KARARSIZLIKLARINIZLA KORKULARINIZI AYNI KEFEYE KOYMAYIN


Kararsýzlýklarýmýzýn, korkularýmýzla ayný kefeye koyulmasýna neden
müsaade ediyoruz?
Biz en büyük hataya yürüdüðümüz yanlýþ yolu fark etmemekle, yaptýðýmýza
inanmak istemiyoruz.
Bununda maliyeti bir daha elde edemeyeceðimiz deðerlerin kaybýna uðramaktýr.
Hayatýmýzda kararsýzlýklara ve korkulara yer vermemek için iki ölçüp
bir tartmamýz lazým gelmektedir.
Çýktýðýmýz yolu kaybetmemizde, en büyük etkenin yapmaktan kendimizi
alýkoymadýðýmýz bu iki hata yüzünden olduðunun da unutulmamasý
gerekiyor.
Bizim kararsýzlýklarýmýz ve korkularýmýzýn ayný kefede kalmasýna
müsaade etmemiz, kapýmýzdan farklý deðiþikliklerin girmesinin bir anlam
ifade etmediði anlamýna gelmektedir.
Dünyamýzýn ýþýðýna veda etmesine en büyük sebep olan bu iki büyük
hatanýn, bize pahalýya mal olduðu göz ardý etmememiz gereken bir
gerçektir.
Onun içinde baþýmýza gelen yanlýþlarýmýzý yabana atmak yerine, onlardan
ders çýkarmamýz bizim için büyük önem arz etmektedir.
Kaleme almakta olduðum bu yazým, bir arkadaþýmla olan muhabbetimizde
geçen bir örneklendirmeyi ele aldýðýmýz anda kafamda oluþtu.
Ve bu konuda da bir deneme oluþturabileceðime karar verdim yazýma baþladým.
Örneðimiz bir üniversite hocasý ve öðrencileri arasýnda geçen bir
diyalogdan ibarettir.
Hoca, öðrencilerinin karþýsýna içinde farenin bulunduðu bir kutu ile
çýkar ve kutunun içindekinin ne olduðunu bildirir.
Sonrada öðrencilerine þu sözleri sarf ederek onlarýn içerisine korku
salarak önlerindeki bir haftayý sabýrla geçirmelerini ister.
Eðer bu kutuyu açtýðýnýzý fark edersem hepinizi dersimden geçirmem.
bu sözleri iþiten öðrenciler, kutuyu açmak þöyle dursun yaklaþmayý bile göze alamazlar.
Sonunda beklemekte olduklarý gün gelir çatar ve hoca kutuyu açmasý
sonucunda tek bir þeyin farkýna varýr.
Kutunun tek bir tarafýnda deliklerin oluþtuðunu görür ve öðrencilerine
þu soruyu yöneltir.
Bu fare neden hep ayný tarafý delmekle zaman kaybetmiþtir?
Öðrenciler, kararsýzlýðýn farenin vakit kaybetmesinde en önemli sebep
olduðunu anlatýr.
Peki, sizler neden farenin çýkmasýna vesile olmadýnýz?
Sorusunu yönelterek öðrencilerinin de korkularýna yenilmemeleri
gerektiðini göstermek ister.
Ve bu iki hatanýn yaratmakta olduðu zarar ziyan yüzünden, maddi manevi
birçok kayba uðrayacaklarýnýn yolunu gösterir.
Ýçinde yaþamakta olduðumuz hayatýmýzý düzene sokabilmemiz için tek bir
þeye ihtiyaç vardýr.
Bizleri hesapsýz adýmlar atmaktan geri býrakmayan yanlýþ tercihlerden
uzak durmak ve kafamýzý meþgul etmesine izin vermemek.
Bu eksiðimizi gideremediðimiz taktirde baþarýlý olabilmemize hiçbir
þekilde imkan bulunmayacaktýr.
Ben, yukarýda çözülmesi lazým gelen ve bizi tehdit eden bir denge
problemi olduðunu anlatmak istiyorum.
Israrla en büyük yanlýþýmýz olan iki þeyi göz önünde bulundurarak
kendimizi bulmamýzýn bizim hayatýmýz için ne kadar önemli olduðunu
vurgulamanýn çabasýna giriyorum.
Bu iki önemli hatamýz, beyinlerimizin fikir üretmek için yakmýþ olduðu
ýþýðý görmemizde büyük engel teþkil eden bir perdedir.
Hayatýmýzý etkisi altýna alýp karanlýða sürüklenmemize yol açan bu
perdenin kaldýrýlmasý, baþarýlý olabilmemiz için en büyük görevdir.
Terazinin ölçüsüz tartmasý halinde hayatýmýzda büyük olumsuzluklarýn
yer bulacaðýnýn bilinmesi lazým gelmektedir.
Bizim hayatýmýzý dengede tutabilmemiz için ölçüyü ayarlamamýzýn tek
bir oluru vardýr.O da kararsýzlýklarýmýzla korkularýmýzýn ayný kefeye koymamýz halinde
düzenimizin zarara uðrayacaðýný bilmemiz gerektiðidir.
Farkýna varmadýðýmýz hatalarýmýz yüzünden, önümüzdeki engelleri aþmakta
zorlanmamýz aþikardýr.
Bizleri zaman kaybýna uðratan hatalarýmýzý görmezden gelmek yerine,
yapmamýz gereken en güzel þeyi yapalým .
Yukarýda vermiþ olduðum örneði, aklýmýzýn bir köþesinde bulunduralým ve
çýkarmamýz lazým gelen her türlü dersi çýkaralým.
Karþýmýzda ayný hataya düþmekte olan insanlara da bu hayattan
çýkarmanýz gereken bir ders daha var diyerek bunu görmelerini
saðlayalým.
Yukarýda vermiþ olduðum örneði, her daim göz önünde bulunduralým; hiçbir
zaman kararsýzlýkla, korkunun tek bir kefeye koyulmasýna müsaade
etmeyelim.Atmakta olduðumuz her bir yanlýþ adýmýnda bizim için en büyük zarar
olduðu düþüncesini arka planda tutmayalým.