Soner Yalçýn bir yazýsýnýn sonunda “Fikir hayatýmýz ne zaman bu derece çölleþti?” diye soruyor…
Öncelikle en kýsa cevabý verelim: Mensubiyetini taþýdýðýmýz Ýslâm âleminde ve yaþadýðýmýz coðrafyada adeta “çöl ortasýnda bir vaha idi bizim fikir dünyamýz”…
Övünecek kadar iyi olmasa da, yerinecek kadar kötü de deðildi… Dünya çapýnda fikir adamlarý yetiþtiremezsek de, üstünde yaþadýðýmýz vadinin suyunu saðlayacak kadar gür kaynaklarýmýz vardý…
Az okuyan bir toplum olarak, eldeki kaynaklarý kurutmamak için gençliði fikrin asaletine yönlendirme çabamýz vardý…
Az geliþmiþ toplumlarýn uðradýðý akameti yaþamamak için çabalayan aydýnlarýmýzýn çabasý takdire þayandý.
Bir cümleyle özetlersek: En azýndan fikrin haysiyeti bugünkü gibi yerlerde sürünmüyordu…
***
Ve devran bugünkü egemenlerin eline geçince; doðrusu kolay teslim olduk…
Ülkeyi cehlin karanlýðýna sürüklemenin esasý, fikir adamlarýnýn önünü keserek; yüz yýlda oluþturulan fikir vadisini çorak ve verimsiz bir çöle dönüþtürmenin yolunu açmaktan geçiyordu…
Öyle de yaptýlar…
Fakat ansýzýn harekete geçip suyu bendinden kurutmalarý hâlinde akamete uðrayacaklarýný iyi hesapladýklarýndan; iþi zamana yayarak neticeye ulaþmayý hedeflediler…
Öyle de yaptýlar…
Önce toplumun önemli bir kesimini hamaset nutuklarýyla uyuþturdular.
Sonra birer ikiþer Emevî oyunlarýný sahnelediler…
Her türlü haksýzlýk, hukuksuzluk, adaletsizlik, hile, desise mubah sayýldý…
Yerine ve zamanýna göre çeþitli kesimlere dümen kýrdýlar…
Yerine ve zamanýna göre o kesimlere sýrtlarýna dönerek hedefe oturttular…
Hak ve adalet haykýrýþlarý gelen mecralarý sessizliðe gömdüler…
Akademik alanýn önüne Çin Seddi çektiler…
Baðýmsýz medyanýn belini kýrdýlar…
Fikir ve haysiyet sahibi insanlarýn soluklarýný kesip hanelerine hapsettiler…
Namuslu yazarçizer takýmýnýn kalemlerini kýrdýlar…
Gazete köþeleri ve televizyon ekranlarý çapsýz muhterislerin hezeyanlarýna teslim edildi…
Yüz yýlda zar zor elde edilen fikir musluklarýndan irin akmaya baþladý…
Kalemini satanlar; methiyeler, naatlar yazarak dönekliðe bir takla attýrdýlar ki, dünya böyle takla güvercinleri görmemiþti…
Basýn dünyasýnda sözde Ýslâmcý, özde Pravda temelli yalan makineleri türetildi…
Kaptýðý (ya da oturtulduðu) köþesinden her gün baþka bir muarýza, aykýrý bir isme hakaretler yaðdýran yeni nesil bir ucube medyatör cinsi türedi…
Siyaseti magazin dedikodusu zanneden bir alay adam her akþam halka divan tuttular…
Üniversiteler teslim alýndý…
Akademisyenlerin teslimiyeti saðlandý. Teslim olmayanlar etkisiz duruma getirildiler…
Ve en önemlisi yargý teslim alýndý; mülkün temeli sarsýldý…
***
Namýk Kemal merhuma atfen söylenir:
“Bârika-ý hakikat müsademe-i efkârdan doðar”
Hakikat kývýlcýmlarýnýn doðmasý için en az iki tarafýn fikir çarpýþtýrmasý lâzým.
Bizde bir taraf berhava edilmiþ durumdadýr, kim çarpýþtýracak?!
***
Hâsýl-ý kelâm…
El birliði ile “fikir vadisi” çöle çevrildi…
Mümbit topraklar çoraklaþtý…
Ortalýk sýð adamlarla doldu taþtý…
Her þey, her görüþ, her iddia satýhta kaldý…
Derinlikler okyanuslarýn ortasýndadýr artýk!
Kim arayýp, kim bulacak!?