Uçsuz bucaksýz bir þehrin tam ortasýnda,
Ne idüðü belirsiz, paltolu esrarengiz bir insaným ben,
Sen benim kurbanýmsýn,
Ben ise katilin.
Benden korkarcasýna kaçmanýn baþka bir açýklamasý olamaz.
Senden çok þeyler götürmüþüm,
Seni paramparça etmiþim gibi kaçýyorsun.
Ben sana adým artýkça,
Sen benden koþarcasýna uzaklaþýyorsun.
Kötüyüm demek ki,
Senden daha mý iyi bileceðim kendimi?
Kötüyüm ben!
Bu kaçýþýn baþka bir açýklamasý olamaz dedim.
Hangi insan aþktan kaçar ki?
Demek ki bende kötü bir þeyler gördün.
Hem dedim ya senden daha mý iyi bileceðim kendimi?
Aþaðýlýðýn tekiyim demek ki.
Aþktan kaçmazsýn sen, hem hangi insan kaçar ki?
Suç bende,
Senin kaçýþýnda deðil,
Senin gidiþinde deðil.
Ben kötüyüm.
Ben paltolu esrarengiz bir insaným.
Sen ise benden kaçan bir korkak!
Hayýr!
Dediðim gibi benden kaçýyorsun.
Bende kötü bir þeyler gördün diye kaçýyorsun.
Sevgimden, aþkýmdan deðil.
Hem, aþktan kim kaçar ki?
Benden kaçýyorsun.
Kaç!
Demek ki ben kötü bir insaným.
Kaç benden,
Sana zarar vermem ama,
Yine de kaç.
En iyisini sen bilirsin çünkü,
Kaç!