Þartlar meþrut olmadan meþruiyetin ne olacaðýný, kimlerin kahraman olacaðýný bilemezsiniz. Ama süreç bir kez yaþandý mý soyut olarak zulmün meþruiyet yaratacaðýný ve kahraman yaratacaðýný biliriz.

Zamanýn gerisine düþmek, bilim ve teknolojide yaya kalmak, sanayi ve tarým devrimleri yapamamak iþgale karþý eli kolu baðlý çaresiz kalmak; dahasý iþgale sesiz kalmayý söylemek gibi Mustafa Kemal’i hazýrlayan meþruiyet sizleler olmasaydý, hiçbir zaman Mustafa Kemal Atatürk’ü bilemezdik.

Bu meþru þartlar içinde Mustafa Kemal böylesi bir süreçte kurtuluþun reçetesini “4 halife dönemine dönmekte bulacaðým” dese ve süreci 4 halife dönemine doðru çevirseydi Mustafa Kemal, Mustafa kemal olmasýna Mustafa Kemal olarak kalýrdý da, hiçbir zaman Atatürk olamazdý. Akýlda bile geçmezdi.

Zor kullanmak meþru deðildir. Çünkü meþruiyetin kaynaðý saðlatan bir yardýmlaþma ve iþ bölüþümü ile üreten iliþkiler, hareketinden doðar. Meþru oluþ üzerinde sapan gücün meþruiyet siz ilikle olmasý ve sürekli oluþ kazanan bu tür uygulama sapmalarý, zülümdür. Zulüm de her zaman umulmadýk biçimde daima kendisinin karþýtý olan bir zor kullanma meþruiyetini doðurur.

Her zulüm kendi meþru durumunu ve kendi kahramanlarýný yaratýr. Her meþru durum mutlaka bir zulüm durumla vardýr. Kendisini doðuracak bir zulüm olmasaydý öznel bir meþruiyet te olmazdý.

Zamanýn ruhu öznel meþruiyetin kaynaðýdýr. Zamanýn ruhu nedir? Tek biçimle üreten güncel geliþmiþ iliktir. Bilgi, bilim, teknik, teknoloji, tasarým, üreten kolektif akýl vs. üreten kolektif geliþmiþlik ile ancak olasýdýr.

Yani zamanýn ruhunun baþlanýþý kolektif birim zamanlý üstel durum, günceli ise teknik teknolojik tutum ile toplumsal oluþtur. Meþruiyet kolektif birim zamanlý üssü durumlarý sömürür olmak deðil, üreten en temel bað durumla sonucu kolektif birim zamanlý üssü duruma göre oluþturmaktýr.

Üretirken kolektif birim zamanlý ve genelce olan üssü duruma göre üretiriz. Paylaþýrken paylaþtýrma iþini kolektif birim zaman bileþeni olan kiþilerin ihtiyacýna ve yeteneðine göre, özelce durumla paylaþýr olmak temeldeki meþruiyettir.

Özelce durum; genelce durumun kaynaðýdýr. Genelce durumda her bir özelce durumun kaynaðýdýr. Bu uygulama geri baðlanýmla kendisini tekrar eden bir sürecin çoðalma ve genleþmesidir. Bu tür süreçler kendi baþlangýç çevrimlerinin tekrarlarýyla oluþan sistemdir.

Sistemin özü ve ekseni kolektif birim zamanlý üssü durum devinmesini veren üssü deðerlerle olan kolektif meþruiyetten yana olan süredurumlardýr.

Baþlangýç sisteminin sosyal özlü, kolektif birim zamanlý üssü eylem selliði vardýr. Kolektif baþlangýç herkese göre olmak dýþýnda; asla sömürü içermez. Kolektiftik depo enerji ortaya koyuyordu. Depo enerji birbirine göre ayrý ayrý kullanýlsa da kolektifti.

Her sentez kendisi kadardan ve kendisinde biraz daha fazlasý olan bir olaydý. Bileþimle oluþan yeni olgu da bileþimin kendisinden fazla olan bir durumdu. Yeni durum araþtýrma geliþtirme gibi her gün yeniden ve yeniden çalýþmaya baþlangýç için depo enerjinin ve yeni durumlu enerjinin ( potansiyelin) baþka bir yansýmasýydý.

Depo enerji de yeni ve tekrarý olan her bir yeni baþlangýçlarla, kendi süreklilik çevrimlerini ortaya koyuyordu. Sistemin meþru mantýðý budur.

Depo enerji yanlýþ bir algýlatmayla KÂR sayýldý. Depo enerji üreten iliþkiyi de sosyal yaþamý da akýl almaz denli ufuklara doðru açýyordu. Kolektif birim zamaný veren üssü deðerle oluþan depo enerji genel yarara göredir.

Depo enerjinin genel yarara göre çok olmasý ve depo enerjinin üreten iliþkileri ve sosyal yaþamý yeni ufuklara doðru açmasý depo enerjiyi kiþisi hýrslara kâr payý yapacaktý.

Yaþlý, hasta, sakat çocuk, eðitim gibi engelliler de depo enerjinin yararlanma kapsamýndadýrlar. Yani engelliler genel yarar içinde olurlar ama kolektif birim zamanýn üslü deðer oluþunu veremezler. Yani çalýþamayan, üreten iliþkilere katýlamayan engelli güçsüz vs.ler de depo enerjili genel yarar içindeler.

Genel yarar, bir engelli köprüden geçmeyecek diye ya da mevcut alfabeyi bir engelli okuyamayacak diye yahut ta saðlýklý bir kiþi ve kiþilerin hayatý boyunca hiç hastaneye gitmeyecek olmalarý gibi kaygý sal nedenlerle ortaya konmazlar.

Yani üreten kimi kiþi ve kiþiler saðlýklý da olsalar, ömürleri boyunca hiç hastaneyi kullanmayacak ta olsalar hastane yapýlýr. Yine üreten 80 milyonun hiç geçmeyecekleri, sadece 100 kiþinin kullanacaðý bir köprüyü yapmaktan da vaz geçmeyeceðiz.

Nasýl hiç geçmesi olmayan 80 milyona karþý 100 kiþi için köprü yapmaktan vaz geçmiyorsak, ayný nedenle kimi kiþi ve kiþilerin mevcut alfabeyi kullanmamasýndan ötürü alfabeyi oluþturmaktan da vaz geçmeyecektik. Hiç hastane hizmeti almayacak olanlara raðmen kolektif yapý hastaneyi donatmaktan vaz geçmeyecekti.

Kolektif sürecin inþasýndan vaz geçilmeyen konulardaki var olan zorunlu neden neyse; ayný zorunlu nedenle kolektif birim zamanlý üstel eylemli zamaný içinde yer almayanlar için de geçerlidir. Ayný neden üreten iliþkinin paylaþaný olmayanlar için de geçerli bir vaz geçirmezliktir. Kolektifi oluþ budur.

Bir hasta hane inþasý falan kiþi ve filan kiþilerin kendi yaþamlarýný tamamlamýþ olduklarý ömürlerinde hiç hastaneyi kullanmamýþ bir %60 olmalarý dahi çoðunluðun hasta haneyi kullanýlmayacaðý olasýlýðý üzerine ilerlemez. Kolektif inþa genel yarara göre iþler oluþtur. Genel yarar bazen bir kiþi bazen de bin kiþidir.

Genel yarar içinde hastane kullanýmý kaçýnýlmazdýr. Genel yarar içinde kaçýnýlmaz bir hastanede yararlanacak olan varsa, hastane toplumsal bir gerçektir.

Engelli arabasýndan yararlanacak olanlar varsa; hayatý boyunca hiç kalp hastasý olmayacak bir %70 nüfusa karþý %30 ve çok daha azla %1i, binde biri, on binde, yüz binde biri gibi kalp hastanýz varsa; hýrsýz kapitalist kar mantýðý rekabetine bakýlmaksýzýn kalp ilacý üretilecek, hastane ve engelli arabasý ortaya konacaktýr.

Bu nedenle üreten iliþkilerde depo enerji genel yarara göredir. Deðilse depo enerji yani artýk emek gücü de genel yarara göredir. Depo enerji de emek gücü de kolektiftir. Kolektif yapý kâr eden, aldatan, hile yapan, kazancýn onda dokuzu ticarettir diyen hileci rekabeti mantýða göre bir sömürme ve sömürülme aracý deðildir.

Kolektif duruma, genel yarara karþý olan durumlar meþruiyetiz ve zulüm olan durumlardýr. Ve zulüm olan durumlar, baþlangýç koþulunu veren kolektif oluþa; genel yarara göre uygun olan tutumlarla meþruiyet doðururlar. Genel yarar kolektif birim zamaný olgu kýlan üstel durum içinde depo enerji olmanýn bir gereðidir.

Deðilse kolektif durum, kolektif birim zamanlý üstel durumun sinerjisi olan depo enerjiyi kâr edinen hilenin sömürmesi deðildir. Ýnþacý, tarihsel ve baþlangýç koþulu içinde olmamakla meþru olmayan bir sistem daima size illüzyon yapar.

Kolektif birim zamanlý, üstel durumlu, bileþimin sinerjisi olan depo enerjili artýk emek gücüne göz baðcý bir tutumla kâr derler! Oysa kolektif iliþkiyi kotaran süreç kâr yanýlsamasý deðil, üreten iliþki olan bir sosyal grubun, karþý sosyal grupla olan üretim iliþksini karþýlýk kýlma maharetidir.

Depo enerji ve takas gibi bu iki koþul inþacýdýrlar. Tarihseldirler. Zorunludurlar. Üretim hareketinin baþlangýç koþullarýný oluþurlar. Kolektif enerji hem enerji tüketir hem kolektif bir kazanç ortaya kor.