UZUN BÝR YOL

Upuzun bir yol
Bir ucunda sen diðerinde ise ben.
Ayaklarým sürükleniyor koþmak istesem de ben
Uzadýkça uzuyor aramýzdaki mesafe
Hiç bitmeyecekmiþçesine
Oysa diðer uçta sen bakýyorsun gülümseyen gözlerle
Koþmak istiyorum sana doðru,koþamýyorum
Bir ileri iki geri atýyorum sanki adýmlarý
Bitmek bilmiyor bu yüzden hiç...
Derken koþmaya baþlýyorum koþa koþa sana gelmeye
Biraz sonra ayaðým takýlýyor,düþüyorum
Daha yerden kalkamadan tekrar düþüyorum...
En sonunda son bir hamleyle doðrulup yine koþuyorum
Yol kenarýnda iki gül var senin için alýyorum birini
Dikenlerini birer birer kopartýyorum ellerimle
Kan içinde kalýyorlar...
Kýrmýzý ruhumu ateþliyor ve seni daha çok seviyorum
Daha da hýzlý koþuyorum sana varmak için
Koþuyorum,koþuyorum;bitmek bilmeyen enerjimle
Sen hep ayný yerdesin sanki hiç yaklaþamýyorum
Hep oradan bakýyor,gülümsüyorsun...
Sonra bir kuþ oluyorum ,yerden havalanýyor,
Sana doðru kanat çýrpýyorum.
Artýk daha da hýzlý geliyorum sana
Gittikçe yaklaþýyorum
Havada süzülüp sana doðru son bir hamle yapýyor,
Vuruluyorum..........