Ne güzel zamanlara uðrak verdi bedenim..

Ne güzel anlarý yudumladý ruhum..

Ayaklarýmýn altýnda Arnavut kaldýrýmlarý

iki tarafýmda köpürmüþ akasyalar..

Havasýnda 'yarân' esintisi

suyunda 'berrak' duygular

topraðýnda 'sadakat' kokusu

yaðmurunda "özlem" sevinci vardý..

Ve bir kýz tanýdým o zamanlar

On dördündeydi..

Ayýn on dördü gibiydi yüzü

Yýllarca içimde büyüyecek bir sýr gibi

Sokuldu yüreðime

Ve hiç dinmeyen bir sýzý gibi

Otað kurdu bâkir gönlümde..

Unutmak ne mümkündü o zeytin gözleri

Ne mümkündü unutmak bakýþlarýndaki ceylan ürkekliðini

Taze bir kor gibi

yürek yakan o kaçamak süzüþleri..

Güz kýrlangýçlarý gibi habersiz

apansýz göçüverdi..

Sahile vurdu yüreði

sadece kumlarý yakmadý

gölge gibi kendini takip eden bir gönülde

göz göz yaralar açtý..

Yýllar saçlarýnda aðýt yaksalar da

Kederlerle sarhoþ

Issýz bir dað kadar “yalnýz” olsa da

Pas tutmaz bir gönül vardý arkasýnda..

Evet bir kýz sevdim

On dört yaþýnda

Ayýn on dördü kadar güzeldi..

Ve hala o mekanlarda dolaþýr hayallerim

Alnýma çekilen “sevda çizgisi”yle

gözlerimin filizlendiði o baharý arar

Yüreðim..

Ama yorgun

Ama kýrýk düþler ülkesinde kalmýþ

Bir aþýk niyazýnda..