Ateþ mi yakar yoksa dert mi? Yaktýmý fena yakar ama. Sakýn demeyin ateþe dayanýklý elbiseler üretildi diye bana. Peki bu elbise gönlün zaturyesini durdurabilir mi? Durduramaz tabikide. Belkide durdurmak istemez. Çünkü ben onunla büyürüm, olgunlaþýrým, þekil alýrým ve deðerlenirim. Çömlekten farkýmýz ne peki? O da topraktan bende, o da yanýyor bende yanýyorum.. Fark ne o zaman? Belkide en büyük farkým ve meziyetim toprak olmamda. Mevlananýn dediðide bu deðilmi toprak gibi ol derken.

Bütün bir içtenliðimle samimi olduðumu düþünmek istiyorum ama düþünemiyorum. Çünkü tamamýyla yalan bir hayat yaþýyorum. Tevazudan ve benliðimden uzaðým. Bu haldeyken de acaba halen daha insan gibi görünebiliyor muyum? Yoksa sadece görünüyor muyum? Belki de insanlar da, insanlýkta deðiþmiþtir artýk.. Ve tamamýyla olmak istediði gibi birini taklit ederken kendinden uzak olduðu için yalan dolan ona çok normal geliyordur. Hatta görmüyordur. Göremezde. Deve kuþu olmak ister ona özenir. Ve onun gibi kafasýný kuma sokar. Etrafýndan habersiz yaþayan bir deve kuþu hayalinde ki kafasý kuma gömülü tavus kuþu olur çýkar. Bu kuþlar mý beni fark edecek? Kuþ beyinli boþ yere söylenmiþ olamaz.

Tavus kuþu olmak. Kuyruðun bütün bir güzeliðiyle insanlarý cezb eden rengarenk kuyruk ama siyah yok. Nerde yok biliyor musunuz? Gökkuþaðýnda. Siyah neden orda olmak istesin ki bütün bir gece ona aitken. Ahmaklýk olur siyah için. Peki ya beyaz. O da istemez herhalde ortalýkta dolaþmayý gece vakti. Gündüzler daha güzeldir beyaz için. Her þey ortadadýr. Gizli, saklý, sýr kötülük... Hepsini yüklemiþ siyaha. Siyahta memnun bu iþlerden. Tavus kuþunun ayýbýný örttüðü için. Peki bu savunma yeterli mi diye sormak istiyorum siyaha? Bu kadar büyük günahlarýmýza karþý kayýtsýz olman ve dahi onlarý saklayýp yüzümüze vurmamaman reva mý gerçekten?

Ýnsan.. Her türlü marazýn altýndan baþý çýkan benliðini tanýyamamýþ, tanýmlayamamýþ ve tamamlayamamýþ hayatdan dünyadan ve kendinden habersiz sürünüp giden ömrün baþ karakteri insan... Bu kadar ahmak olmayalým lütfen. Ucuz hayatýmýz bize aitken baþka pahalý hayatlar kiralayacak kadar moda tutkunu ve kimliksiz olmayalým lütfen. Fakir de olsan zengin de olsan, cimri de olsan cömertte olsan, uysal da olsan asabi de olsan ol ama sen sen ol. Býrak bu 38 numara ayaða 39 numara veya 33 numara ayakkabý almayý. 38 numara yeþil ayakkabýlar senin için daha uygun ve sana tam oluyor. Boþ yere ayaðýný sýkýþtýrma veya pamukla doldurma ayakkabýnýn ucunu. Ben de yapardým bir zamanlar bunu. Ayakkabým büyük olurdu inþallah seneye de olur da giyinirim diye düþünürdüm ama. Ýlk ayakkabýmý aldýðým zamaný unutmuþ deðilim. 1numara büyük olurdu ayaðýma. Ama o benim ilk ayakkabýmdý. Bir baðcýðý turuncu bir baðcýðý yeþildi. Babamla beraberken ayaðýmý yumru gibi yapardým ki ayakkabýnýn ayaðýma büyük olduðunu babam anlamasýn ve üzülmesin diye. Þimdiyse çifter çifter ayakkabýlarým var ama turuncu yeþil baðcýklýlarým yok. Onlar benim ilk göz aðrýlarýmdýr. Hayat dersi gibiydiler bana. Kulaðýma þunu fýsýldadýklarýný hatýrlar gibiyim geceleri temizleyip yanýma aldýðým zamanlar: Bana bak dostum biz sana büyüðüz ama sen bunu mecburiyetten böyle giymek zorundasýn. Sakýn sesini çýkarma biz seni seneye de koruyacaðýz taþlardan otlardan. Ama kimse duymasýn bunu hele de 38 numaralar vardý ya orda hoþuna giden. Sonra topuðuna yapýþýrlar.

39 numara ayakkabý bazen mecburiyetten zorunlu olur iþte böyle. Hepte insanýn onun giydiðinde daha büyükmüþ gibi hareket etmek istemesinden deðil. Asýl önemli olan tavus kuþu deve kuþu olamaya zorlansada hatta bu ona yaptýrýlsa da içindeki benliðini asla unutmamalý. Çünkü o bir tavus kuþu....