Ah nasýl seviyorum seni ;
Ölümlerin üstüne yürür gibi
Daha yaþamaktan gün almamýþken
Gecelerden sabahlarý çalmamýþken
Bin yýllýk zamana borç verir gibi.


Ah nasýl seviyorum seni;
Kýrlardan, bahçelerden öte,
Saksýlarda bin umut büyütür gibi.
Hayallerim pencere tutsaklýðýnda,
Bir damla güneþi öðütür gibi.
Yine de yüreðimde dört mevsim
Hiçbir þeyde kalmadan hevesim
Ýçimde sayýsýz yeþeren aðaç
Her dalý aþkýmla çiçeklenir gibi.


Ah nasýl seviyorum seni;
Sanki yere inmiþcesine daðlar,
Bulutlarýn üstünde yürür gibi.
Saçlarýmda salkým saçak yaðmur,
Gökyüzü mavisiyle mâmur,
Aklým rüzgârlarda savrulur gibi.


Ah nasýl seviyorum seni;
Dilsiz ve sessiz.
Oysa ki suskun bir çýðlýk yaþadýðým
Sesi býçak sýrtý
Sözü göðsümde acýyla taþýdýðým.


Ah nasýl seviyorum seni;
Ruhumda çoþarken denizler
Bir nehir edasýyla durulur gibi.
Arzu Karadoðan