Ýþ hayatýnýn olmazsa olmazlaŕýndandýr, çýraklýk, kalfalýk ve ustalýk... Ýllaki bir çok meslek erbabý usta olmadan önce, mutlaka çýraklýk geçirmiþ, sonra kalfa olmuþ, daha sonrada usta olmuþ ya bir dükkan açmýþ kendine ya da yine bir meslek erbabýnýn yanýnda ustalýk yaparak rýzkýný kazanmýþtýr...

Zanaat dediðimiz, genellikle fazlaca el emeði gerektiren iþlerde daha önce bir deneyiminiz yoksa yirmili otuzlu yaþlarda baþlayýp da bir þeyler öðrenemezsiniz... Doksanlý yýllarda ülkemizde sadece ilköðretim zorunlu, orta ve lise eðitimi zorunlu deðildi... Babalar annelerde çocuklarý ilkokulu bitirdiði zaman alýr götürür, bir ustanýn yanýna ’’Eti senin kemiði benim.’’ diye verirlerdi, teþbihte hata olmaz. Çocukta orada kabiliyetli ise eðer kýsa zamanda kalfa olur sonrada ustalaþýrdý... Zorunlu eðitim sekiz yýla çýkýnca, haliyle herkes çocuðunu okutma derdine düþtü... Daha sonra bu zorunlu eðitim on iki yýla da çýkýnca iyice çýrak ve kalfa sýkýntýsý baþ gösterdi, küçük ve orta sýnýf iþletmelerde...

Çýrak, kalfa ve usta adeta ticaret hayatýnýn üçlü sacayaðýdýr. Bizler belli bir yaþa geldik mesleðimizde hamdolsun. Bizden sonra ne çýrak yetiþiyor memlekette ne de kalfa ve usta. Bu mesleklerde önlem alýnmazsa yok olup gidecek ki çok vahim bir durum ülke ekonomisi için. Yapýlacak en önemli ve elzem þey her mesleðin meslek lisesini yeterli sayýya ve seviyelere getirmektir. Benim mesleðim ayakkabýcýlýk, isterim ki ikamet ettiðim baþkentte bir iki tane ayakkabýcýlýk ile ilgili meslek lisesi olsun. Araba tamirciliði ile ilgili meslek lisesi olsun, mobilyacýlýkla ilgili meslek lisesi olsun. terzilik ile ilgili meslek liseleri olsun. Bu geleneksel meslekler de yok olmasýn. Ýnsanlar evlerine helal lokma götürsün...

Meslek liseleri hakikaten bir büyüðümüzün dediði gibi ’’Memleket Meselesi.’’ Her çocuk düz lise de okuyacak diye bir kural yok. Bazý çocuklar okumayý sevmiyor, ama el becerisi kuvvetli... Ýþte Meslek Liseleri bu çocuklarý altýn bilezik, yani meslek sahibi yapacak. Ýçlerinden de çok iyi ustalar çýkacaktýr mutlaka inanýyorum ki...

Bu çocuklar el becerileri kuvvetli olduðu için haftanýn en az üç dört günü iþletmelerde çalýþýp parada kazanacaklar, harçlýklarýný çýkartacaklar ve iþe sarýlýrlarsa iyi kalfa iyi ustalar olarak toplumun karþýsýna çýkacaklar... Ders olarak da okulda bir iki gün, teori ve genel dersleri alacaklar yine de...

Acilen bir þeyler yapmak, meslek liselerini, her branþta çoðaltma gayretine gitmek lazým, yoksa ortada küçük esnaf diye bir topluluk kalmayacak. Küçük esnaf toplumun çimentosudur. O evine ekmek götürürse toplum huzur ve refah bulur. Ben de bir küçük esnaf sayýlýrým. Küçük esnaf orta ölçekli firmalarýn, orta ölçekli firmalarda, büyük fabrikalarýn verimli çalýþmasýna olanak saðlar... Çatýr çatýr vergi veriyoruz, yanýmýzda çalýþan iþçilerin sigortalarýný eksiksiz ödüyoruz. Kendi Bað Kur primlerimizi ödedik, ödüyoruz. Çalýþtýðýmýz firmalara fatura kestiriyoruz, kendimiz fatura kesiyoruz velhasýlý topluma bayaðý faydalarýmýz var. Kimse bizleri gözardý etmesin. Umuyorum ki yakýn zamanda çýrak kalfa ve devamýnda usta olacak insanlarýn yetiþmesi için gerekli adýmlar atýlýr devletimiz tarafýndan. Mesleklerde sürer gider, insanlarýn helal kazançlarý ile birlikte...