Biz eskiden yokluk yoksulluk kokan mahallelerimizde
arabalarýmýzýn evlerimizin kapýsýný kilitlemezdik
yüreðimizin kapýlarýný da kilitlemediðimiz gibi
selamýn aleyküm ya da merhaba dendi mi
coþkuyla girilirdi evlerimize de yüreðimize de...

baklavadan bile daha tatlý komþularýmýz
merdiven altý sohbetlerimiz vardý
þeker gibi gönlü geniþ insanlardýlar
yüzlerinden nur akan
balkondan balkona seslenir
mahalle de bir komþumuz öldü mü hislenirdik...

boza satan amca
bozaaa bozaaa diye baðýrýrken bir kýþ günü
nasýl da caným istemiþti
annemin eteðine yapýþýp
''alsana alsana'' diye tutturunca alý verdi annem
bir yudum içip de yüzümü buruþturunca
''Ah be oðlum ben demiþtim sen bunu sevmezsin.'' diye
sitemleri boca etti üstüme...

hele hele de yazlarý kapý önü oturmalarý
unutulur mu Loçka Teyze ile Þekerim Teyze'nin
Aziz Amcanýn tatlý sohbetleri çekiþtirmeleri...

bir kere de biz kazansaydýk
þu misket oyununda, müselles ya da kuyu da
Alparslan Aðabey kitabýný yazmýþ bu misketin de
biz niye okumamýþýz sanki
ütülüp ütülüp dururuz her seferinde
adam cep harçlýðýný çýkarýrdý önce bizi ütüp
sonra da tane ile misket satarak
þimdilerde her taraf asfalt
toprak býrakmadýnýz da ettiniz sanki halt...

biz eskiden
arabalarýmýzýn evlerimizin kapýsýný kilitlemezdik
yüreðimizin de kapýlarýný kilitlemediðimiz gibi
selamýn aleyküm deyip girilirdi
hem evlerimize hem de yüreðimize
enflasyon varsa da
pahalýysa da biraz hayat
insanýn ve insanlýðýn deðeri vardý
çok daha mutluyduk þimdikinden inanýn ki heyhat...