Okunmasý güç cümleler içinde,
Anlatýmý zor bir kelimeydim kendime,
Kaldýrým taþlarýný sayar dururdum,
Yürüdükçe ayný gökyüzü altýnda,
Kimi zaman yaðmur, /Kimi zaman da,
Çamur yapýþýrdý paçalarýma,
Kirlenmiþ bir kent kadranýnda,
Yanýlgý rastlantý deðilmiþ oysa..

Sonra sevdiðim yüzler oldu,
Gülmeyi öðretti bana,
Býraktým peþini kuþlarýn,
Kavgasý vardý hayatýn sözgelimi,
Araçlarýn içinde daha mý güvenli insanlar..

Sabahlarý uðurladým kendimi dýþarý,
Ýkindi zamanlarý,
Bildik akþam telaþlarý,

Bu yorgunluk nasýl da eskitiyor yüzümüzü,
Habersizce..

Iþýksýzdý kent gecede, /Bütün gecelerden,
Sonra trafo arýzalarý,
Rüzgara yenik bir zamaný,
Yaþadýkça öptüm..
Yaþadýkça,
Nasýldým bilmem sizden önce..

Þimdi parmak uçlarým uyuþuyor,
Yinelenmiþ her sabah gibi,
Dimdik duruyorum oysa bu sessizliðe,
Kaçan trende zaman hatasý..

Terzi kendi söküðünü dikiyor sonunda,
Karanlýk ortasý..

Onca okunmayan cümle içinde,
Anlatýmý zor kelimeler susturuyor beni,
Þarjým bitiyor kuklalarýn gölgesinde,
Mecazýmý rüzgar savuruyor..

Bütün düþler uykuya varýr nasýlsa,
Olmadýðým bu yerde,
Angarya sancýsý..