“Egemenlik milletindi”. Kime karþý milletindi? demez iseniz sorunun cevabýný alamazsýnýz. Siz egemenliði veren süreçleri yitirmedikçe egemenliðin farkýnda olamazsýnýz. Ýttifaklar mütekabiliyeti süreçlerle baþlamakla ikinci tür egemenlik belirmiþti. Görünüþte belli belirsizdi.

Egemenliðin temeli üretim ve üreten iliþkidir. Üretiyorsanýz ve üreten bir iliþkiniz varsa, önce doða karþýsýnda, güdülmekten kurtulup egemen olurdunuz. Sonra da üreten baþka bir üretim iliþkisi olan grup karþýsýnda; muktedirlikle egemen olurdunuz.

Ýnsanlýk üretmekle doða karþýsýnda egemen olmuþtu. Ön ittifaklar içinde de diðer totem meslekli üreten grup sektörler karþýsýnda, ilahi temsilci ilikle egemendiler. Üreten iliþki de üretim de kolektifti. Sahiplik te kolektifti. Dolaysýyla egemenlik de kolektifti.

Kolektif egemenlik kolektif mülkün özelleþtirilmesiyle, mülk sahibi kýlýnan efendi saltanatý karþýsýnda yitirilmiþti. Artýk egemenlik saltanat olan güce karþý verilecek olan bir kitle ve sýnýf mücadelesiydi. Saltanatýn gerisinde de El vardý.

Þu halde egemenlik saltanata ve onun inþacý mana anlayýþý olan El ‘e karþýydý. Böylece egemenlik demokrasi tarihi ve özgürlük uðraþý olacaktý. Bu tutum üçlü bir sarmal egemenlikti.

Üçlü sarmal içindeki, güç te; mütekabiliyeti tutum olan demokrasi de; özgürlük te; kolektif olandý. Þu halde egemenlik þimdiden sonra yitirilen kolektif oluþun güncel þartlar içinde, güncel duruma göre, güncel konusu içinde; kolektif orjinli kökenin, adým adým geri alýnmasýydý.

El, kendilerine mal-mülk vermediði kiþiler karþýsýnda kimilerine zenginlik vermiþti. Böylece El 'in bu eylemi sýnýflarý veya kast sistemini doðurmuþtu. El 'in keyfi paylaþtýrma yapan bu takdiri bütün kendi kötülüklerini ve çatýþmacý çeliþkilerini ortaya koymuþtu.

Takdirde bulunduðu sürecin çatýþma ve çeliþkilerinden sonra El mülksüz olanlarýn sefaleti karþýsýnda mülksüz olanlara vaat etmeye, acýmaya, lütfetmeye baþladý.

Böylece El 'in ikinci bir karakteri belirecekti. Sonraki süreçte tevhidi olmak isteyen El' in bu tür ikili karakteri El' in kendi düalizmini ortaya koymuþtu.

El mana anlayýþýna göre El istemedikçe siz ne emek harcamanýzla ne de çalýþmanýzla malýn mülkün sahibi olamazdýnýz. El 'in bu tür söylemleriyle tüm tarihi süreç, karartýlmýþtý.

El söylemi tek heceli ilk tür konuþma dilinin "L" sesinin al, el, ýl, il gibi sabit olmayan heceli okunuþtu. El kolektif olana karþý kolektif olmayan ilk sahiplik ve özelleþtirme ifadesini belirten mana anlayýþýydý.

Mülk benim. Ben mülkümü dilediðime dilediðim kadar veririm. Dilediðime de vermem. Ve ben dilemedikçe kuluma hak ettiðinden baþkasý yoktur diyen bu söylemleri ile EL, tarih sel gerçeðin üzerine þal örtüyordu. Dahasý bu tarz El mantýklý bu strateji bir gerçeði aramak yerine inanmayý tarihin baþýna bela edecekti. Bu inanma tarihsel olan groteskti anlamadan da çok farklýydý.

Üzeri örtülen gerçekliðin gizemi (okültizmi) adeta açýða çýkarýlmasý gereken bir kara delik etkisi veren, kara enerji çekimini oluþturmuþtu.

Ýnþacý ve tarihsel süreç kolektif birim zamanlýydý. Ola gelen nesnel ve somut süreçti. El 'in geçmiþi yok sayýcý en belirgin söylemi, kuluma hak ettiðinden (kaderinden) baþkasý yoktur söylemiydi.

Kiþi için hak edilen gerçeklik ve somutluk kolektif birim zamanlý çalýþmasý ve bu çalýþmaya katýlan emek gücü filan deðildi. El 'e göre hak, "Mülk benim" diyenin keyfi bir rýzk takdiriydi.

El söylemine göre emek ve çalýþma mülk sahibi olmaya meþruiyet veren bir dayanak deðildi. Mülkün iyeliðine dayanak ve meþruiyet olan þey El 'in size mülk vermesi gibi afaki ve gerçek olmayan bir anlayýþtý.

Mal mülk sahibi beyler, efendiler bu tür anlayýþ içinde; kolektif ve somut belirmenin üreten iradesi olan ilahýn yerine geçen; özelleþtirmeci ve soyut belirmenin mülkünden veren irade olan El gibi sanal bir meþruiyet üzerine oturmuþtu.

Þimdi ezilen kesimlerin mülksüz olmalarý, geçmiþteki kolektif yaþayýþ içinde olduklarý zamaný gizemli bir varlýðýn çekimini, düþünce dünyasý içinde çaðrýþýyordular.

Kendisini belli edip, kendisini çaðrýþan çekim; kolektif birim zamanlý, kolektif bir irade olan EGEMENLÝKTÝ. Kayýp üreten bileþenli kolektif paydaþlýktý. Kaybedilen kolektif oluþtu. Kayýp yeni fark edilmiþti.

Bu kayýpla EGEMENLÝÐÝN farkýna varmýþlardý. Kayýp olan EGEMENLÝK, ÖZGÜRLÜK ancak ve ancak kolektif birim zamanlý, kolektif güçle ortaya konurdu. Tekil süreçlerin egemenliði ve özgürlüðü yoktu.

Aksi olan durum belirmedikçe; bir durum zýddýyla kýyas olmadýkça neyi yitirdiðinizi bilemezdiniz. Keyfi mülk daðýtýmý karþýsýnda maldan mülkten yoksun kalan mülksüz lük; kolektif iliðini bilmiþti. Neyi yitirmiþ iseniz, neyi bulacaðýnýzý da bilirsiniz. Eþ deyiþle ne bulacaðýnýzý bilmezseniz, neyi bulduðunuzu da bilemezsiniz.

EGEMENLÝK tarihi diyalektiðin ya da tarihi bilincin; kendi yitiði ve kendi aradýðýydý. Bu süre durum halkýn "hakimiyeti millet" te dediði, þimdiki koþullarda halk egemenliðiydi.

Yaþam içinde olup biteni beyazý siyahla; küçüðü, büyükle; uzunu, kýsa ile özelleþtirmeyi, kolektif karþýtý ile öðrenmiþ olan insanýn, bu tür imaj düþünceleri kiþinin düþünmesine, aklý iþletmesine bol bol yetiyordu.

Çözümleme ve birleþtirme düþünmesini yapan yetenekli kiþi, tarihsel süreci analiz ediyordu. Kolektif düþünce ve kolektif deneyler içinde inþacý olmuþtu. Bu inþa içinde yaptýðý kolektif üretimlerle ortaya konan süreç; olup biten nesnel süreçti. Bu nedenle insan kolektif oluþu, kolektif egemenliði, kolektif özgürlüðü; gördü.