Hiç uður böceðim olmadý benim
Zaten ne olduysa hep ondan sonra oldu
Ýnce bir sýzý içimde, acýtýr beni kimi zaman
Aþk’ý çizer geçer, adýnýn geçtiði her dua’m
Daha bir dokunur yalnýzlýk,
Daha bir acýr parmaklarýnýn dokunduðu yaralar
Ve kimse olmaz elimden tutan.
Bilirim ki; sýzýlarýn ardýnda ümitler gizlidir.
Gecenin karanlýðýndaki yýldýzlarýn hakimiyetini
Güneþe býraktýðý sabahlar gibi,
Yaðmurun gönderdiði gökkuþaðý gibi
Bir yalnýzlýk çarpar yüreðimde kimi zaman
Ýnceden yaþlar süzülür yanaðýmdan
Unutulduðumu zanneder, bir sýzý baþlar yüreðimde
Yüreðimi çizer gider yokluðun her zaman….
Tasarlanmamýþ bir dýþlanmýþlýk senden bana kalan
Birde sýradan bir sokak kavgasýnda
Kan kaybýna uðramýþ aðrýlar,
Yüreðimi çizip duruyorsun
Ellerim korkak, gözyaþlarým burnumda,
Inceden bir sýzý
99 tilki beynimde
karanlýk buz gibi her yan
yine de yasladým sýrtýmý odamýn duvarlarýn
açtým ellerimi, bekliyorum
gönderdiðin uður böcekleri…
konsun diye avucuma….