Reenkarnasyon metafiziðinde siotyal bölge, utikamik hat, afokta ve oklabi ve tiobtiya baþlýca idelerdir. Bunlardan siotyal bölge ölen kiþinin vücudu ile doðacaðý vücut arasýndaki ara bölgedir. Öz ruh burada taþýyýcý ruhu ile doðacaðý yere taþýnýr. Öz ruh bu anda uyku modundadýr. Önceki hayatý hatýrlayamamasý cesedinde býraktýðý hayat ýþýðý olan kutsal ýþýk birikimini terketmesidir. Sotiyal bölge ise ölmeden önceki bölgedir. Biz ölünce taþýyýcý ruhumuz ile istediðimiz gibiyizdir. Bunu ancak meskalini yaþayanlar anlayabilir. Meskalin rüyada cenneti yaþamaktýr. Utikamik hat ise ruhu siotyal bölgeden vücuda çaðýran esrardýr. Hattýn metafizik üstünlüðü eylemi önceden kabzetmesidir. Eylemin kabzý sabit olana yýllarca sürekli yapýlan rabýta ile olur. Sürekli rabýta ise varlýðýn doðasýnda var ise olur. Afokta ise bir reenkarnasyon fiilidir. Ve reenkarnasyonda yapýlan tüm metafizik sorgulamalara denir. Oklabi ise ruhun ölmüþ vücuttan çýkma ve doðacaðý vücuda girme isteðidir. Tiobtiya ise ruhun siotyal bölgede sadece anlýk yaþamalarýdýr. Bu anlýkta hafýza olmadýðý için geçmiþe dair hiçbir þey hatýrlanmayabilir.

Kamebto: Öz ruhun kuvvetli bir çekim ile taþýyýcý ruhta kendiliðinden durmasý. Taþýyýcý ruh bedende iken taþýdýðý öz ruhun varlýðýný bedensiz ortamda daha fazla hissetmesi.Siotyal bölgede katý maddelerden geçerken konsantrasyonu yüksek oluþu ile öz ruhu da geçirebilmesi.

Baltufi: Öz ruh tabutunda uyandýðý an anti çekim salgýlamasý ile taþýyýcý ruhla tabutundan havalanýp uzaða taþýnmasý. Ve bu taþýnma sonunda iki ruhunda korkuya kapýlmasý. Çünkü vahþi doðada bedensiz ve bilgi çýplaðý içindedirler. Taþýyýcý ruh çevre tanýdýk olduðu için paniði erken atlatýr.

Panakso: Öz ruh kendisine yapýlan ölüm törenleriden þiddetle kaçýndýðý için zihnini, o esnalarda hayatta iken okuduðu bilgilere adar. Zihninde tam metin oluþturabilirse bir süreliðine hem ölmüþ vücudunu hem taþýyýcý ruhunu terk edebilir. Öz ruh töreni sevmez çünkü yapýlan ölüm töreni isteyen insanlardýr. Onlara faydasý dokunur. Bu isteköz ruhta geri teper.

Tubellam: Öz ruh vücut karanlýða yani tabutundaki karanlýða girdiði an canýna can katar. Çünkü bedenin madde ruhu esir edildiði için öz ruh ve taþýyýcý ruh bedenden enerji içer. Taþýyýcý ruh öz ruhun bu halini korumak için düþünmeme pozisyonuna girer. Çünkü esir madde ruhuenerjisini tam içmek ister. Ýçilen bu enerji siotyal bölgede bilmeyi yani pusulayý saðlar.

Okapetu: Öz ruh düþündüüðü an gizli ve görünmez baðlantý tarafýnan sürükleneceðini bilir ve taþýyýcý ruh hareket halindeyken düþünmez. Taþýyýcý ruh durunca da öz ruh, onun düþünce kalýntýlarýndan faydalanýr. Eðer öz ruh taþýyýcý ruhun haretketsiz halindeyken de düþünmüyorsa bu taþýyýcýsýnda güvende demektir.

Koltalib: Taþýyýcý ruhun siotyal bölgede çok ihtiyaç duyduðu insan sesleridir. Yeni bedenden çýkma sarhoþluðu ile en münasip ses için insanlarý aramasýdýr. Taþýyýcý ruh bu çabadayken öz ruhun, kendi varlýðýný sorgulamaya baþlamasýdýr.

Denangu: Taþýyýcý ruha öz ruhun taþýma bilincini vermesinden dolayý yaþanan canlýlýk. Bu canlýlýk taþýyýcý ruhu geri çevirecek kadar cezbedicidir. O yüzden taþýyýcý ruh siotyal bölgede yavaþ hareket eder.

Cenkuluk: Taþýyýcý ruhtaki özel kokunun öz ruha siotyal bölgede gerekli olan ihtiyacýný vermesi.

Nekarul: Siotyal bölgede öz ruhun taþýyýcý ruha yaptýðý metafizik baskýdan dolayý hatýrlamalarý zora sokmasý.

Nemponi: Siotyal bölgede öz ruhun geride býraktýðýna imrenmesi. Ve geride býraktýklarýný düþünürken bütün anýlarýnýn silinmesi.

Abrazem: Sotiyal bölgedeki hislerin baþka insanlar tarafýndan da yaþanabilmesidir. Elbet rabýtasý olan bir hissin yaþam uzunluðu daha fazladýr. Bu bize sotiyal bölge hislerimizde kolaylýk saðlar.

Odinebya: Ölen bir kiþinin ruhunun vücudundan ayrýlýrken sotiyal bölgede tüm hatýralarýný býrakmasý olayýdýr.

Lekseti: Vücudumuzun manevrasýný saðlayan taþýyýcý ruhumuzun geliþimini tamamlamasýna denir.

Akoka: Ölürken yaþanan sýcaklýðýn öz ruh bilincini germesinden sonra öz ruhun soðuða kavuþmasý ile bilincin normal hale gelmesine denir. Bilinç ýsý ile gerilir. Bu bilinç iþlevinin zirvesidir. Ama kontrol edilemez. Ýnsan ölürken öz ruh gerilim hissetmemiþse sahip olduðu hatýralar asla geride kalmaz. Hatýralar öz ruhun kabzýndadýr. Siotyal bölgeden sorunsuzca yeni doðmuþ vücuda aktarýlýr.

Balel: Ölmüþ vücudundan çýkan taþýyýcý ve öz ruhta bilinç geriliminin devam etmesine denir. Siotyal bölgede bilinç geriliminin devamý ruhumuzda þekil almýþ bütün duyularýn çalýþmasýna nedendir. Bilinç gerilimi ise hiç durmayandýr.

Perittas olayý: Öldükten sonra ölü nefsin içinde öz ruhun oluþu, hayvanlara gidip hayvan olmamýzý engeller.

Maltýn olayý: Nasýl ki bir arý çiçeklerden polen toplarken çiçekleri döllerse ruhta, taþýyýcý ruhun sayesinde yeni bedenine gider ve o bedene hayat bahþeder.

Meniksira olayý: Ýnci kefallerini düþünün. Onlar doðduklarýnda denize gider. Öleceklerinde doðdukllarý yere geri dönerler. Orada ölmeden önce yumurtalarýný býrakýrlar. Ýnsan da öleceðine yakýn ruhu, doðacaðý yere büyük bir zevkle gider. Ve orada doðar.

Nuzikida olayý: Ölen bir kiþinin doðacaðý yer uzak oldukça ruh, önceki baðlantýlarýndan koptuðu için kabul metafiziði devreye iþler. Kabul kiþinin inandýklarý ve yapacaklarý vb. þeyler.

Elken olayý: Yemeklerden geçen olot kalýntýsý (milyonlarca yýl önce yaþamýþ canlýlarýn býraktýklarý nur izi) Siotyal mesafede birbirine kaynar. ve iþlevsiz kalýr.Ýþlev zamanla yerini yemeklerin nuruna devreder. Lezzet kademesine göre ve yenmiþ en eski, en yeni yemeklerin nuru sýra ile ruha akar. Bu sayede ruh açýk bölgede olduðu için (siotyal bölge) yemeklerde olan baðlantýlar birbirine kaynar. Kaynama gece olmaz. Baðlantýlar (görünmez ve gizli) gündüz güneþ varken daha çok birbirine kaynar.

Loarke: Öz ruhun siotyal mesafede taþýnýrken, uyku halinde görünmez ve gizli manevi hatlarý yoðun þekilde eðirmesi. Bu coþmuþ öz ruhun yapýsýnda olan okalik yapýsýnýn girdap, dönme hýzýnýn artmasý ile okalik yapýsýnýn içinde kapoxi'nin nur, zerreciði eðirmesini býrakýp görünmez ve gizli manevi hatlarýn eðirmesine geçmesidir.

Erastukilen: Ara bölgede öz ruhun müziði hissetmesi ve bunun insanlara isabet etmesi. Müzik hissedildiði an öz ruhun býraktýðý manevi hatlarýn bir yeti eksilmesi yaþatmasý.

Beydaika: Öz ruhun önceki bedenden bulaþan kan nurunun sýcaklýk saðlamasý ve öz ruh bu sýcaklýk ile taþýyýcýsýnda ki dengesini saðlamlaþtýrmasýdýr.

Danenturi: Önce ki bedenden zihindeki kabul edilmiþlerin nurdan soðumasý ile ara bölgede öz ruha sirayet edip düþünce denen yetiyi zayýflatarak öz ruhu kendine yabancý kýlmasý.

Etnekyene: Öz ruhun ara bölgede önce ki bedeninde hissettiði acýlarý yüklenmesidir. Acý önce nur olarak yüklenir. Ve acýya sebep olan bilgiler ara bölgede öz ruhu korkusundan þüphe ettirmez. Ve öz ruhun geçmiþten Ve acý öz ruhun geçmiþten taþýdýklarý arasýndadýr.

Kamerlarit: Öz ruh gücü hat safhada olan duygulara ulaþmak için içine girdiði bir çaba. Çaba hareketlendikçe hem geçmiþten getireceklerinden þüpheye düþmez hem gücü uyanmakta zorlandýðý hale aktarýr.

Menderyada: Öz ruhun, bedenden çýktýktan sonra huzurunu saðlayan terk ettiði hayatýna yabancýlaþmasý. Öz ruh girdabý o an yalnýzca yakýn tanýdýklarýndan eðirir.

Huliyatiba: Öz ruha ara bölgede taþýyýcý ruhun tüm olumsuzluklara kalkan olmasý. Kalkanýn sürekliliði taþýyýcý ruhun rahat olmasýndandýr. Çünkü zevkle kolay hedefine gidiyordur.

Temberyukat: Taþýyýcý ruha akan gücün, okuyabildiði taþlardaki iz yazýlarýndan ve kumlarda gizli olan açýða çýkmamýþ arkaik nuru içmesi ile gelmesidir. Öz ruh bu akýþý hisseder. Hissettiði an taþýyýcý ruh kendine akan gücü yeniden müþahade eder.

Karasette: Öz ruh ara bölgede güneþ ve ay hariç insanlarýn yapay ýþýklarý ile karþýlaþtýðýnda taþýyýcýda ki, kendi zihninin açýlmasý ve taþýyýcý ruhun bunu engelleme isteði. Çünkü öz ruhun zihni açýldýðýnda taþýyýcý ruh güç kaybeder.

Rabutekal: Ara bölgede taþýyýcý ruhun öz ruha nadirde olsa sorular sormasý. O an öz ruhun zihni açýktýr. Ýnsanlarýn yaþadýðý mekanlara girme kritiði sorulanlar ile ilgilidir. Çünkü taþýyýcý ruhun görevi bitince özgürlüðüne eðrilen beraberinde, taþýdýðý görünmez ve gizli hatlardan kurtulmasý buna baðlýdýr.

Tarusem: Ara bölgede ki yolculukta insanlarla karþýlaþýldýðýnda taþýyýcý ve öz ruhun hemen istikamet üzerindeki bir insanýn bedenine girmesidir. Çünkü bedensiz ruhlara güneþ ýþýnlarýnýn zarar vermesi ile ruh bünyesinin içten içe erimesine neden olur.

Rakulepet: Öz ruhun ara bölgede insanlarýn yazmýþ olduklarý harflere bakmak istememesidir. Çünkü bedensiz haldeyken harflerin görünmez ve gizli gücüne daha çok tanýktýr. Eðer öz ruhta harflere yakýnlýk var ise býraktýðý hayattan izlere sahip olmak için o harflerle kelime kurmaya çalýþýr. Bu, öz ruhun artýk aktif hale gelmesi demektir.

Vana olayý: Mýsýr piramitlerinde kýrýk demir bir vanayý düþün. Egemen olan vana taþýyýcý ruha görünmez ve gizli bir baðlantý ile hat çeker. Diðer hat vanadan doðacaðý bedene üçgen açýsý yapar. gerilim belirmesi ile kolayca yer bulunur.

Parklar esatir kuralý: Elvis’in yaþantýsý bir ip yumaðý gibi eðrilerek sarýldý. O ip yumaðý koparýlýp bir kenara konuldu. Küllenmiþ közü alevlendirmeye çalýþanlar acý ve ýzdýrap çektiler.

Letarji: Elvis tabutundayken kendi ruhunu görmesine denir.

Gratmati: Elvis’i gördüðümüzde tüylerimizin diken diken olmasý. Elvis Presley'e dönüþmek. Kendimizi Elvis hissetmek (gratmati yaþamak). Elvis’ten gelen kutsal ýþýðýn kalbimize inmesi. Elvis ile ilgili kutsal kitap (haritalý ateþ)

Ekskarnasyon: Ruhun bedenden ayrýlýþý.

Tuna M. Yaþar