Demokrasi bir mücadeleler tarihidir. Kiþisi mal mülk sahipliði gibi bir alan gücünün ortaya konmasý üreten inþacý bir yapýnýn ürünü olmayýp yapýnýn geliþmesinden epey sonra muktedir olucu eðriliði gözeten düþünmenin zor kullanmasýndan ortaya çýkmýþtýr.

Demokrasi mal mülk ve üretim gücü ile üretim araçlarý sahipliðinin ezen, zor kullanan gücene karþý direnç olarak doðmuþtu. Zor kullanan gücün bir kendisinden kaynaklý kendi üzerine kendi etkimeli direnci yani fren etkisi vardý bir de karþýtý olan üreten kolektif emek gücüyle giriþmesinden ötürü direnç koyan firen etkisi vardý.

Mülk sahipliðinin mülkünde çalýþtýrabilmek için emek gücüne köle gücüne (þimdi robotlara yani yine kolektif gücün ürünü olan akýllý robotlara) ihtiyacý vardý. Yine mülk sahibinin kendi servetine servet katmasý için emek gücünü sömüreceði bir kula (köleye) ihtiyacý vardý. Bu da kölenin ürettiði deðerden köleye yarýn yeniden çalýþma yapmasý için zorunlu bir pay veriþti.

Yani “Rab bana hep bana” diyen efendinin köleye istemeye istemeye ölmeyeceði kadar ve kölenin yarýn yeniden çalýþacaðý kadarla pay vermesi (yiyecek-karnýný doyurmasý!) efendinin kendi üzerine kendi direnci yani kendi fren etkisiydi.

Aslýnda efendiler kendisi için üretilenlerden köleye pay verilmesine karþý istekli deðildirler. Efendilerin yarýn yine iþ baþý yaptýracaklarý köleye, ölmeyeceði kadarla pay vermeye elleri mahkumdu. Efendinin köleye pay vermeye elinin mahkûm oluþu demekti ki; efendinin kendi zenginliðine zenginlik katacak olan üründen köleye pay vermek istemiyor ama yarýn yeniden çalýþtýrmak için kendini köleye boðaz tokluðunu vermeye zorunlu hissetmesiydi.

Köleye pay vermek istememesine karþý, köleye boðaz tokluðunun payýný verme çeliþkisi, isteksizliðe karþý istek olan bir çeliþki ve fren etkisiydi. Yani bu, sürecin bir türden durumla sürekli tekdüze olmanýn çeliþme çeliþkisiydi. Efendinin isteksizliðine karþý istek gibi takdim ettiði çeliþkiyi efendi lütfetmek gibi söylüyordu. Oysa, çeliþki olan yerde firen etkisi ve sýnýrlanma, tekdüze olmamanýn parçalý olmasý vardýr.

Efendilerin kölelerini az çok beslemeye ellerinin mahkûm oluþunu bile efendi tarafýnda manaca söylemler içinde gizliyordular. Lütfettim diyordu. Ýhsanda bulundum diyordu. “Baðýþladým” diyordu. Merhamet ettim diyordu. Himmet ettim, rýzk verdim vs. demekle efendiler asýl süreci ve asýl bilinmesi gerekeni karartýyordular.

Efendinin kendi üzerinde kendi direnç etkisi dýþýnda efendinin daha çok verim almak için çalýþtýracaðý köleden daha çok köle emek gücü almak istemesi en fazla 24 saatle sýnýrlý olmasýyla çeliþiyordu. Kölenin daha az çalýþmak istemesiyle çeliþiyordu. Kölenin emek gücüne sahip çýkan mücadelesiyle çeliþip firen etkilerine uðruyordu.

Çeliþkiler bir alan içinin hem zýt yönlü hareketiydiler, hem de o uç duruma göre ileri yönlü süreç hareketiydiler. Örneðin kölenin emek gücüne sahip olma isteði köleci uca göre ileri yön hareketi iken, zenginliðine zenginlik katmak isteyen efendinin olduðu uca göre de zýt yönlü alan (fren) direnciydi. Zaten efendinin zenginliðine zenginlik katma isteði ezilen tarafýn fren etkili alan direncini oluþturuyordu.

Mal, mülk sahipliði olan güçten alan gücü kazanan efendilerdeki güç, mülksüzleri yöneten mülk sahipli iradeydi. Yönetemeyen maldan yoksun, mülkten yoksun olmalarýyla köleler ya da kullar; iradesi olmayan acizliklerdi. Ýradesi olanla iradesi olmayan bu iki durum kolektif olan bir tarihi durumun yitirilme çeliþkili fren hareketleriyle ortaya konan bir süreç belirlemesi olmuþtu.

Kolektif hareket içinde gerçek olmayan durum, kolektif olan gerçekliðin yerine kondu. Kolektif sekansla çalýþan her bir sekansýn gerçekliði; efendi-köle anlam iliþkisiyle rýzkla-rýzk verenle olucu bir anlam iliþkisi söylendi.

Karþýnýzda bir inek varsa siz ineðe taþ da deseniz inek süt vermeye devam ediyordu. Asýl olan inekti. Asýl olan kolektif güçle kolektif üretimin karþýlýklý emek gücü baðýntýsý ile üretip ihtiyacýna göre tüketiyor olmasýydý. Siz üreten tüketen bu iliþkiye rýzk ta deseniz rýzk veren de deseniz; kolektif oluþ, kolektif oluþa göre üreten ve zenginlikleri yaratandý.

Ýnek temel düzlemiçinde sizden ve sizin bilincinizden baðýmsýz oluþla zaten doðada verili bir düzen ile vardý. Ýneði kimse kimseye mal mülk diye vermemiþti. Ýneði böylesi bir iyelikle sahiplenen de yoktu. Bu nedenle hemcinsler ve diðer avcýlardan elini çabuk tutan ineði avlayýp yiyordu. Hemcinsler ve hemcinslerin türevleri yüz binlerce yýl doðada ineði avlarken hiçbir rýzk kavramý da rýzk söylemi de rýzký ben verdim diyen de bu süre içinde ortalýkta görünmüyordu.

Ne zaman ki inek yaklaþýk sekiz on bin yýl önce doðadan avlanmayýp, hemcinslerin kendi elinin altýnda kolektif süreçler içinde inek kolektif güçle üretidi, beslendi; üreten süreçle birlikte yep yeni ve türlü türlü yansýma düþünceler ortaya kondu. Bu düþüncelerden birisi de kiþisi özel mülk sahipliðydi. Özel mülk sahipliðine binaen yine yaklaþýk olarak bundan altý bin yýl kadar önce kimi yerde kollektif sahipliðin karþýsýna köleci iliþkili kiþi sahipli özel mülkiyet kavramý ortaya atýldý.

Önce olan, depo hafýza olan, meþru olan doðru ve özne nesnel olan kolektif sahiplikti. Kolektif mülkiyet karþýsýnda özel mülk kavramý açýklanamýyordu. Özel mülkiyet fikri açýklanmaya mahkûmdu. Özel mülk sahipliðini meþruiyet içinde açýklayamayan efendiler özel mülk sahipliðini sanal bir rýzk olma, rýzk olarak verilme kavramýyla açýklayýp bu açýklamayý El söylemi etrafýnda kolektife ait mülk denen rýzklarýn mülk sahipleri elinde olmasýný uymasa da açýklamaya gayret ettiler! Bu izahla açýklanan bilinen süreç, açýklanamaz bilinemez olmuþtu.

Kolektif güçle üretilen ineðin yeniden ve yeniden beslenip üretilir olmasýndan sonra ineðin özel mal sahipliði içinde mülk olarak söylenmesi fikri ortaya atýldý. Atalardan görüle gelen þekliyle mülk kavramý kolektifti. Bu nedenle ineðin özel mal mülk sahipliði kapsamýnda söylenmesi yapýla gelen uygulamaya göre bir türlü anlaþýlýr olan ve doðru olan bir meþruiyet deðildi. Ortaya atýlan fikri meþru ve kabul edilir kýlabilmek için "daðýtýlan rýzk kavramýyla, rýzklarý daðýtan El mana düþüncesi" her bir yol adýmý içinde inþa edildi. Artýk ineði doðada bulmakla deðil, kolektif emekle üretip elinizin altýnda bulundurmanýn kolektif sahipliði içinde tüketiyordunuz. Ýnek üzerine eklenen emek, kolektif bakýmdý. Sahiplikti. Ýneðe sahip olan kolektif bakýma da sahipti.

Gerçek durumu gerçek olmayan durumla söylemeyi baþtacý yapmanýn yanýlmasý içine girilmiþti. Bir üretim grup içi kolektif bir üretim iliþkisi iken (tekil olmayan üretim iliþkisiyken), giriþen temaslarla karþý gruplar tarafýnda üretilen farklý kullaným deðeri bir üretimin iken; farklý kullaným deðerli grup emek güçleriyle deðiþilen mütekabiliyeti bir üretime-tüketme hareketiydi. Temel deðer yargýlarý ve referans buydu.

Bu temel çeliþki kiþi bencilliðine indirgendi. Ýndirgemeci hitap; kolektif ilik belirleyenine ve kolektif oluþ gerçeðine karþý çeþitli düþünce, akýl oyunlarý içindeki süreci, efendi köle sahipliðine çevirdi.

Kiþi bencilliði kolektif oluþ düzlemi içinde geri plana itilmekle kolektif güç ortaya konmuþtu. Kiþi bencilliðine kolektifin saðlamasý üzerindeki garanti ile bencilliðin ihtiyacý olan cevap veriliyordu. Katý ve kesin olan bencillik garantili ve daha az enerji sarfý olan kolektif durumdan mutlu ve buna istekli olmakla kolektif inþa sentezine izin vermiþti.

Kiþisel davranýþ içinde bulunamayan kolektif inþa muktedirliði öyle bir düzlem içi yansýmalarýný yapar olmanýn durumuna geldi ki, siz kolektif oluþuma hükmettiðiniz zaman kolektif üretime katýlmadan kolektif üretimin sahibi ve yöneten egemen gücün iradesi yani karar vericisi oluyordunuz.

Mülkü olanýn mülk sahipli irade koyan iliþkisi, kiþisi bencilliðe göre biçilmiþ kaftandý. Kiþisi bencillik ortaya konan kolektif depolu öðrenme -öðretme ve bilgi süreçlerini ve müktesebatlarý kolektif hafýzada unutmayýp kiþi olarak bunlarý oluþturmaya baþlamýþtý.