BEN KÝMÝM Hayatý dolu dolu yaþayan Yaþadýklarýný cömertçe paylaþan Akýllý görülen ama kendime deliyim Bu dünyada misafir olduðumun bilincindeyim Gözleri özlem tüten Çevresine mutluluk saçan Hayatýn pozitif yanlarýný yakalayan Renksizlere renk olan bir paletim Karmaþýk duygulara ahenk verir Ömürlere gül derlerim Bazen karmakarýþýk bir cebir sorusu Bazen uzun ve derin sanki felsefede bir âlimim Çoðu zamansa yalýným. Yaðmurlarla hüznü Rüzgârlarla umudu koklarým. Yedi veren bir gül sevene Songül’üm Baharlardan ýramak sonbaharda uzamak Kýþa merdiven dayamak istemeyen biriyim Ama tezattýr ki emelim Koca bir çýnar olmalýyým. Farklýdýr benim her aným, Tanýrým desende inanma Kandýrýr seni zannýn, Bazen derin bir þiir olurum Bazen ýssýz bir ormanda yapraðým An an kazma vurulan topraðým Kanatsýz kuþa kanat Beceriksiz ustaya beceri kazandýran sanatým Ýðne iplik çatal kaþýk býçak Anlamadýðým iþ yoktur benim Her iþin hakkýný verenim Yaratýlan her zerreyi Yaratandan ötürü sevenim Acýma eþiðim zayýftýr benim, Herkesi kendisi gibi bilip öksüze kanat gerenim. Zamaný geyikle harcayana kýs kýs gülenim… Vatan dendi mi dik duran Bayraðýna can verenim. Kýsacasý ülkem için ölenim. Haksýzýn karþýsýnda dað olup duraným. Ýlk bildiðim daðdýr EMÝRDAÐ’ým. Nede olsa doðduðum yer, TOPRAÐIM Ýki evladým var caným, babalarý her þeyim Onlarsýz neye yarar mal mülk. Onlar geçici Cennetteki ortaðým.