Bilgiye dayalý kültürlü insanlarýn eleþtirileri birey ve toplumu ileriye taþýrken, anlamýný yitirmiþ ilkelere saplantýlý eleþtiriler, kavga ve cahilliðin yükselmesine neden olur. Bu yüzden gerçek sosyalistlerin dýþýnda, eleþtiri kültürünü ilke edinmiþ siyasal düþüncelere kolayca rastlanmaz. Özellikle Türkiyeli sosyalistlerin özeleþtiri kültürünü ilkesel olarak iþlettiklerini söylemekte oldukça zor. Nedeniyse, yüzyýllýk cumhuriyet tarihinde sol adýna ilerleme olmadýðý halde, eskilerin tekrarýyla yetinilmesi solun eleþtiri özeleþtiri kültürünü özümsemediðini gösterir. Esasýnda Türkiye solunu engelleyen bilimsel birçok neden varken, bunlar içerisinden en önemlisi kendileri dýþýnda savaþan farklý devrimcileri küçümseyen bir egoizme sahip olmalarýdýr.

Türkiye'deki sola hakim kýlýnmýþ tehlikeli anlayýþ, kendinden olmayaný beðenmeyen, küçük gören, gerici duraðan, (Statik) kendine solcu bir yapýnýn kültür haline gelmesidir. Bunun nasýl, kimler tarafýndan var edildiði tam bilinmese de, Cumhuriyeti kuranlarýn profesyonel dezenformasyonu olduðu kesin. Bu yüzden deðil midir, Türkiye solu yetmiþli yýllarda 40 parçaya bölündüðünden, 12 Eylül 1980 faþizmininde ortadan silinmiþtir. Ve can alýcý farklý bir örnek sol, sosyalist olanlarýn büyük çoðunluðu yabancý devrimcilere saygý sevgilerini ifade ederlerken, Kürt devrimciler söz konusu olduðunda, gizli ýrkçý damarlarý hemen yükselir. Neymiþ, Kürt devrimciler ulusalcýdýr, sýnýf mücadelesinden uzak olmakla suçlanýrken, kendilerinin geldikleri noktanýn nedenini anlamayacak kadar teorik eksiliði hiçbir zaman görmezler.

Diðer taraftan Türkiye halklarýnýn, Ýslam ve sahte Türkçülük bataðýnda kimliksizleþmiþ hamallar sýnýfýyla, niteliksiz emekçiler olduðunu, gerçek ulusal kimliðe, kültüre dahi sahip olamadýðýný göremeyecek kadar sýð kalýndýðý. Ayný þekilde Türkiye kapitalizminin ticaret cambazlýðýyla yerli üretimden uzak, niteliksiz, soysuz bir burjuva sýnýfýnýn varlýðýný dahi analiz edememiþlerdir. Ve 21.yüzyýlda yalnýzca emek sermaye çeliþkisine dayanan ideolojiyle, her þeyin çözüleceðinde ýsrar etmek, statikliðin ötesin büyük bir hedefsizliktir. Diðer taraftan ezilenleri, faþist saldýrýlardan koruyacak devrimci bir odunun yokluðunu dert etmemek solun, sorgulama ve özeleþtiri kültüründen uzaklýðýnýn bir sonucudur. Bu eleþtirileri kabul etmeyip samimi sosyalistlerin þu pratikleri göstermeleri beklenir.

Ne pahasýna olursa olsun sosyalizmin sorgu ve özeleþtiri ilkelerini iþleterek, önce kendi eksikliðini doðru ve net ortaya koyarken, buna uygun alternatif pratikle hareket edilmesi. Bu da sempatizan, ideolojik aþamayý çoktan aþmýþ, enternasyonalist derin kültüre sahip olmakla mümkündür. Belirtilen aþamaya gelmiþ kiþiler, sosyalizmin yalnýzca sýnýfsal ideolojik teori olmadýðý doðayý, insanlýðý inceleyen bilimsel, entelektüel devrimci ahlakla yaþamak olduðunu bilir. Ýfade etmeye çalýþtýðýmýz devrimci duruþun, daha çok sosyalizm adýna laf söyleyip teorisyen olan kiþiler için geçerlidir.

Bir de okumadan duyduklarýyla yetinip sýnýfsal, sosyal, siyasal, kültürel yapýsý gereði sistemden dýþlanýp, kendisini solda gören kiþi veya sempatizanlarýn davranýþlarý ayrýca sorgulanmalýdýr. Bu alt kültür seviyesindeki insanlarýn çoðunluðu, ömründe bir defaya mahsus maddi ve siyasal sorumluluk almamýþ, disiplinsiz lümpen topluluðudur. Her zaman istedikleri gibi davranýp yaþayacaklarýný düþündüklerinden, bunlarý kontrol edilip düzene sokacak mekanizmanýn olmayýþý, solculuðu daha da basitleþtiriyor.

Son on beþ yýldýr alt ve orta sýnýflarýn ciddiyetsiz þekilde, sosyal medya vb. yerlerdeki paylaþýmlarý, insanlarý solculuktan soðutmaktadýr. Devrimci önderlerin resim ve sözlerini paylaþarak kendilerini solcu gösterirken, sola verilen zararý kim sorgulayacak acaba? Bu davranýþlardan birisi, devrimcilerin düþüncelerini düzen partilerinin düþüncesiymiþ veya o partinin bir parçasýymýþ gibi gösterilmesi, sol adýna haddini aþmak deðil midir? Genelde bilinçli bu yapýlanlarýn hesabý sorulmadan, sol gerçek yolunu bulamayacaktýr. Sol teorisyenlikte kendisini sosyalist sorumlu gören kültürlü insanlar, bu anormalliklere bir an evvel dur demelidirler.

Gelinen aþamada çoðu kiþi sosyal medya vb. yerlerde, içi ceviz kabuðunu doldurmayan, düþünmekten uzak basit boþ ifadelerle, kendisini sol gösterip solculuðu psikolojik deþarz aracý olarak kullanmaktadýrlar. Geçmiþte solun yanýndan geçmemiþ veya ufak tefek bir þeyler yapmýþ olup, onu gereðinden fazla büyüterek kalýntýlarýyla deþarz olmak, lümpen proletaryadan daha aþaðý bir durumdur.

Bazýlarý derli toplu sol yok ki, bizlerde ona göre sorumlu hareket edelim þeklinde haklý olarak savunma yapabilirler. Ancak sol ve sosyalist olmada samimi kiþiler, bulunduklarý her alanda sosyal ve kültürel konumuna uygun devrimci duruþu gösterdiðinde, devrimci mahallelerin oluþacaðýný bilmelidirler. Ve sola, sosyalizme sadýk her kiþi, baþta kendi kültür seviyesini ve çevresini sorgulayarak hareket ettiðinde, düzenin kötü emellerine asla yenik düþmezler. Türkiye gibi bir ülkede, toplumun kültürel, ekonomik, siyasal, tarihsel ve ahlaki yapýsý, dejenerasyon üzerine inþa edilmiþtir. Buna sorgulayýcý, eleþtirici ve özeleþtirel kültürle yaklaþýlmadýkça, solcu kalmak mucizedir. Ýþte solu bu durumdan kurtaracak olanlar, gerçek sosyalist entelektüellerdir. Bu gidiþin solculuk deðil lümpenlik olduðu, üzerine basa basa ifade edilip öne çýkýlmalýdýr.

Tüm demokrat ve sosyalist düþünenler bir araya gelerek, 21. yüzyýl gerçekliðine uygun nasýl bir sol yapýlandýrýlmalýdýr? Sorgulama ve özeleþtirisiyle hareket edilmesi þarttýr. Ve her þeyi sil baþtan ele almak en öncelikli plan olmalý. Bundan iki yüzyýl önce kaleme alýnan sol ilkelerin, (Manefesto) günümüze ne kadar cevap verip verdiði, vermiyorsa alternatifinin oluþturulmasý için derin bilimsel tartýþmalar acil bir zorunluluktur. Hepsinden önemli, bu zamana kadar “Birleþik Sosyalist Devrimci Ordu” neden oluþturulmamýþtýr? Bu sorularýn cevabý ve alternatifi bulunmadan baþkalarýný eleþtirmek, lümpen entelektüel ve sol sapmacýlýktýr.

Mevcut sol teoriler, Anadolu halklarýnýn demografik, sosyal, kültürel, ulusal, ekonomik ve sýnýf yapýsý ile, kapitalist burjuvazinin niteliksizliði hakkýnda doðru bir analize henüz sahip deðiller. Her ülke toplumunun emekçileri çok faklý özelliklere sahip olduðu gibi, kapitalist burjuvazisi de ayný þekilde diðerlerinden farklýdýr. Bu da farklý örgütlenme ve mücadeleyi þart koþarken, bu vb. konularý dile getiren ve dikkate alan bir devrimci örgüt bulunmak maalesef zor. Varsa da biz duymamýþýz. Ýfade edilen toplumsal farklýlýklara doða, iklim, insan, insanlýk, sýnýf, emek, emekçi gibi tüm alanlarýndaki deðiþimler eklendiðinde, yalnýzca emek sermaye teorisiyle hareket etmek, kapitalizmin ekmeðine yaþ sürmektir. Materyalizm ilkesi gereði deðiþim ve dönüþümden yana bilimsel bir felsefeyken, yýllardýr yerinde sayan yapýda ýsrar eden solu, nasýl açýklamak gerekir? Bu anlayýþ baþkalarýnýn ortaya koyduðu alternatifleri küçümserken, kendi statikliðini devrimci görmek, Marksizme ters hareket etmek deðil midir?

Kitap okumadan kültürlü olmak, sosyalizm, marksizm ve diyalektik materyalist felsefeyi doðru, gerçekçi þekilde kavramadan sol/sosyalist olmak, derin cahillik deðilse sola en büyük kötülüktür. Arkadaþýna, dostuna, komþusuna bir bardak çayýn hesabýný yapýp, sol görünüp orta sýnýf burjuva özentisiyle yaþamak kimliksiz, kültürsüz, sýnýfsýz, dejenere bir toplum ve kitle demektir. Bunun saðdan daha tehlikeli bir durum olduðunu, tüm samimi ve deðerli sosyalist arkadaþlarýn dikkatine sunulur.


Cemal Zöngür