Kaybettiðim seni uzaklardan seyrediyorum
Bir idâm mahkumunun
Demir parmaklýklarýn arkasýndan
Özgürce uçan kuþlarý seyrettiði gibi
Ýçimdeki ukde,
Seni çözmeye çalýþýyorum
Kalbimdeki tek dikensiz gül
Seni yeþertmeye çalýþýyorum
Ne Leyla’sýn kalbimde ne de Kerem ’in Aslý!sý
Sen; mutluluksun
Sen; umut
Ben; her sevgiyi ziyana uðratan,
Her umudu batýran
Bütün günahlarý baðrýna basan
Bir müflis tüccarým, hep ziyandayým
Ben; bir divâne yolcuyum bütün yollarým çöl
Sen; çöllerin ortasýnda
Yemyeþil bir baðsýn
Sen; bir güneþsin
Karanlýklar yüzüne hasret
Sen; bir aysýn
Sen olmazsan, geceler zifiri karanlýk
Sen; umutsun
Ýsmin kalbimdeki müebbet mahkumlarýn,
Tek kurtuluþu

Kalbim bin parçaya ayrýldý,
Her parçasýna bin gam taht kurdu
Bir cam gibi kýrýldý
Ýçimdeki elmastan yapýlmýþ saraylar
Sen; uzaklardan seyrettiðim
Sen; Karani’nin göz yaþlarý
Sen; Yunus’un aþký
Bir gülümsemenle yüzüme
Ýçimde hiç batmayacak güneþler doðar

Yükselir göklere
Gönül sarayýmýn yýkýk burçlarý
Yolsa zifiri karanlýklar içinde
Muzdaripim, mahzunum...

Yalnýz be isyan dolu saatlerin ibresini kýrýp
Vuslat diye baðrýma bastýðým hicrâný öldürüp
Benliðimin en kuytu köþelerinden sýyrýlýp
Dertlerime deva olasýn diye geldim kapýna
Çünkü sen; mutluluksun
Sen; umutsun
Çünkü sen, hayatsýn;
Canýma cânân alan