Devrimci iki þekilde olunur. Bunlardan birisi felsefi teorisiyle kültür devrimciliðidir, diðeri askeri zeka ve bilgiyle devrimciliktir. Her iki devrimci de siyaset bilimimin en büyük mimarýdýrlar. Bu bakýmdan biz sýradan insanlar, ancak bu bilime su taþýyan çýraklar olabiliriz. Kýsa tanýmdan da anlaþýlacaðý gibi siyasete ilgi duyan kiþi, ya gerçek devrimci olmalýdýr veya haddini aþmadan, gücü oranýnda destek sunmalý. Kimse büyük laflar etmemeli.

Kiþi insanca yaþamak için devrimci olur. Çünkü insanlýktan nasibini almamýþ maddiyatçý canavar burjuvazi, ortak yaþam deðerleri olan ekonomi, sosyal, kültürel, ulusal, sýnýfsal, din, doða, insani ve cinsiyet gibi her þeyi yalnýzca kendilerine hak görmüþtür. Bu insanlýk dýþý yaþamý kökünden deðiþtirip, herkesin insan yerine konduðu sistemin gerçekleþmesi devrimcilerin elindedir. Özellikle Türkiye gibi ülkelerde kültürel deðerler bilinçli þekilde yozlaþtýrýldýðýndan, insanlýk ve devim kavramý da, bundan olumsuz þekilde etkilenmekte. Örneðin burjuva tarafýndan kavratýlan devrim ve yaþam anlayýþý, genellikle eski yöntem, araç ve gereçleri deðiþtirmek þeklindedir. Bu da maddi gücü olanýn kendi baþýna yaptýðý iþ olup, derin hiçbir felsefi teori ve bilimselliðe ihtiyaç duyulmaz. Ve insanlýk her yönüyle basite indirgenir.

Gerçek devrim ve devrimcilikte ise; bilimsel yeni yaþamý yaratmak için derin bilgi, birikim ve felsefi teoriyle ancak mümkündür. Sosyalistlerin dýþýnda kimse cesaret edemez buna. Burjuvazinin arkasýndan giden sosyal demokratlar bile göze alamazlar devrimciliði. Þayet kiþi düzene karþý bir iddia sahibi ise, bilinç ve düþünce yapýsýnda mevcut düzen anlayýþýný aþacak kültürel aþamaya gelmek zorunda. Tam tersine burjuvanýn bilgisiyle yetinip, burjuva özentisiyle muhalif görünmek onun soytarýlýðýný yapmak demektir.

Konu devrim ve devrimcilik olduðuna göre, 21.Yüzyýl gerçekliðine dayanan bilimsel sosyalist devrim ve devrimciliði netleþtirmek gerekir. Bunun içinde çaðýn sosyalizm anlayýþý nasýl olmalýdýr? Sorusu dað gibi önümüzde duruyor. Sorunun doðru cevabý aranýrken, mevcut Marksist Komünist Teoriyi anlamsýzlaþtýrmadan, yeni ilkeler eklenerek yapýlmalý. Ayrýca konuya ilgi duyup perspektif sunacak kiþiler, çeþitli platformlarda tartýþmalýdýrlar. Beklemek her zaman sosyalistlerin aleyhinedir. Bilimsel Sosyalizm üzerine uzunca tartýþýlmadan ilkelerin netleþmesi mümkün deðil. Ýþte bu gerçekliðe inanarak devrimci kimdir, bilimsel sosyalist ilkeler neler olmalý arayýþýyla bu makale hazýrlanmýþtýr.

Diyalektik Tarihi Materyalizm, Felsefenin Temel ilkeleri ve Komünist Manifesto da, sosyalizmin ilkeleri Marks, Engels, Polizer, Lenin, Stalin ve Mao gibi birçok devrimci ustat tarafýndan belirlenmiþti. Ancak bu ilkelerin çaða uygunluðunu saðlamak açýsýndan, bilimsel sosyalizmin yeniden güncellenmesine acilen ihtiyaç var. Bilindiði gibi Reel Sosyalist devrimcilik, yalnýzca emek sermaye çeliþkisini temel alýp, diðer ulusal vb. sorunlara tali yaklaþan ideolojik baðlýlýkla, silahlý veya silahsýz kültür devrimleri þeklinde gerçekleþiyordu. Reel sosyalist devrimci anlayýþ, birçok eksikliklerine raðmen ezilenler açýsýndan büyük umuttu. Epeyce de ivme kazandý, ancak kendisini yenileyemediðinden daðýlýp yok olurken, kalanlar ayakta durmakta zorlanýyor. Mevcut durum dikkate alýnarak, çaðýn “Bilimsel Sosyalist Devrimci Düþünce ve Devrimcisini” tanýmlamak þattýr.

Dünya genelinde sosyalistler açýsýndan uzun zamandýr ciddi bir duraklama söz konusu. Farkýnda olunmasýna raðmen sosyalist siyasi parti, sendika ve sivil toplum örgütleri, hâlâ eski anlayýþla bir þeyler yapamaya çalýþsalar da, bir adým ileri gidilemiyor. Çünkü dünya, toplum, sýnýf, emekçi kitleler, devletler, halklarýn yaþam ve dünyaya bakýþlarý tamamen deðiþti. Eskiden devrim mücadelesi verenler, sosyalist devletlerden silah desteði alarak kendi güçleriyle bunu gerçekleþtirirlerdi. Günümüzde bu imkaný kalmadý. Zorunlu olarak bazý burjuva devletleriyle belirli ilkeler doðrultusunda müttefiklik yapýlarak hedefe doðru ilerlenebilir.

Örneðin burjuva devletleriyle taktiksel iliþkilerle düþman güçlerin imha etme giriþimlerini zayýflatmak mümkündür. Çünkü burjuvazi de bazý þeylere sahip olmak için farklý yapýlarla iliþki kurmaya muhtaç. Bununla kalýnmayýp kýtalar arasý gerek evrensel çapta gerekse küresel, kültürel politik iliþkiler geliþtirilmeli. Çaðýn teknolojik iletiþim imkaný bulunmaz fýrsatlar sunuyor. Tüm bu olanaklara raðmen, sosyalistler ve diðer demokratik kurumlar hâlâ birbirlerinden kopuk hareket ediyorlar. Bu kopukluðu Gezi ve Fransa'daki Sarý Yelekliler olaylarýnda gördük. Sürekli tek baþýna hareket edilmesi, sosyalizmin ütopya kalmasýna neden oluyor. Bilimsel sosyalizme doðru ilerlemek için, sýralanan þu maddeler üzerinde tartýþýlmasýna ihtiyaç olduðunu düþünmekteyiz.

1- Öncelikle dünyanýn her toplumundan siyaset bilimci ve sosyalist teorisyenler bir araya gelip, bilimsel sosyalizmin yeni ilkelerini belirlemeli.
2- Oluþturulacak yeni ilkeler bölgesel, küresel ve evrensel olup dünyayla entegrasyonu saðlamak zorunda.
3- Teknolojik iletiþim aðý ve sosyal medya profesyonelce kullanýlmalý.
4- Toplum ve halklarýn yaþadýklarý tüm sorunlar, temel çeliþki (Antogonizma) olarak ele alýnmalý.
5- Emek sermeye sorunu, dil, din, düþünce, etnik, ulusal, kültürel, cinsiyet, kadýn, çevre ve eþcinsellik gibi tüm konular ilkeselleþtirilmeli.
6- Ülkelerin reel üretim ve ekonomik yapýlarý derince analiz edilip, buna göre alým satým ve ücret politikasý belirlenmeli.
7- Hem devlet hem de özel sermayeye þartlara göre mutlaka bir sýnýr konulacaðý gibi, reel gerçekliði aþan ücretler asla kimseye verilmemeli.
8- Doða ve çevrenin korunmasý temel alýnýlarak, yapýlacak her türlü üretim faaliyeti en ufak zarar vermeyecek þekilde ele alýnmalý.
9- Devlet yönetimi baþta olmak üzere, insanlarýn her türlü lüks alýþkanlýklarýnýn büyük bir felaket olduðu, eðitim ilkesi olarak kabul edilip insanlar bu temelde eðitilmeli.
10-Her türlü teknolojik araçlarýn bireysel deðil daha çok kamusal alanlarda kullanýlacak þekilde organizasyonu saðlanmalý.
11-Devletler arasý silahlanmaya karþý ciddi önlem ve yaptýrým ilkeleri oluþturulmalý.
12-Dünyanýn tüm ülkelerinde merkezi yönetimler yerine, özerk (Ademi Merkeziyetçi) sistemler esas alýnmalý.
13-Doða, bitki, canlý hayvan ve insan haklarý, her þeyin üstünde, anayasal güvenceye alýnmalý. Geniþ platformlarda tartýþýlarak bazýlarýnýn deðiþeceði gibi farklý maddeler eklemek mümkündür.

Oluþacak yeni sistemler kültürel ve askeri yapýlarla garantiye alýnmalý. Bilimsel sosyalist devrimlerin gerçekleþmesi, yaþanýlan her ülkenin coðrafi, iklim, toplum yapýsý, ekonomik, askeri ve dini özgünlüklerine göre belirlenmelidir. Bazý toplumlarda ciddi bir askeri güç kullanýlmadan “Kültür Devrimi” þeklinde gerçekleþme imkaný varken, diðer toplumlarda “Devrimci Ordu” zorunludur. Bilimsel sosyalizm yolu genel olarak bu çerçevelerde iken, Türkiye ve bölge halklarýnda bunun gerçekleþmesinin daha zor olduðu bilinmelidir.

Türkiye'de hem burjuva demokrasisi açýsýndan, hem de sosyalist bilimsel devrim için öncelikle çok ciddi kültür deðiþimine ihtiyaç vardýr. Çünkü Türkiye'de mevcut egemen devlet yapýsý, her þeyi masal, hikaye ve yalanlarla doldurmakta hiçbir sýnýr tanýmýyor. Býrakalým genel kültürün doðruluðunu, kendi savunduðu din, ulus ve etnik milliyetçiliði dahi bilerek yanlýþ ve eksik öðretiyor. Diðer her alanda ayný yozluk söz konusu. Egemen sistemin bu yaptýklarýný, devrimciler ve demokratlar gerçek doðru kültürel mücadeleyle deþifre etmeliler. Belirtilenler doðrultusunda hareket edilmediði sürece, Türkiye gibi ülke ve toplumlarda ne demokratik burjuva ne de sosyalist devrimlerin zemin bulma þansý yoktur. Öncelikle dil, ulus, din ve ekonomik (Sýnýfsal) alanlarda doðru kültürle birlikte, gerçek demokratik yapý net olarak anlatýlmalý halka. Devlet ve burjuvazinin yalancýlýðý her platformlarda ilan edilmeli. Böylece ciddi tartýþma ve çeliþki zemini oluþturularak, kendisini burjuva ahlakýna yakýþtýrmayan kitlelerin, demokratlaþmalarý saðlanmalýdýr.

Türkiye'de her þey yalan, masal ve hikayelere dayandýðýndan, toplumun üst düzeyden orta ve alt katmana kadar büyük çoðunluðu uyuþuk, yeteneksiz ve bilgisizdir. Burjuvazi ve devletle birlikte halk, ayný gerici yozluðun borazanlýðýný yapmaktan bihaber. Bu dünyanýn en geri kalmýþ toplum özelliðidir. Çünkü Türkiye'de baþta burjuvazi ilkesiz ve ahlaksýdýr. Burjuvazi ve devlet yönetimi kendi koyduðu kurallara uymazken, halký buna mecbur etmesi, toplumun lümpenleþmesine sebep oluyor. Halk; ýrkçý ve gerici faþist lümpen yapýyý, önce kendi bilinç yapýsýnda yýkmadan burjuvaziye geri atým attýrmasý mümkün deðil.

Dünyanýn her yerinde devrim ve demokrasinin önündeki en büyük engellerin baþýnda din ve ýrk milliyetçiliði gelir. Ne zaman emekçi sýnýflar din ve ulus ýrkçýlýðýný devletin elinden alýp, kendi bireysel maneviyatý olduðunu dayatýp devleti azarlarsa, ancak o zaman demokratikleþme gerçekleþir. Bunun tarihsel örneðini, Avrupa emekçilerinin mücadele, yaþam, tutum ve inanç anlayýþlarýndan görebiliyoruz.

Avrupa ülkelerinde herhangi bir alanda sýnýfsal ya da baþka bir sorun ortaya çýktýðýnda, ne Avrupalý devlet yönetimleri din ve ýrkçýlýðý kullanýr, ne de emekçi sýnýflar. Bazý siyasi partiler din ve ulusal ýrkçýlýk yaptýklarý halde, çoðu meclise dahi giremiyor. Meclistekiler herhangi bir görev aldýklarýnda, demokratik davranmak zorunda olduklarýný biliyorlar. Aksi davrandýklarý sürece kamuoyu tepkisi ve yasalar gereði istifa etmek mecburiyetinde kalýyorlar. Bu geliþmiþ burjuva ahlakýdýr.

Türkiye emekçileri bunlardan örnek alarak, ne kendilerinin ne de devlet ve burjuvazinin din, milliyet vb. ýrkçýlýklarý kullanmasýna izin vermemeli. Devlet ve burjuvazi her türlü imkana sahip olduðundan, her zaman din ve ýrkçýlýkta dahil her þeyi kendi menfaatine rahatlýkla kullanabiliyor. Emekçilerin ýrkçýlýkta devletle yarýþmasý, popolarýný boþuna yýrtmaktýr. Türkiye devlet Yönetimi ve burjuvazinin oturmuþ bir ahlaki yapýsý bulunmuyor. Aslýnda bizim gibi toplumlarda burjuva kültürü ve ahlak yapýsý birazcýk oturmuþ olsa, inanýyorum ki, bilimsel devrimlerin yolu rahatlýkla açýlacaktýr. Çünkü halk her þeye susamýþtýr. Doðru kültür, birazcýk ahlak ve insani kiþilik her þeyi düþünülenden daha güzel yapar.

Cemal Zöngür