksin sinirle,
Her zamanki gibi bastýrarak,
Ýþte o zaman güleceðim yavrum,
Ýþte ben o zaman güleceðim ancak...