Her ne kadar kalem kýlýçtan keskin diyorlarsa da, o kalemin keskinliði yazýlara yansýdý mý acý ve hüzünde verebiliyor, yazý yazan, bana ve benim gibi bir dolu insana. Son iki yüz yýldýr dünya, daha bir fazla, savaþ dolu, kan dolu, barut dolu, ölüm dolu bir yer oldu farkýndaysanýz. Önce insan ölüyor, peþine insanlýk. Önce masum çocuklar, kadýnlar ölüyor, peþine vicdan ve saðduyu. Vahþetin boyutlarý akýl almaz düzeyde neredeyse. Ýnsan kendi çocuklarýna bile tokat atmaya kýyamaz iken, karýncaya bile basmamak için gayret edip, baharda dikkatli yürürken, bazýlarý tavuk keser gibi, kedi köpek öldürür gibi adam kesiyorlar, adam öldürüyorlar. Ýnsanlar, insanlara acýmamak konusunda birbirleri ile adeta yarýþ yapýyorlar.


Þanlý bir tarihimiz olduðu bilinen bir gerçekse de acý dolu savaþlarýmýz, acý dolu yýllarýmýz, kaybettiðimiz topraklarýmýz ve uzak diyarlarda býraktýðýmýz bir dolu þehit vatan evladýmýz da var. 1854 Yýlýnda Ruslar ile yapýlan Kýrým Savaþýnda Osmanlý Devleti tarihinde ilk kez dýþ borç ile tanýþmýþtýr. Bu savaþ Ýngiltere ve Fransa'nýn biraz da Osmanlý Devletini doldurmasýyla baþlamýþ, daha sonra her ne kadar Osmanlý Devletinin zaferi ile sonuçlanmýþsa da, ileri ki zamanlarda adým adým Osmanlý Devletini gerileme ve yýkýma doðru götürecektir, devamýnda baþýmýza gelecek irili ufaklý savaþlar ile birlikte. Çok masraflý olan bu savaþý yürütebilmek için Osmanlý Devleti ödeme gücünün çok üstünde bir dýþ borç gereksinmesi duymuþtur.


''Tarih milletlerin tarlasýdýr. Her toplum geçmiþte ne ekmiþse, gelecekte onu biçer.'' der ünlü Fransýz düþünür Voltaire... Tabi ki tarihe her millet önce kendi bakýþ açýsýndan göz gezdirecek, kazandýðý baþarýlarý ile gurur duyacak, baþarýsýzlýklarýný da mümkün mertebe hatýrlamamak ve ders çýkarmak niyeti ile aklýnýn, toplumsal hafýzasýnýn bir yerlerinde saklý tutacaktýr. Bazen acý verecektir ülkelerin tarihi insanlara, dünyanýn çeþitli yerlerinde yaþanan benzer olaylar ile birlikte...


Bana müthiþ acý veriyor katliamlarý, savaþlarý ve öldürülen masum insanlarýn baþýna gelenleri okuduðum zaman. Ayný zamanda okuduklarýmýzdan çýkarýmlar yapýp yazmak zorunda da hissediyoruz kendimizi, peþine bir de yazarken acý duyuyorsunuz, böylece acý hem katlanýyor hem de ruhumuzda kopan fýrtýnalar dinmek bilmiyor ...


Ýslam Toplumu nüfus yoðunluðu bakýmýndan þu anda dünya da ikinci büyüklükte ki topluluk, lakin dünya siyasetinde Hýristiyan devletler kadar, Yahudiler kadar etkinliðimiz ve aðýrlýðýmýz yok. Canýmýzý sýkýyor ve tat vermiyor tabi ki bu insana, geçmiþimizi, þanlý tarihimizi de aklýmýza getirecek olursak. Asýrlar boyu savaþlar yapmýþýz. Bunlarýn birçoðunu kazanmýþ, kimisini kaybetmiþiz. O savaþ yaptýðýmýz topraklarda toplamda sayýlarý milyonlar ile ifade edilen þehitler býrakmýþýz, bir zamanlar bazýsý vatan olan o yerlere. Japonya'dan Bosna Hersek'e Kudüs'den ta Macaristan'a, Rodos'a, Kýbrýs'a kadar 34 ülkede yetmiþ sekiz adet Türk Þehitliði bulunmaktadýr günümüzde. Ne þartlarda savaþtýklarýný ve ne zorluklara göðüs gerdiklerini bir kendileri, bir de Allah bilir. Açlýk ve susuzluða raðmen dimdik ayakta durmak ve yine de isyan etmemek, sonunda cennet gibi muhteþem bir ödülün olduðunun bilincinde olarak coþkuyla savaþmaya çalýþmak sadece bizim gibi milletlere özel has bir durum olsa gerek...


Doksanlý yýllarda çaðdaþ diye anýlan Avrupa'nýn göbeðinde çok hüzünlü bir savaþ yaþandý Bosna Hersek topraklarýnda. Bosna Þehitlerinin sayýsý iki yüz elli binden fazla diye ifade ediliyor. O savaþta ayakta dimdik duran ülkesi için gözyaþý dökmekten öte, canýný diþine takarak askerlerine moral vermeye çalýþan, cepheden cepheye koþan, Bilge Kral lakaplý Aliya Ýzzet Begoviç'i kim unutabilir? O büyük kumandan ve devlet adamý, Baþkent Saraybosna'da ki Kovaçi Þehitliðinde silah arkadaþlarý ile koyun koyuna çok mütevazý bir mezarda yatmaktadýr. Savaþýn en kýzýþtýðý zamanlarda da eþi Halide hanýmý Türkiye'de kýsa bir süre de olsa misafir etmiþ olmak, acýlarýný ve dertlerini paylaþmak Türkiye'miz için gurur vericidir. Savaþýn acýlarýndan biri yine, Þehit Hakký Turayliç. Onun adýný da çoðu kimseler hatýrlamayacaktýr. Hakký Turayliç Bosna Hersek Baþbakan Yardýmcýsýdýr o tarihlerde. 1993 Yýlýnýn ocak ayýnda týbbi malzeme, giyecek ve gýda yardýmý ile birlikte Bosna Hersek'e giden dönemin devlet bakaný Orhan Kilercioðlu baþkanlýðýnda ki Türk heyeti ile Saraybosna hava alanýnda görüþtükten sonra, hava alanýndan Saraybosna'ya geri dönerken Sýrp Milisler tarafýndan hem de Birleþmiþ Milletler askerlerinin gözleri önünde þehit edilmiþtir. Bu gün Ankara'da bir caddeye ismi verilmiþ olup unutulmamýþtýr kadirþinas Türk Milletince... Birleþmiþ Milletler askerleri ne zaman iyi bir þey yapmýþlar ki zaten? Srebrenitza'yý da unutmadýk merak etmesinler. Orada da alçaklýða meydan veren, Sýrp Çetnikler ile viski þarap içerken Müslümanlarýn katledilmesine gýklarý bile çýkmayan, kýllarý bile kýpýrdamayan yine bu Birleþmiþ (M)Ýlletler askerleri deðil miydi? Sekiz bine yakýn Müslüman Boþnak þehit. Çoluk çocuk, kadýn, erkek, genç, ihtiyar. Ben ve benim gibi bir çok kalem arkadaþým yüreðimize acý hüzün verdiði halde yazdýk bunlarý, kimi gözlerimiz nemlenerek, kimi ruhumuz titreyerek...


Otuz yýldan fazladýr yurdumuzun Güneydoðusunda ülkemizin insanlarýný derinden etkileyen terör olaylarý yaþanmaktadýr. Müthiþ hüzünlü bir olay benim ve duyarlý Türk Milleti vatandaþlarý için bu yaþananlar. Otuz bine yakýn askerimiz ve polisimizi, masum vatandaþlarýmýzý, civan gibi delikanlýlarýmýzý ailelerinden kopardý aldý bu alçakça olaylar. Eline kalemi alýp da o acýlarý yaþananlarý yazamýyor insan, tam yüreðinin ortasýna, boðazýna bir þeyler yumruk gibi takýlýyor... Vatan sað olacak mutlaka lakin biraz da akýl ile ve bilim ile mücadele etmek lazým terör ve de terörist ile tabi oranýn Kürt asýllý halkýna da saðduyulu davranmak kaydýyla. Bunlarýn hepsi bir bütün. Hani þu tükürük ile boðma meselesi var bir de. Bayan zatý muhterem bir tarihte öyle buyurmuþtu, sýfatýnda da Türk Vatandaþý, TBMM milletvekili etiketi olan. Bunlarýn hepsi bir bir not edildi merak etmesinler o kadar. Yalnýz, bizim balgamlarýmýz, tükürüklerimiz kýymetlidir, biz harcamayýz öyle tükürükleri ciðeri beþ para etmeyen insanlara, baþka bir þey, baþka bir ifrazat göndeririz, siz anladýnýz onu anladýnýz.


Orta Doðu Coðrafyasý yýllardýr cadý kazaný gibi kaynýyor. Görünüþte aslan yürekli, ancak gerçekte fare kýlýklý emperyalistler sayesinde oradan, kan ve gözyaþý, savaþlar hiç eksik olmuyor. Sadece adý Müslüman olan lakin içlerinde kin ve nefret tohumlarýný yýllardýr büyüten birçok devlet de tarih sahnesinde boy gösteriyor hem de ne boy gösterme. Alçaklar ile iþbirliðinde bile sakýnca görmeyecek kadar adileþiyorlar, bu sadece adý, görünüþü Müslüman ülkeler. Terörist Devletlerden biri Müslümanlar için mübarek kabul edilen Mescid-i Aksa'yý yýkmaya çalýþýyor bütün uyarýlara raðmen, çok acý veriyor insana bu durum. Televizyonlarda film seyreder gibi kýlýmýz kýpýrdamadan seyrediyoruz, o güzelim masal þehri Baðdat'ýn gece ve gündüz bombalanmasýný, bir Filistinli küçük çocuðun kemiklerinin sopalar ile kýrýlmasýný. Aslýnda o adý Müslüman olan ülke de terör ile boðuþuyor biz de ki terör örgütünün kankasý olan öbür örgüt ile buna raðmen alçaklýktan da geri durmuyorlar. Buna söylenecek tek cümle yazýklar olsun dur, yazýklar olsun.


Yakýn tarihimizin en büyük alçaklýklarýndan biri olan Ergenekon ve Balyoz davalarý. Uyduruk deliller ile þerefli Türk Subaylarýnýn terör örgütü elemaný suçlamasýyla yýllarca hapislerde tutulmasý. Kararýn açýklandýðý gün baþýmýzdan aþaðý kaynar sular dökülmüþtü. Ýnsanlar, bu kararý verenler bu kadar alçak olamaz diyorduk. Demek ki hainliðin, alçaklýðýn bir derecesi yokmuþ. Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün dediði gibi içimizde ''Gaflet, dalalet ve hatta hýyanet içinde olanlar'' azýmsanmayacak kadar çokmuþ. ''Keser döner sap döner gün gelir hesap döner.'' demiþler. Biz Ergenekon'u bu zamana kadar hep destan bildik, bundan sonra da öyle bileceðiz merak etmesinler.


Ve mülteciler. Hüznün yaþandýðý coðrafyalardan yurdumuza kâh sýnýrdan, kâh kaçak yollar ile gelen, misafirimiz olan mazlumlar. Çoðusu yollarda, oðlunu, kýzýný, eþini kaybeden çileli ve gelecekleri karanlýk bir muamma olan mülteciler. Bizim Türkiye'den baþka kimsenin fazlaca ilgi ve alaka göstermediði, medeni diye nitelendirilen Batý'nýn itelediði, ötelediði insanlar bunlar. Gazetelerden takip ettiðim zaman ruhum yerle bir oluyor çoðu kere. Hele o Ajlan bebeði unutmak, akýldan silmek, onun o kýyýya vurmuþ masum cesedini görüp de insanlýðýmýzdan utanmýyorsak, gözlerimiz dolmuyorsa en azýndan yazýklar olsun bizlere, yazýklar olsun...


Bazen müthiþ acý veriyor hayatýn içinde yaþadýklarýmýz ve diðer insanlara yaþatýlanlar. Sorumlu, vicdanlý birer vatandaþ olarak bu yaþananlara kayýtsýz kalamaz ve gözlerimizi kapayýp, sýrtýmýzý da dönemeyiz. Paramýzý, saðlýðýmýzý, maddi olarak sahip olduðumuz bazý þeyleri zaman zaman yitirsek de çok þükür ki insanlýðýmýzý yitirmedik henüz. Acý verse bile, hem okumak, hem de yazmak yine devam her ikisine de son nefesimizi verinceye kadar. Hepinize en derin sevgi ve saygýlar.