Çoðu zaman rastlamýþsýnýzdýr televizyonlarda, kadýn erkek bir sürü insana yapýlan kamera þakalarýna. Gençlikte gülmek için seyrederdim yani ''Ekmeðin elden suyun gölden'' koka kolanýn bakkaldan alýndýðý zamanlarýnda diyeyim de siz anlayýn. Hayat acýsý ve tatlýsý ile bir bütün. Þu anda ülkemizde açlýk sýnýrýnýn çok altýnda paralar ile geçinmeye çalýþan yüz binler ile ifade edilen sayýlarda insanlar var. Bunlarýn kimisi yaz kýþ sokaklarda, parklarda ya da bankalarýn otomatik makine kulübelerinin, telefon kulübelerinin içinde geceyi geçirmeye, yarýna ölmeden ulaþabilmeye çalýþýp çabalýyor...


Hayat bize her þeyi yaþatarak öðretiyor. Acý çekiyorsunuz, yoksulluk çekiyorsunuz zamanýnda, daha sonra eliniz bollaþtý mý maddiyatýn da önemli olduðunu ama bunun yanýnda insanýn manevi yönünün zenginliðinin de göz ardý edilmemesi gerektiðini anlýyorsunuz. Hem ne demiþler ‘'Paradan baþka harcayacak hiçbir þeyi olmayanlar dünyanýn en fakir insanlarýdýr.''


''Defolsun gitsinler o ýþýklarda ellerinde bezler ile cam silen çocuklar.'' Tamam, gitsinler gitmeye de, bir de gidecek yerleri, yatacak yerleri yoksa anneleri babalarý terk edip gitmiþse. Atalarýmýz ''Uzaktan davulun sesi hoþ gelir.'' derler. Fakirlik çekmeyen, çocuklarýnýn da kendilerinin de bir eli yað da bir eli bal da olan, varlýklý insanlar, o garibanlarýn halinden anlayabilir mi?


Bu devletin bir Anayasasý var deðil mi? En küçük yeni doðmuþ bireyinden, yaþýný baþýný almýþ en yaþlýsýna kadar herkesi birinci sýnýf vatandaþ sayan bir anayasa ya da biz öyle olduðunu zannediyoruz. O zaman o sokak çocuklarý da bu ülkenin birinci sýnýf vatandaþý sayýlmýyorlar mý yoksa? Onlara bir sorun bakalým hangi birisi sýcak bir yuvanýn özlemi ile yanýp da tutuþmamýþtýr ki? Verin ya ne olur camlarýnýzý sildiler mi kýrmýzý ýþýkta bir iki lira servetinizden bir þeyler eksilmez merak etmeyin.


Birçoðumuz beþ on katlý, kimi yirmi katlý apartmanlarda günümüzü gün ediyoruz. Komþusunun dertleri ile dertlenen kaç kiþi var, kaç kiþi kaldý? Hasta komþunuza bir tas sýcak çorba götürmek çok mu zor? Asansörlerde bile birbirinin yüzüne bakmayan insanlar olduk neredeyse. Bir sabah günaydýný ve hayýrlý iþleriniz olsun temennisi, ne güzeldir oysa. Korkmayýn bunun için para pul istemiyor kimse. Apartman görevlisinin hatýrýný da mý sormuyorsunuz? Öyle ya eskiden bodrum katlarda otururlardý bir adlarý da Kapýcý idi...


Belki insanlar tarafýndan kaydedilmiyor yaþadýklarýnýz ve yaptýklarýnýz. Yaþadýðýmýz hayat asla bir kamera þakasý deðil tabi ki. Her þey var içinde acý, yoksulluk, kazanmak, kaybetmek, hastalýk ölüm lakin insanlar kayýt etmese de saðýmýzda ve solumuzda ki Allah'ýn görevlendirdikleri melekler her þeyi en ince ayrýntýsýna kadar yazýyor ve çiziyor merak etmeyin. Apartmanda oturduðunuz bir komþunuza rahatsýzlýk verdiyseniz, yan gözle baktýysanýz, dar durumunda yardým etmediyseniz, fakiri gözetmediyseniz vatanýnýza hainlik yaptýysanýz. Ýnsan yapýsý kameralarda bazen hatalar olsa da Rabbimizin kameralarýnda en ufak bir hata yok bunu iyi bellemeli insanoðlu. Hepinize en derin sevgi ve saygýlar yine...