Hakkari’de ki arkadaþýný görmeye gitmiþti. Asker arkadaþýydý. Oraya giderken çekinceliydi. Teröristlerin cirit attýðý yer elbette tekin olmazdý. Neyse saða salim oraya varmýþý. Otobüs garaja yanaþýnca biri el etti. Bu Cemil’in askerlik arkadaþý Ökkeþ’ti. Sevimli yüzü ona gülümsüyordu. Zaten Ökkeþ’e bu yüzden deðer veriyordu.
Cemil otobüsten inince iki arkadaþ sýmsýký birbirilerine sarýldý. Ökkeþ “Senin karnýn aç. Sana özel evde ziyafet hazýrladýk.”
Cemil “Deme.” Diye þaþkýnlýðýný dile getirdi. Araba hazýrdý. Ökkeþ bir taksi tutmuþtu.
“Seni görmeyeli özlettin kendini. Planýný burada bir hafta kalacak kadar yaparsan sevinirim.”
Cemil “Benim planým bir haftalýk ama burada deðil.”
Ökkeþ “Ne diyorsun kuzum sen. Sövdürtme beni.”
Cemil “Lamý cimi yok. Yanýna geldiðime þükret. Lafýn azý tuzu buraya ve geri dönerken yollarý gözlem yapmak için geldim. Þimdi bu nereden çýktý diyeceksin. Biliyorsun. Ben turizm alanýnda mastýr tezi yapýyorum. Bir tez hazýrlýðý içindeyim. Konu bir turistin geçtiði yollar. Ve o yollarda yaþadýðý dile gelememiþ duygular ve hisler. Anlayacaðýn yollarýn tenini resmedecek ve yazacaðým. Bu sayede turistlerin ruhlarýna da nüfus etmiþ olacaðýz. Anladýn mý?”
Ökkeþ “Biliyorsun ben ilkokul mezunuyum. Bu açýklamaný bile zor anladým. Neyse sorun master tezi ise müsaadeyi verdim gitti. Ama önce kocaman bir gülümse. Selfi çekiyorum.” Cep telefonundan çýkan flash ýþýðý kendilerini diskoda hissetmelerine neden oldu. Ökkeþ “Þu flash ýþýðý yok mu. Bundan birkaç tane olsa odamý bar ve diskoya çevirirdim. Ne yanar söner ýþýk.”
Cemil “Seninle diskoyada gitmiþtik deðil mi. Ama sen pop dansý yerine halay çekmiþtin. Olsun kýnayan kýnasýn. Dans bilmeyince ne olacak. Ama sana yine de bir tavsiye. Kýsa zamanda dans etmeyi öðren. Ýçinde kalmasýn. Haný youtube var. Videolarda dans nasýl yapýlýr izle öðren. Bu bir birikimin olur.”
Araba bir evin önünde durdu. Evin kapýsýnýn önünde kalabalýk vardý. Ökkeþ’in ailesi misafire alýcý gözlerle bakýyordu. Cemil þýk giyinmiþti. Ama rahatlýðý daha dikkat çekiciydi.
“Merhabalar efendim.” Diyerek önce evin yaþlýsý Ökkeþ’in babasýnýn elini sýktý.      Sonra gençlerin elini. Ökkeþ’in kardeþi Mesut’ta oradaydý. Ökkeþ’in çocuklarý ise merakla Cemil’in yüzüne bakýyordu. Bakýþlarýný hiç esirgemiyorlardý.
Cemil öne doðru gelen Ökkeþ’in annesine baktý. Anne “Oðlum hemen içeri geçelim. Ýçeride Lahmacunlar soðumasýn.” Diye konuþtu. Ýçeri geçtiler. Ziyafet iþtahla ve zevkle sürdü.
Bu Cemil’in her zaman aradýðý bir zenginlikti. Karný doyunca evin küçük kýzý Kübra hemen leðen ve ýrbýkta su getirdi. Erkekler ellerini ve aðýzlarýný yýkadýlar. Evin küçük delikanlýsý ise kuru havlu uzattý hep. Þimdi sýra çay keyfi zamanýydý.
Ökkeþ babasýnýn isteði ile hem Cemil’e hem kendine birer sigara yaktý. Kardeþi Mesut’ta yaktý.
Ökkeþ’in babasý Ýnayet “Oðlum biz burada kendi halimiz ile yaþayýp giderken bize canlýlýk getirdin. Misafirsin sen. Bir kusurumuz olursa affet.”
Cemil “Ne demek efendim. Affetmek size mahsus. Yalnýz ben burada bir gün kalabilirim. Buna hatýr gönül korsanýz ve burada birkaç gün daha kal derseniz baþtan söyleyeyim yarýna kesin gidiciyim.”
Ýnayet “Ne demek oðlum. Biz her zaman misafir için en iyisini yapmak isteriz. Dedi. Ekledi. Bir þeye ihtiyacýn varsa söyleyebilirsin. Paraya sýkýþýksan hemen elinde bil.”
Cemil “Efendim para denen þey insanýn karnýný da doyurur onu mahkum da eder. Bu yüzden tedarikli yaþamayý biliyorum. Ýyi oruç tutarým.”
Ökkeþ araya girdi. “Baba Cemil askerde bile hep az yerdi. Ana ziyafeti bu yüzden bilerek ben istedim. Bu huyundan vaz geçsin diye lezzetli yiyecekler sipariþ ettim.”
Cemil “Çið köfte güzeldi. Ama lahmacuna derman yetmez.”
Çaylar geldi. Evin küçük delikanlýsý çaylarý daðýtýrken “Afiyet þeker olsun.” Diye taltif yaptý.
Ýnayet “Nasýl çayýn tadý. Bunlar kaçak çay. Ucuz diye alýyorum. Doðru bir þey deðil ama biz buna alýþtýk.”
Ökkeþ araya girdi. “Baba bu kaçak çay deðil. Arap çayý. Herkes kaçak çay diye bellemiþ. Aðýzda öyle yerleþmiþ.”
Cemil konuþtu. “Çay piþirirken dua okuyun. Daha lezzetli olur. Kimizi çayý abdestsiz ve usulüne uygun piþirmiyor. Çaya ne kadar özen gösterilirse getirisi de o kadar çok olur. Þu an içtiðim çay lezzetli baya. Bir mühim mesele de maharet, çayý ateþte ýsýtmadan piþirebilmekte.
Sohbet bir süre daha devam etti. Sonra misafire odasýný gösterdiler.
Cemil kafayý vurup yatýnca derin mi derin bir uykuya dalmýþtý ki pat, pat, pat diye silah sesine uyandý. Ne oluyor diye pencerenin perdesini kaldýrdý. O da ne. Ökkeþ elinde pompalý ile havaya seri þekilde ateþ açýyor. Cemil biliyordu. Sevinçli ve heyecanlý zamanlarda böyle havaya ateþ ederlerdi. Bu da onlardan biriydi. Kafayý tekrar vurup yattý. Dýþarýdan bir daha silah sesi gelmedi.
Sbah sekizde Cemil’in cep telefonu alarmý çaldý. Gözünü ovuþturdu. Saða sola gerindi. Üzerini giydi. Sonra oturup aç karnýna bir sigara yaktý. Az sonra Cemil’in odasýnýn kapýsý çaldý. Cemil “Gelebilirsin.” Dedi.
Ökkeþ “Kusura bakma. Gece sen yatarken havaya ateþ açtým. Bu senin buraya geliþinin hatýrasý aklýmýzda kalsýn diye oldu.”
Cemil “Çok mu unutkansýn?” diye espri yaptý.
Ökkeþ þöyle bir durdu. Karþýlýk verdi. “Silahýn sesi, hem biz için unutmamak hem sen içindi. Yani sende unutmayacaksýn.”
Kahvaltý hazýrdý. Menü gayet zengindi. Bal baþ köþeyi çekiyordu. Kýrma zeytin, saçak peynir, tereyaðý ve kýymalý yumurta. Besmele ile baþladýlar. Sofra baþýnda hiç konuþmadýlar. Sofranýn edebi konuþmamaktý. Çünkü atýþtýrýrken konuþma esnasýnda aðýzda tükürük çýkabilirdi. Bir saate yakýn sofranýn baþýnda oturdular.
Ökkeþ taksi çaðýrdý. Evin dýþýnda taksiyi beklemeye baþladýlar. Ýnayet “Oðlum tanýdýklarýna bizden selam söyle. Bir de sen mastýr tezi hazýrlýyormuþsun. Konu yollarmýþ. Ökkeþ söyledi. Sana tavsiyem tecrübe için yolda araba kullanmayacaksýn. Araba ile tecrübe yapýlmaz. Çýplak ayaðýn toprak zeminde acýmadan tecrübe yapýlmaz.”
Cemil “Ýnayet abi konuya gayet iyi yaklaþtýn. Zaten ben bir þehre vardým mý o, þehrin gezilecek yerleri haricinden ben o þehrin, gezebildiðim kadar sokaklarýný da gezerim. Ben þehrin acýsýný, rahatsýzlýðýný ve zorluðunu ekmeyen kiþi oranýn sakini deðildir.” Diye konuþtu.
Taksi o ara geldi. Vedalaþtýlar. Cemil son kez “Ökkeþ selfini bol bol gönder ki senden haberdar olayým. Bakarsýn hatýra denen þeyi canlý tutarýz.” Ökkeþ anlamýþtý ne dendiðini. “Yeri ve zamaný geldiðinde selfimi eksik etmem. Ama anýlarý hatýrlamak için biraz kuvvetli bir sese ihtiyaç var. Haydi yolun açýk olsun.” Dedi. Hakkarili aile kapý önünden misafirlerini yolcu etti.

Tuna M. Yaþar