Sevdigin icin yapmam dedigin seyleri yapar, en buyuk korkularinla yuzlesirsin… Onu mutlu edecekse kendini zorlar, ”Gonlu olsun da…” der, istemeye istemeye istedigi seyleri yaparsin. Bu sayede en arzu ettigin seye kavusurken bulursun kendini… Gozlerinin icine uzunca bir bakis ve sonrasinda ortaya cikan o masum isilti… O isilti, yerini yanakta tatli bir gamzeye ve de devaminda kollarinin arasinda tatli bir kedi olmaya birakir kendini.

Sevdigin icin ozune aykiri yasarsin… Ne kadar bilmesen, belki kabul etmesen de, ruh dedigin sey dort farkli element onculugunde dirilip dirilip duruyor. Ates, toprak, su ve de hava… Evet hava. Bu elementler; burclara, burclar da kendi icinde yakinlasmaya, alevlenmeye, uzaklasmaya ve de anlasamamaya kadar ilerliyor. Yine de insan sevdiyse; yaratilisi geregi karsit burc icin kusur diye adlandirilabilen farkliligini fark edebilir ve yine sevdigi kadinin mutlulugu icin bunu kisitlayabilir… Cunku kurt kuzuya asik, aslan ceylana vurgun, ates susuz yasamayaz hale gelmis olabilir.

Cok sey okudum, cok sey arastirdim. Gerekeni, olmasi gerektigini yaptim ama olmadi. Seviyordum ama bir seyler eksikti. Seviyordu, ama yine bir seyler eksikti. Mukemmeldik ama mukemmel hissetmiyorduk. Mukemmel hissedemedigimiz icin de birbirimize zarar vermek istiyorduk. Dogru cumle buydu aslinda. Mukemmellikten dolayi yasanan mutsuzluk.

Teoman’in O sarkisi gibiydik. O vurdumduymaz, bencil, hic uc adim sonrasini dusunmeden istediklerini yaparken; ben yaptiklari seylerin maliyetini, nedenini ve de olasi sonuclarini dusunmekle mesguldum. Biri kafasinda durmadan kuruyor, digeri durmadan bir seyler hissetmek istiyordu. Oldu mu? Cok guzel oldu. Birbirlerine mukemmel birer ”back up” oldular. Fakat dedim ya… Farklilardi. Biri Amerika, digeri Rusya’ydi. Birlikte olduklarinda yer yerinden oynuyor fakat yine de dusunceleri ve yapilari geregi birbirleriyle butun olamiyorlardi. Cunku ikisi de digerinden farkli birer salt guctu.

Konu basligina simdi girebiliriz. Aile… Aile demek her seydir. Aile, aksam mutfakta pisen pirzoladan duyulan mutluluk, basarisiz notlardan dolayi yenilen sopa ve eve rest cekip kapiyi carpip gitmenize ragmen affetmedir. Aile olmak bunu gerektirir. Aile; hatasiyla, dogrusuyla, iyisiyle, kotusuyle hep ama hep devam etmeyi gerektirir. Oyle ya; aile ask gibi mukemmel hissettirmeyebilir. Fakat aile; her seyinize ragmen size sahip cikabilendir.

Bu yuzden cok ama cok sevebilirsiniz… Ikiniz de kendini gelistirmis, kendi alanlarinda mukemmel birer bireyler olabilirsiniz. Fakat icinizden birisi sizi, oyle ya da boyle hic fark etmez, yari yolda birakiyorsa, ya da siz bunu sezmisseniz, devam etmeye gerek yoktur. Cunku aile, aska benzemez. Acisini, tatlisini, iyisini, kotusunu hep ama hep icinde yasar, ozumser ve dogru yolu yaratir. Eger aile ortami yaratamayacaksaniz; gidin iki kahve icin, ortam yapin… Sonrasini da hic ama hic dusunmeyin… Cunku eger sonrasi varsa aile demektir. Eger hic yasamamissaniz, kaldiramazsiniz, size cok agir gelebilir.