Legal, illegal siyasetler ayný çizgi ve ayný doðrularla her zaman yürütülmesi mümkün olmayan yönetme sanatýdýr. Halkýn çoðunluðu bu gerçekliði anlayýp yorumlayamadýðý için, siyasi partisiyle zaman zaman çeliþkiler yaþar. Üstelik halkýn bilmediði veya farkýna varmadýðý bölgesel, uluslararasý engeller de eklenince, insan kendi liderinin politikasýný doðru yorumlamakta zorlanýr.

Bir kurumu, toplumu ve devleti yönetmek (Ýdare Etmek) ayrý bir yapýdýr, siyasi lider olup yönetmek daha farklý özelliktir. Genelde burjuva eðitimi bu farklýlýklarý halka öðretmek yerine, öne çýkardýðý kiþileri büyük lider gösterir. Yönetime getirdiklerinden burjuvazi, kendi duygu, düþüncelerine hitap eden politikalar izlemesini ister. Detaylara geçmeden gerçek siyasi lider ile, seçilmiþ yöneticiliði anlayarak devam etmeye çalýþalým.

Siyasi Lider Kimdir: Bilimsel felsefenin dýþýnda bir yerlere baðlý kalmadan bilgi, kültür, zeka, yetenek ve yönetmede olaðan üstü kabiliyete sahip, öngörüleri olan özgür iradeyle hareket eden entelektüel kiþidir.

Seçilmiþ Yönetici Kimdir: Genelde liderlik vasýflarýna sahip olmayan kariyer, maddiyat peþinde koþan, sürekli maddi, askeri açýdan güçlü kiþilere paralel siyaset yapan kiþidir. Ve yönetmeyi zamanla öðrenen, baðýmsýz iradeden yoksun burjuva döküntüsüdür.

Temel ilkelerinde din ve ýrkçý mafya yasalarla iktidar olan siyasi partilerin, baþkan ve baþbakanlardan gerçek adalet beklemek, her türlü kötülüðü bana yapabilirsin demektir. Bu anlayýþtaki ülkelerde adalet, namus ve onur, þeref yoksunlarýnýn anlayýp yorumladýðý þekildedir. Özellikle Türkiye gibi ülkelerde halk adaleti diye bir yapý olmadýðýndan, devleti yönetecek baþkan ve baþbakanlarda yüksek eðitimin dýþýnda baþka bir özellik aranmaz. Üstelik bunlar topluma siyasi lider olarak kabul ettirilirken, halkýn bunu görememesi sürekli çatýþma ve krizlerle yaþamalarýna mal olmaktadýr. Kapitalist özentili devletlerde, derin öngörüye sahip özgür iradesiyle hareket eden siyasi liderler tehlikeli kiþidir. Devlete egemenlerin isteklerini yerine getiren, derin zaaflara sahip yöneticiler en makbul olandýr. Gelelim sosyalist ve komünist devlet baþkanlarýnýn devleti yönetme politikalarýna.

Sosyalist ve komünist liderler bilgi, kültür, zeka, cesaret, yetenek ve derin öngörüye sahip korkusuz, kariyer sorunu olmayandýr. Bu nedenle parti ve halk tarafýndan ölümsüz lider olarak kabul edilirler. Yerine geçecek kiþiler zaman içerisinde ayný karakteristik özelliði gösterirlerse lider olurlar. Devrimci sosyalist siyasi liderlik, burjuvazi mantýðýndaki gibi her önüne gelen kiþide olmayacaðý bilinip, ona göre hareket edilir. Fakat sosyalist devlet baþkanlarýnýn devlet yönetimi ile, parti yönetimi sýrasýndaki politikalarýnda önemli farklýlýklar olduðunun gerçek nedenlerini iyi bilmeliyiz.

Sosyalist, komünist devlet baþkanlarý toplumu Marksist felsefi ilkeler doðrultusunda en ufak çekinceye meydan vermeden eðitirler. Ancak her teoride geçerli olduðu gibi, pratik uygulamalarýn %100 oturmamasý, Marksist teorilerde de ciddi farklýlýklar yaratmaktadýr. Bu zýtlýklar en çok halkýn eðitim ve kültürel niteliksizliði, ekonomik darlýklar, iç siyasal zýtlaþmalar ve en önemlisi de bölgesel, uluslararasý politikalardaki engeller.

Mevcut zorluklar sosyalist ekonomi ve askeri politikalarla aþýlmaya çalýþýlýrken, bazý sosyalist yöneticiler kariyer, yetenek ve kiþisel zaaflar yüzünden, görevlerini layýkýyla yerine getirmezler. Bu savsaklamalar dünyanýn her yerinde olduðu gibi, genelde siyasi liderlere mal edilir. Esasýnda sosyalist liderleri bazen düþüncelerine ters politikalar uygulamak zorunda býrakan ana sebepler, bölgesel ve uluslararasý engellerdir. Tarihsel olarak sosyalist liderlerin þu politik uygulamalarý, doðru ya da yanlýþlýðýyla bizleri daha derin düþündürmeye sevk ediyor.

1-1920-1921 tarihlerinde Lenin'in, Atatürk'e gönderdiði 300 tonluk askeri cephane ve maddi yardým. Lenin'in sosyalist düþüncesiyle tamamen ters stratejik bir politikasýdýr bu. Çünkü Mustafa Kemal Atatürk hiçbir zaman ben sol ve sosyalistim dememiþtir. Böyle bir duruþu, politikasý olmadýðý gibi, tam tersine komünizm görüldüðü yerde ezilmelidir deyip, Mustafa Suphileri katlettirmesi. Bu kadar büyük dününce uçurumuna raðmen Lenin, Türkiye'nin emperyalistlerin eline düþmemesi amacýyla yapmýþ olabilir bu yardýmý. Ancak Mustafa Kemal'in, Amerika ve diðer emperyalistlerin 33 gizli misyon þefleriyle birlikte, kongreler düzenlediðinden, ya haberi yoktu veya yanlýþ bilgilendirilmiþ ya da küçüðü bütüne kurban etmesi, sosyalist ilkeye tamamen ters bir politikadýr.

2-1846 yýllarýnda Sünni Müslüman Kürtler, Þii Iran Þahlarýnca, Ezidi Kürtlerin Osmanlý tarafýndan Rusya'ya sürgün edilmeleri, Ermeni katliamýnýn aynýsýdýr. Ve dünya ülkeleri hep sessiz kalmýþtýr, Neden? Kürtler sürgünler sonucunda Rusya'da uzun yýllar yaþayýp yerleþik hayata geçmiþ bir halktýr. Ve Sovyetlerin 1946 yýlýnda Mahabat Kürt Cumhuriyeti Baþkaný Qazi Muhammed'e, devlet kurmasý için çeþitli teþvik ve destekler sunmuþ olmasý. Daha sonra ne olup bittiyse Stalin'in, Kürtlerden desteðini çekmesi Mahabat Kürt Cumhuriyeti bir yýl sonra Farslar tarafýndan yýkýlýr. Kaynaklara göre Stalin, Kürtler Türkiye devletine ajanlýk yapýyor, aðalýk, aþiret düzeninde Ýslami kurallarla gerici þekilde yaþýyorlar. Rusya,Türkiye sýnýrýný ihlal ediyorlar bahaneleriyle,1937 ve 1946 yýllarýnda Kazakistan'a sürgün politikasý ne kadar gerçekçidir?

Sormak gerekiyor yoldaþ Stalin'e; Azeri Türkler, Çeçenler ve diðer birçok geri kalmýþ Kafkas halklar söz konusu dönemde çok mu ileriydiler? Þayet Kürtler, Stalin dönemine kadar ilericileþmemiþse, Sovyet yönetimindeki eksikliðin bir sonucudur. O dönemlerde yalnýz Kürtler deðil, çoðu halklar geri, feodal ve aþiret usullerine göre yaþýyordu. Aslýnda Kürtler doðru, gerçekçi þekilde eðitilmiþ olsaydýlar, Orta Doðu halklarý içerisinde yeniliðe en uygun kültüre sahipler. Bu politikalar Stalin'in, sosyalist ilkelerine tamamen terdir. Benzer þekilde çevre ülkelerin Müslüman Kürtleri kullanma ihtimalleri de çok yüksek.

Bu dönemlerde 2.Dünya Savaþý'nýn yaþanmasý belki de Stalin'in, Kürtlerle ilgili olumlu çalýþmalarýný engellemiþ olabilir. Sosyalist liderlerin yönetim politikalarýndaki zýtlýklarýn çoðu, emperyalistlerin bölgedeki hile ve oyunlarýnýn da bir sonucudur. Sosyalistlerin istemeyerek uyguladýklarý politikalardan birisi, tümü kurtarmak için küçüðü kurban etmek, siyasetin doðasýna uygun gelse de, bunlarýn bölgede sürekli Kürt ve Ermenilere denk gelmesi düþündürücü deðil midir?

3- Küba Lideri Fidel Gastro'nun, Havana'da bir yere Mustafa Kemal Atatürk'ün büstünün dikilmesine müsaade etmesindeki kafa karýþýklýðý. Fidel Gasro ile Ataürtk'ün düþünce sinde hiçbir ortak nokta bulunmuyor. Buna raðmen Küba yönetiminin, Ataürk'ün büstünü diktirmesinin tek mantýðý, emperyalistlerin Küba'ya uyguladýklarý ambargodur. Türkiye yönetiminin Küba ile ticari iliþkilerini tamamen kesmemesi, ticaretin daha ileriye gitmesi amacýyla, Gastro veya komünist yöneticiler böyle bir politikayý uygun görmüþ olabilirler. Bu Küba yönetiminin, Atatürk'ü demokrat ve solcu gördükleri anlamýna asla gelmediði gibi en ufak ihtimal dahi yoktur.

4-Çin yönetimindeki çeliþkiler. Çin Komünist Partisi'nin (ÇKP) uyguladýðý ekonomik politika, kapitalistlere taþ çýkartýr. Çin'le ilgili þu ihtimaller de önemli. 1,400 milyar nüfuslu ülkeye dýþarýdan bakarak, nasýl yönetilmesi gerektiðine karar vermek bilimsel deðildir. Öncelikle Çin'in tüm iç ve dýþ dinamikleri tam araþtýrýlmasý gerekir. Belki de Çin halkýný komünist ve Konfüçyüs felsefeyle eðitip, kapitalist ekonomik modelle yönetmek en uygun yöntemdir. Sýrlandýðý gibi bazen iç yanlýþ ve zorluklar, bazende dýþ engeller, sosyalist ve komünist liderlerin birtakým politikalarda sosyalist ilkelere tamamen ters yürütüldüðünü görüyoruz. Bunlar siyasetin doðasýna uygun gibi görünse de, bizler daha derin düþündürüp yeni metotlar bulmalýyýz ki, tarihsel yanlýþlar sürekli tekrarlanmasýn.

Cemal Zöngür